شاید انتظار نداشتیم تا این حد رسانههای مختلف در مدیاهای متفاوت روی یکدیگر تاثیر مستقیم داشته باشند. اینکه فضای مجازی با شبکههای اجتماعی با از دسترس خارج شدنشان به دلایل امنیتی روی فروش تئاتر و سینما موثر باشند اتفاقی دور از ذهن نبود اما اینکه شبکههای اجتماعی روی بازخورد و بازدید برنامههای تلویزیونی و حتی سریالها هم موثر باشند مسئلهای بود که در هفته گذشته بیش از بیش بر کارشناسان رسانه محسوس بود.
در روزگاری که برخی از فیلمها توانمندی تبلیغات تلویزیونی و بیلبوردهای تبلیغاتی را ندارند و بخش عمدهای از تبلیغاتشان در شبکههای داخلی به لطف فضای مجازی اتفاق میافتد و البته سابقه تاثیرگذاری هم بر آن دیده میشود، بدیهی است که عدم دسترسی به دنیای مجازی روی فروش فیلمها تاثیرگذار بوده است.
اگرچه این اتفاق قابل بررسی و درمان است و میتوان برای این اتفاق راه چارهای تجویز کرد اما فیلمها و تئاترهایی که به شکلی کاملا سهوی این فرصت تبلیغاتی را در این چند وقت اخیر از دست دادهاند و در بحث گیشه از قطع بودن اینترنت لطمه خورند میتوانند شهادت دهند که دنیای مجازی و اینترنت در حوزه تبلیغات امری غیرقابل کتمان است و در واقع جدا از مشاغل اینترنتی و استارت آپها که در این مقال به آن نخواهیم پرداخت باید گفت شبکههای اجتماعی در تبلیغات حضوری اساسی و تاثیرگذار دارند چراکه دنیای مجازی امروز بخش عمدهای از زندگی مخاطبان خود را درگیر کرده است و عملا می توان کلافگی کاربران را در جامعه حتی با چشم غیرمسلح نیز دید.
اما در بحث تلویزیون قصه کمی دور از ذهن به نظر میرسید. معمولا مد بود که رسانه ملی خودش از طریق آنونسها و تیزرهای تبلیغاتی آثارش را معرفی و تبلیغ کند، درواقع بخش عمدهای از تولیدات تلویزیونی از طرق خود رسانه اطلاع رسانی می شد اما واقعیت این است که اکثر تولیدات رسانه ملی روی فضای مجازی نه تنها برای تبلیغات که برای بهتر دیده شدن حساب باز کردند در حقیقت دیده شده است که بسیاری از برنامه های تلویزیونی روی فضای مجازی برای دیده شدن حساب ویژه ای باز کردند بدین منوال که بخش اعظمی از بازخورد برنامه های تویزیونی اعم از سریال، برنامه های ترکیبی، گفت و گو محور و حتی مسابقات براساس وایرال هایی که در فضای مجازی می گیرند ایجاد موج می کنند.
متاسفانه یا خوشبختانه باید بگوییم برخی از تولیدات تلویزیونی در سناریو ابتدایی هر روزشان بخشی را تنها به بهانه و هدف دیده شدن و کلیک خوردن در دنیای مجازی روی آنتن می برند. در واقع تیم تولید و بسیاری از مدیران تلویزیونی روی این بخش حساب ویژه ای باز می کنند. درحقیقت باید گفت اگر شرایط برای این سبک از تبلیغات مجددا مهیا نگردد بخش عمده ای از دیده شدن آثار مختلف در رسانه ملی هم دچار خدشه خواهد شد.
احتمالا دیده اید که سریال ها و برنامه های تلویزیونی در برش های مختلف تنها در محیط مجازی دیده می شوند و در تلویزیون و زمان آنتن بازخورد آنچنانی نمی گیرند و البته برخی از برنامه های تلویزیونی اصلا در تلویزیون دیده نمی شوند و در فضای مجازی هست که فرصت دیده شدن پیدا می کنند و البته برخی از برنامه های تلویزیونی و سریال ها تنها با هدف دیده شدن در دنیا مجازی ساخته می شود و ساختار ابتدایی برنامه براساس مخاطب مجازی چیده شده است.
با تمام این اوصاف باید گفت امروز دنیای مجازی بخش جداناپذیری از زندگی روزمره افراد و بخش مهمی از دلایل زنده ماندن تولیدات فرهنگی در سینما و تئاتر و البته تلویزیون است که در شرایط فعلی تاثیر آن برهمگان بیش از گذشته قابل بحث است.
پیروز قهرمانی