«کیوتو» یک رمان اصیل ژاپنی

به گزارش برنا، کاواباتا رمان‌ها و داستان‌های مهمی نوشت که «کیوتو» یا «پایتخت قدیم» یکی از آن‌هاست و کنار شاهکارهایی‌چون «آوای کوهستان» و «خانه خوبرویان خفته» و «هزار درنا» قرار می‌گیرد.

این رمان از تکه‌هایی کوتاه تشکیل شده که شرح جست‌وجوی دختر جوانی است در کیوتو، دختری که برای یافتن رازهایی از گذشته‌اش ناچار به کشف این شهر باستانی ژاپن می‌شود. رمان مملو از صحنه پردازی‌های شگفت‌انگیز این نویسنده‌ ژاپنی است در جست‌وجوی هویت و از آن مهم‌تر تقابل انسان با طبیعتی مرموز، زیبا و شاید بی‌رحم. یک ساختار تصویری عجیب که روح ژاپن قدیم را احضار می‌کند و آن را مقابل مدرنیته‌ی جدید قرار می‌دهد.

می‌گویند کاواباتا برای نوشتن این رمان آن‌قدر دارو مصرف کرده بود که کارش به بیمارستان کشید. «کیوتو» در دهه‌ی شصت نوشته شد و از عوامل بردن جایزه‌ی نوبل برای این نویسنده شد. او در اوج افتخار و البته افسردگی شدید خودش را با گاز کشت... .

 شخصیت اصلی رمان کیوتو (پایتخت قدیم)، دختری به نام چیه کو است که والدینش، صاحب یک عمده فروشی کوچک کیمونو [نوعی لباس سنتی ژاپنی]در شهر کیوتو هستند. او که یک بچه ی سرراهی است، از پدر و مادر واقعی خود هیچ اطلاعی ندارد تا اینکه شانس ملاقات با خواهر دوقلویش را پیدا می کند. در همین حال، پدرش شروع به ترکیب ایده هایی از هنر غربی با الگو های لباس های کیمونو کرده و بیشتر وقت خود را در یک معبد در تنهایی و انزوا می گذراند. شخصیت اصلی دیگر این رمان، خود شهر کیوتو، یا به صورت دقیق تر، جنبه هایی از باطن کهن، جشن ها و آیین ها، صنایع دستی و زیبایی ها، مناطق و مناظر شهری و روستایی آن و تغییراتی است که با پایان جنگ و آغاز دوره ی نوگرایی در ژاپن به وقوع پیوسته است. این عناصر، هم در دیالوگ ها و هم در توصیفات به مخاطب نشان داده می شوند و جزئیات پرتعداد و به نظر بی ربط کتاب، برای فهم کامل و درست از احساسات و تعاملات شخصیت ها، بسیار ضروری و لازم هستند. نتیجه ی این امر به پژوهشی می ماند که چگونگی به وجود آمدن تغییرات عمده ی فرهنگی توسط تغییرات محلی و فردی را نشان می دهد. داستان غنی و پرجزئیات کاواباتا، استفاده ی ظریف از عنصر استعاره و جذابیت موضوع اصلی داستان، کتاب کیوتو را به یک رمان بسیار اصیل ژاپنی تبدیل کرده است.