به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری برنا؛ نادر فلاح این روزها 3 فیلم «خانه دختر»، «دریا، ماهی و پرنده» و «انزوا» را در حال اکران دارد و یکی از پرکارترین بازیگران فعلی سینما محسوب می شود. او همچنین در حال آماده شدن برای بازی با یک کارگردان فیلم اولی در فیلمی با یک تم خانوادگی درباره اهمیت خانواده است.
فلاح در مورد این فیلم ها با خبرنگار گروه فرهنگی برنا گفتگویی داشته که در ادامه می خوانید:
فیلم سینمای انزوا چه وجه تمایزی با پیشنهادهای دیگر شما داشت که باعث شد به آن فکر کنید و پیشنهاد بازی در این فیلم را بپذیرید؟
به خاطر وضعیتی که شخصیت فیلم در قصه داشت و با توجه به شرایط فیزیکی، زخمی که روی حنجره داشت این نقش را بیشتر از نقش های دیگری که به من پیشنهاد شده بود دوست داشتم و همین باعث شد آن را قبول کنم.
شما چند تجربه خوب همکاری با کارگردان های فیلم اولی داشته اید؛ قدرت ریسک و خلاقیت کارگردان های جوان شما را چقدر برای کار کردن جذب می کند؟
متاسفانه هنوز کارگردان های حرفه ای سینما و کارگردان هایی که سال هاست در سینما مشغول به فعالیت هستند خیلی اقبال و توجهی به من نشان نداده اند و من را برای بازی در فیلم هایی که می سازند دعوت نمی کنند. ولی در عین حال کارگردان های جوان در این سال ها نشان دادند خیلی خوب سینما را می شناسند و فکر می کنم این به خاطر دسترسی خیلی وسیعی است که این روزها همه به سینمای روز دنیا دارند. کارهای کوتاه و قبلی این کارگردان ها را دیده و متوجه شدم کار را خیلی خوب بلد هستند، بنابراین خیلی هم برایم ریسک نبود. معمولا با کارگردان هایی که کار می کنم سعی می کنم کارهای قبلی آنها را ببینم و چند جلسه گپ و گفت داشته باشیم و در این صورت پیشنهاد همکاری با آنها را می پذیرم.
ظاهر و صورت شما جزو چهره های مردانه، جدی، تند و خشن است؛ این موضوع چقدر باعث شده اغلب پیشنهادهای کاری شما به سمت یکسری کاراکترهای خاص پیش برود؟ این چهره مردانه بازی در نقش هایی را برای شما در پی داشته که خیلی پر افت و خیز و داد و فریاد بوده است؛ شما هم این نقش ها را دوست دارید یا اینکه چون پیشنهادها همه این تیپی بوده آنها را پذیرفتید؟
قبل از اینکه نقش مردان جدی و خشن را بازی کنم، نقش های مختلفی بازی کرده ام. بعد از بازی در فیلم «چند متر معکب عشق» این نقش ها به من پیشنهاد می شود و به نظرم به صورتم مربوط نیست بلکه به شکل بازی ام ربط دارد. در عین حال که چنین نقش هایی را بازی کردم در فیلم «طبقه حساس» نقش یک معتاد را بازی کردم که در این فیلم و همین طور فیلم های «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» و «طعم شیرین خیال» نقش هایم رگه هایی از طنز را هم با خود داشته است. در عین حال هم نقش افراد جدی وخشن را بازی کرده ام مثل نقشی که در سریال «عقیق» بازی کردم شاید خشن ترین مردی بود کهت ا به حال در بین نقش هایی که در این شکل و شمایل شخصیت پردازی بازی کرده ام و از همه بیشتر این ویژگی ها را داشت. باید بگویم نقش ها برای من فرقی ندارند و به نظرم مهم این است که کاراکتر موثر، دراماتیک باشد و شخصیت پردازی های دقیق و جذاب و در روند قصه تاثیر داشته باشد.
