به گزارش خبرگزاری برنا، در روزهای برفی زمستان حتما برای همه اتفاق افتاده است که هنگام تردد در معابر عمومی به دلیل لیز بودن زمین به زمین می خورند، قطعا دانستن اینکه چگونه بر روی زمین پر برف و یخ زده راه برویم، به ما در سر نخوردن و خسارت های جانی کمک می کند.
بعضاً شنیده می شود که از این زمین خوردن ها اتفاقات ناگوار بسیاری مانند شکستن لگن، دست، پا، سر و یا در سطح کمتر آن زخمی شدن دست و پا اتفاق می افتد.
این گونه زمین خوردن ها در سنین جوانی یا به شکستگی منجر نمی شود و یا در صورت شکستگی باعث نمی شود که شخص برای همیشه زمین گیر شود اما در کهنسال ها و سالخورده ها اکثراً باعث زمین گیر شدن دائمی خواهد شد.
بطور کلی وقتی راه می رویم انرژی پاهای ما بین دو قسمت بدن تقسیم می شود تا تعادل حفظ شود.
طبعا راه رفتن بدین صورت مخصوص روزهای عادی است. وقتی بدین شکل بر روی زمین یخ زده راه می رویم هر پا وزن را در زاویه ای تحمل می کند که برخلاف زاویه یخ است و باعث زمین خوردن می شود.
افراد به این علت سقوط می کنند که تعادل شان را از دست می دهند. فردی که دارای توانایی خوب حفظ تعادل است، می تواند خودش را جمع و جور کند، اما فردی که عضلات ضعیفی دارد، سقوط خواهد کرد.
عضلات قدرتمند کلید حفظ تعادل است. برای همین کارشناسان توصیه می کنند عضلات باسن، شکم، لگن و پاها را باید تقویت کرد. انجام تمرین های تعادلی مانند ایستادن روی یک پا یا ایستادن روی پنجه های پا نیز مفید است.
هنگامی فردی می لغزد، عضلات ضدسقوط منقبض می شوند، و تعادل فرد را حفظ می کنند؛ با تقویت کردن این عضلات احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بتواند در چنین مواردی خود را راست نگهدارد.
گرچه تقویت توانایی تعادل مهم است، نباید از اهمیت کفش مناسب غافل شد. پوشیدن کفش یا چکمه با اصطکاک خوب هم مهم است. برای اینکه احتمال تنه خوردن و از دست دادن تعادل تان را به حداقل برسانید، باید در انتخاب لباس تان هم باید دقت کنید. لباس های با رنگ روش بپوشید تا دیگران بتواند به راحتی شما را ببینند و به شما تنه نزنند.
اگر گزینه دیگری به جز پیاده روی روی یخ یا برف ندارید، به جای اینکه گام های بلند بردارید، هنگام راه رفتن گام های کوچک بردارید و پاهای تان را روی زمین بکشید.
پاهای تان را خیلی از هم دور نکنید، در حد 10 تا 15 سانتی متر، و هنگام راه رفتن زانوهای تان را اندکی خم کنید. در این وضعیت بدن تان پایداری بیشتری خواهد داشت.
هنگامی که از شیب بالا یا پایین می روید که با یخ یا برف پوشیده شده است، در یک خط راه بروید، یک گام به جلو بردارید، و پای دیگر را به موازات آن حرکت دهید. این شیوه حرکت را ادامه دهید تا هنگامی که به بالا یا پایین شیب برسید. مسئله مهم این است پاهای تان با هم تقاطع نداشته باشد، زیرا در این حالت بدن تان بسیار ناپایدار می شود.
به محیط اطراف تان توجه داشته باشید و مراقب یخ و برگ های مرطوب باشید. همچنین هنگام بیرون آمدن از ماشین، اتوبوس یا قطار یا هنگام بالا رفتن از پله های خیابانی احتیاط به خرج دهید.
اغلب افراد هنگام برف یا باد شدید سرهای شان را پایین می آورند، و این کار می تواند زمینه برای افتادن فراهم کند، زیرا شما را خطر ندیدن یخ را افزایش می دهد. ایمن ترین گزینه این است:به آهستگی راه بروید و به طور مکرر بایستید و زمین اطراف تان را وارسی کنید.
توصیه می شود که جهت راه رفتن در زمین های یخ زده مرکز ثقل خودتان را روی پای جلو نگه دارید.
خالی از لطف نیست بدانید که پنگوئن، یکی از حیواناتی است که می تواند این کار را بدرستی انجام دهد. پس بهتر است در این روزها راه رفتن به شیوه پنگوئن را یاد بگیریم!
در روزهای برفی هنگام تردد توصیه می شود برروی سطوحی مانند، فلزی، سنگ های گرانیتی، زمین هایی که پوشیده از رنگ روغن است، سنگ های با سطوح تقریباً صیقلی راه نروید.