به گزارش خبرگزاری برنا، «فیگارو» نوشت: رئیس آکادمی «گنکور» و هیات داوران این جایزه که در نمایشگاه بین‌المللی کتاب فرانکفورت حضور داشتند، اسامی هشت نویسنده راه‌یافته به مرحله دوم این جایزه را اعلام کردند.
فرانسه امسال کشور میهمان نمایشگاه فرانکفورت آلمان است. در این رویداد فرهنگی رئیس‌جمهور سابق فرانسه، وزیر فرهنگ این کشور و «لیلا سلیمانی» برنده سال گذشته جایزه «گنکور» حضور داشتند.
نامزدهای دور نهایی مهم‌ترین جایزه ادبی فرانسه روز ۳۰ اکتبر مشخص می‌شوند و برنده این رقابت روز ششم نوامبر معرفی خواهد شد. فهرست برگزیدگان مرحله دوم «گنکور» ۲۰۱۷ به شرح زیر است:
«یک آقای پیکیلنی» نوشته «فرانسوا هانری دسابل»
«ناپدید شدن ژوزف منگل» نوشته «اولیویه گوئز»
«تاجت را بچسب» نوشته «یانیک هنل»
«باخیتا» نوشته «ورونیک اولمی»
«نیلز» نوشته «الکسیس راگونیو»
«تابستان» نوشته «مونیکا سابولو»
«موضوع جلسه» نوشته «اریک وویارد»
«هنر از دست دادن» نوشته «آلیس زنیتر»
جایزه «گنکور» اولین‌بار در سال ۱۹۰۳ از سوی «ژول» و «ادمون گنکور» راه‌اندازی شد. اگرچه برنده این جایزه تنها مبلغی ناچیز معادل ۱۰ یورو دریافت می‌کند، اما جایزه غیررسمی «گنکور» که فروش بالای رمان برنده را برای نویسنده‌اش به ارمغان می‌آورد، بسیار باارزش‌تر از جایزه اصلی است. گفته می‌شود اثر برنده جایزه «گنکور» بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار نسخه در بازار فروش خواهد داشت. از برندگان سرشناس این جایزه می‌توان از «مارسل پروست» در سال ۱۹۲۹، «سیمون دوبووار» در سال ۱۹۵۴ و «پاتریک مودیانو»، برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۴ نام برد.
از میان نامزدهای جایزه «گنکور»، نام «اولیویه گوئز» نویسنده «ناپدید شدن ژوزف منگل» در فهرست نامزدهای مرحله دوم جایزه «رنودو» هم به چشم می‌خورد. دیگر آثار برگزیده در مرحله دوم «رنودو» که آن هم از رویدادهای مهم ادبیات فرانسه محسوب می‌شود، به شرح زیر هستند:
«ثروت ما» نوشته «کوتر ادیمی»
«دیوانه پادشاه» نوشته «ماهی بینه‌بین»
«مار» نوشته «فیلیپه ژنادا»
«مِلک دیوید لوپز» نوشته «آنه سوفی استفانی»
«تعطیلات» نوشته «ژولی وولکنشتاین»
چهار کتاب هم از «ژوستین اوگیه»، «سلیم باشی»، «ژان لوک کوتالم» و «ژان رنه» در بخش آزمایشی «رنودو» ۲۰۱۷ نامزد شده‌اند.
جایزه «رنودو» در سال ۱۹۲۶ توسط چند منتقد هنری در تکمیل جایزه «گنکور» راه‌اندازی شد و به نویسنده‌ای که جایزه ادبی بزرگی دریافت نکرده است، اعطا می‌شود. «ژولین کراگ» تنها نویسنده‌ای بود که در سال ۱۹۵۱ با وجود آن‌که برای کتاب «ساحل جزیره سرت» موفق به کسب این جایزه شد، از دریافت آن خودداری کرد.