همزمان 2 فیلم «خانه دختر» و «انزوا» که در آن بازی کرده اید در حال اکران است سبک بازی در کدامیک از این فیلم ها را بیشتر دوست دارید؟ از پایان بندی «خانه دختر» در مقایسه با نسخه جشنواره فجر راضی هستید؟
کلا متفاوت هستند، در خانه دختر نقش خاصی نداشتم در این فیلم نقش خیلی کوچکی دارم مربوط به زمانی است که در سینما نقش های کوچک و فرعی بازی می کردم اما الان در سینما خیلی نقش های فرعی بازی نمی کنم. بنابراین کاراکتر و بازی در «انزوا» را بیشتر از نقشم در «خانه دختر» دوست دارم. همیشه در نقش های کوچکی که بازی میکردم سعی کردم جوری باشم که نقش در ذهن ها بماند. در «خانه دختر» کمی طنز در کاراکتر وجود دارد برخلاف انزوا که کاراکتر و موقعیت تلخی دارد. فکر می کنم «خانه دختر» بر اساس تمی که داشته سال ها اجازه پخش نداشت، نمی دانم آن تم از دست رفته باشد یا نه؟ من به خاطر اینکه نقش زیادی در این فیلم نداشتم وقتی که در جشنواره فیلم فجر اکران شد هم حضور نداشتم چون نقش خاصی در این فیلم نداشتم، نمی دانم و حرف زیادی راجع به آن برای گفتن ندارم.
قبل از بازی در «چند متر معکب عشق» فیلم های زیادی بازی کرده ام از جمله اینکه سال ها پیش در فیلم «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین». همان زمان هم می توانستند متوجه شوند بازیگر خوبی برای سینما هستم حتی در این مدت نقش های کوچکی پیشنهاد شد که در آن فیلم ها بازی کردم ولی سینما با توجه به اندازه نقش آدم ها را تعریف می کند. مثلا می گوید این بازیگر برای بازی در نقش های کوچک یا فرعی یا جدی و ... مناسب است یا... بازیگر باید تلاش کند خودش را را از تعریف کردن های مکرر سینما نجات دهد برای همین بود که در فیلم «چند متر معکب عشق» اول نقش دیگری به من پیشنهاد شد ولی مقاومت کردم و آن را نپذیرفتم و بعد خواستم نقش «عبدالسلام» را بازی کنم که کارگردان موافقت کرد. این عوامل باعث شد در آن فیلم بیشتر دیده شوم و به عنوان بازیگر کمی جدی تر به من نگاه شود.
«دریاچه ماهی» هم اکران شد ولی خیلی زود از روی پرده سینما برداشته شد و سود خوبی نداشت. کارگردان این فیلم مریم دوستی جز فیلم اولی ها بود که نتیجه این همکاری بر خلاف دیگر تجربه های شما در اکران با شکست مواجه شد. چرا این فیلم مورد توجه قرار نگرفت؟ چه تحلیلی در این باره دارید؟
نمی دانم، چون فقط یکی از مخاطبان این فیلم بوده ام افراد مختلفی با علایق متفاوتی برای دیدن فیلم به سینما می روند. دلیل اینکه چرا این فیلم مورد استقبال قرار نگرفته را باید از مخاطبان آن پرسید. به نظرم باید یکسری تحقیقات میدانی راجع به فیلم هایی که در اکران عمومی موفق نمی شوند انجام شود و دلیل عدم استقبال مردم از این فیلم ها و اینکه چرا مورد توجه مردم قرار نمی گیرند مشخص شود آیا تماشاگر این نوع موضوع یا ساختار را دیگر دوست ندارد و.. ولی در مقابل فیلم های طنز با استقبال روبرو هستند. پیشنهاد می دهم تیمی از طرف خانه سینما درباره هر فیلمی تشکیل شود و تحقیقات میدانی انجام دهند که معلوم شود تماشاگر به چه دلیلی به سینما می آید؛ آیا به خاطر دیدن بازیگرها یا کار کارگردان می آید یا موضوع فیلم برای او مهم است؟ اگر این تحقیقات انجام شود شاید قبل از اینکه هر فیلمی ساخته شود بتوان بهتر در مورد ساخت آن تصمیم گیری کرد.
از سرنوشت «سرزمین مادری»کمال تبریزی خبری ندارید؟
شنیده ام که در حال ساخت فاز دوم این سریال هستند بیشتر از این اطلاعی ندارم.
در حال حاضر فعالیت جدیدی دارید؟
برای بازی با یک کارگردان فیلم اولی در حال آماده شدن هستم؛ این فیلم با یک تم خانواگی درباره اهمیت خانواده است، ضمن اینکه تجربه بازی در فیلم «دریا و ماهی پرنده» را هم داشته ام؛ این فیلم به کارگردانی مهرداد غفارزاده است و در کنار نیوشا ضیغمی، همایون ارشادی وامیرحسین رستمی و یکسری بازیگران جوان بازی کرده ام.