به گزارش خبرگزاری برنا از کرمان؛ تنگی نفس‌های شهر را حس می‌کنم، این روزها پارک مطهری که در نزد مردم کرمان معروف است خبر از حادثه‌ای خونین می‌دهد، تیک تیک عقربه‌ها ما را به لحظه بازسازی صحنه جرم نزدیک‌تر می‌کنند، خانواده مقتول و دوستانش زودتر از بقیه خودشان را به محل قتل رسانده بودند، در این فضای آشفته و پر سر و صدا نفس کشیدن برایم درست به اندازه نفس نکشیدن دشوار است. این نخستین بار نبود که زندانی‌های زنجیر به دست و پا را از نزدیک می‌دیدم، چه اینکه تا کنون چندین بار در استان این اتفاقات رخ داده است اما آنچه در این صحنه بسیار خودنمایی می‌کرد قیافه‌های کم سن و سال مجرمین بود، لباس آبی تیره‌ای که پشت آن برچسب پلیس آگاهی حک شده بود را به تن داشتند، چهار جوان 15 الی 20 ساله که پابندهای آهنین بر پاهایشان سنگینی می‌کرد از خودرو مخصوص حمل مجرمان پایین آمدند، صدای تق‌تق قفل‌های کتابی که دست‌های آنها را به هم گره زده بود به گوش می‌رسید.
شامگاه روز چهارشنبه 16 تیرماه به ماموران انتظامی خبر رسید 11 نفر از جوانان در پارک مطهری شهر کرمان حین بازی خودساخته‌شان با عنوان "چاقوبازی"و براساس مشاجره لفظی یک نزاع دسته جمعی را رقم زده‌اند که بلافاصله پلیس برای بررسی موضوع راهی محل حادثه شد تا تحقیقات خود را در این رابطه آغاز کند.
بنا به گفته ایمان شهسواری، رئیس شعبه سوم بازپرسی از آنجا که تمامی این افراد چاقو به همراه داشته اند و از سوی دیگر به دلیل مصرف مشروبات الکلی در حالت عادی نبوده اند، زمینه بروز جرم به خوبی بین آنها وجود داشته و در این میان فحاشی مقتول نیز موجب تداوم درگیری شده است، قربانی این حادثه جوان 19ساله‌ای بود که بر اثر یک ضربه چاقو به قسمت بالای بدنش - حوالی استخوان ترقوه – در دم در صحنه جرم و قبل از رسیدن به مراکز درمانی جان خود را از دست داده بود، عامل جنایت نیز جوان 22 ساله‌ای بود که پس از قتل بی اعتنا به سرنوشت دوست خود پا به فرار گذاشته بود.
شاید بهترین واژه برای توصیف آن روز بهت و حیرت بود، هیچ‌کس باور نداشت جمع دوستانه چند جوان به محلی برای خونریزی و درگیری تبدیل شود، جوان متهم با چهره آفتاب خورده‌اش به شدت کلافه به نظر می‌رسید، دمپایه‌های نارنجی رنگش را روی زمین تاب می‌داد و نگاهش را به نقطه‌ای نامعین دوخته بود، او که لایه‌ای پوست استخوان بر بدن داشت با چشمانی اشک‌آلود از حادثه‌ی روز عید فطر تعریف می‌کرد که چگونه با اقدام نسنجیده‌اش خوان غم را برای خود و خانواده مقتول پهن کرده است، می‌گفت من قبول دارم که مرتکب قتل شده‌ام اما باور کنید قصد کشتن کسی را نداشتم.
رئیس شعبه سوم بازپرسی می‌گوید: با تلاش پلیس آگاهی استان تمامی شرکت کنندگان در این نزاع تا 72 ساعت پس از درگیری، دستگیر شده اند.
شهسواری با این توصیف هشدار می‌دهد در صورتی‌که قوانین مبارزه با حمل سلاح سرد مورد بازنگری قرار نگیرند این وضع وخیم‌تر می‌شود و نا امنی حاصل از آن در استان افزایش می‌یابد.
می‌توان گفت رویکرد قاطعانه نیروی انتظامی در برخورد با مجرمان نشان داد استان کرمان فضای امنی برای متخلفان نیست و این‌گونه گردن‌کشی‌ها از سوی تعداد محدودی از اراذل هیچ سنخیتی با فرهنگ مردم کرمان،آنجا که تصور نامش با کرامت و بخشش عجین است ندارد.
بدون شک چنین عملیات‌هایی که اقتدار، صلابت و قدرت نیروهای انتظامی استان را نشان می‌دهد حس امنیت و غرور را در دل اهالی این منطقه زنده می‌کند. زمانی‌که متخلفانی آرامش شهر را به هم می‌زنند چنین برخوردهای ضربتی و قاطعانه‌‌ای هشدار جدی به تمام افرادی است که قصد مشابهی در سر دارند.
اگر چه کشتن انسان به هر دلیلی قابل بحث است اما آنچه در این حادثه و سایر موارد مشابه به ذهن می‌رسد این است که سلاح سرد همچنان به عنوان مهمترین وسیله قتل در ایران و به خصوص استان کرمان شناخته می‌شود که در اغلب موارد از سوی قشر جوان برای قدرت‌نمایی به کار گرفته می‌شود و در یک لحظه طی درگیری از آن استفاده کرده و به طور ناخواسته مرتکب قتل می‌شوند.
پر واضح است که اگر ممنوعیت حمل، خرید و فروش این سلاح به تصویب مجلس برسد می‌تواند بازدارندگی بیشتری با خود به همراه داشته باشد.