به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا، داریوش مهرجویی درباره دلیل پرداختنش به موسیقی در این فیلم گفت:«موسیقی عالی‌ترین هنر انسانی است. این هنر بهترین و ناب‌ترین وسیله برای پالایش روح انسان است. مختص گروه و فرقه و تیره خاصی از انسان‌ها هم نیست؛ هم بودایی‌ها موسیقی دارند، هم هندوها، هم دیگران و هم البته اسلام.
جالب است که در روضه‌خوانی‌ها از موسیقی استفاده می‌شود و نوحه‌خوان‌ها با صدا و موسیقی مرثیه‌سرایی می‌کنند.از ضرباهنگ و نت استفاده می‌شود. به نظر من این تناقض وحشتناکی است که در کشور ما از یک طرف روضه‌خوان‌ها از موسیقی بهره می‌برند، از طرف دیگر مردم از بخش مهمی از آنچه وجود دارد و تولید می‌شود یا می‌تواند تولید بشود، محروم می‌شوند. آخر چرا؟»
داریوش مهرجویی با اشاره به ممیزی لامینور در دولت اعتدال بیان داشت: «فیلمنامه لامینور دچار سانسورهای زیادی شد و تحت فشار بودم اما ارزش این را داشت که با سانسورها کنار بیایم تا این فیلم در جامعه‌ای که در آن حتی زنان حق رفتن به استادیوم و تماشای بازی فوتبال را هم ندارند و در زمینه موسیقی بسیار شدید سانسور می‌شوند، ساخته شود تا صدای‌شان را به گوش جامعه برسانم.»
مهرجویی درباره تجربه تلخ توقیف سنتوری هم گفت: «من معتقدم «سنتوری» بهترین فیلم من است که جعفری جلوه در زمان اکران الکی جلوی آن را گرفت. انگار رسالتش فقط این بود که جلوی فیلم «سنتوری» را بگیرد. من در «سنتوری» موسیقی را ستایش کردم و پرورش دادم. حتی وزیر وقت-صفارهرندی- هم فیلم «سنتوری» را ندیده بود. انگار جعفری جلوه با من لج بود!؟ فیلم «سنتوری» در ستایش موسیقی است اما «لامینور» فیلمی درباره موسیقی است»
مهرجویی در پایان درباره نگاهش به نسل جدید در این فیلم گفت: «من معتقدم نسل جدید از این تعصبات و گرفتاری‌ها فرا می‌گذرد. آنها جانورهایی هستند که از قضا بسیار روشنفکر و متوجه هستند. جلوی این نسل را نمی‌توانند بگیرند. آنها می‌روند جلو و کاری هم از دست کسی برنمی‌آید که بخواهد جلوی پیشروی آنها را بگیرد. من معتقدم نسل جدید و پیشِ رو در فرهنگ ما گشایش ایجاد می‌کنند. امیدمان به آنهاست.»
منبع: اعتماد