به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، گروه های مسلح هیچ درکِ درستی از موضع گیری کشورهای حامی خود ندارند و نمی دانند این حامیان، تا چه حد در تهدیدهایی که مطرح کرده اند، جدی هستند.
این گروها همچنین ارزیابی درستی از بازتاب میدانی این تهدیدها و تاثیر آن ها بر ائتلاف ها و جبهه ها ندارند؛ این مساله این گروه ها را در شرایطِ پوچی استراتژیک، گرفتار کرده است.
در این میان، گروهی از فعالان مخالف، شرایط را مساعد یافته و در پی آن بر آمدند که ابتکار عمل را به دست گیرند، بی آن که مشخص باشد پشتِ آن ها، کدامیک از کشورهای منطقه است. این گروه، فشارهای خود را بر گروه هایی مشخص، شدت بخشیدند تا آن ها را به اتحاد و یکپارچگی – به عنوان تنها راه حل، برای برون رفت از تنگنای کنونی - وادار کنند. به این ترتیب، از ساحل سوری تا شمال حلب و جنوب این کشور در درعا، فراخوان هایی به گوش رسید که محتوای آن ها ملزم کردن گروه های مسلح - به استثنای جبهه النصره و داعش و دیگر گروه های وابسته به این دو گروه – به وحدت، تحت اسامی مختلف اما برآیندهای مشابه است. در این مجال، نام هایی نظیر "ارتش ساحل"، "ارتش جنوب" و ارتش حلب مطرح شد و به منظورِ مشروع جلوه دادنِ آن، فراخوان هایی برای امضای این فراخوان در پایگاه های ارتباط اجتماعی تبلیغ شد.
این فراخوان های مشابه، با اسم "ملتِ انقلابی" صادر شد و به گروه های مسلحِ مشخصی، 72 ساعت برای امضای این فراخوان ها مهلت داده شده است، تا در این مدت بیانیه ای یکپارچه صادر و فرمانده ای واحد برای ستاد فرماندهی تعیین کنند. آن ها همچنین هشدار دادند، فرماندۀ هر یک از گروه ها که از اتحاد و یکپارچگی در این چارچوب سر باز بزند، "خائن" خواهد بود.
به گزارش برنا به نقل از العالم، با توجه به این که این گونه فراخوان ها در مناطقی مطرح شده اند که ارتش سوریه وارد آن ها شده است، به نظر می رسد هدف از این گونه فراخوان ها، یا تلاشِ گروه های شکست خورده برای وقت کشی و روحیه بخشیدن به عناصر خود است تا از طریق امیدبخشیدن به آن ها وانمود کنند که هنوز می توان کاری صورت داد تا روندِ نابسامان اوضاع، به نفع آن ها تغییر یابد؛ یا این که این فراخوان ها، حاکی از تلاشی منطقه ای است که کنشگران و ابعادِ آن نامشخص است و هدف از آن گرد هم آوردن گروه های مسلح در سوریه، تحت نامی واحد است تا از آن برای سرپوش نهادن بر نقشه هایی که به منظور حمله زمینی به سوریه صورت می گیرد، استفاده شود.
همزمان با مطرح شدن این فراخوان ها، کشمکش ها و گروه بندی ها میان گروه های مسلح در سوریه، همچنان ادامه دارد و به رویارویی آشکار میان جریان های وابسته به این گروه ها تبدیل شده است. در این زمینه می توان به اختلافِ شاخه سیاسی و شاخه شرعی در گروه "احرار الشام" درباره موضوع وحدت با جبهه النصره اشاره کرد.