حنیف غفاری، تحلیلگر مسائل خاورمیانه، در پاسخ به این سوال که ترورهایی که در عراق صورت گرفته از جمله ترور الهاشمی و سایر شخصیتهای برجسته به ویژه سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس، تا چه حد در بی ثباتسازی عراق نقش دارد؟ به خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا گفت: در سال 2003 میلادی که عراق توسط آمریکا اشغال شد تاکنون، یعنی 2020 میلادی تقریبا حدود 17 سال است که از حضور آمریکا در عراق می گذرد. نکتهای که در اینجا وجود دارد این است که با توجه به حساسیت ذاتی و حساسیت کلی شهروندانِ عراقی و ملت های منطقه نسبت به حضور اشغالگران در عراق، آمریکا برای تداوم حضور خود، به سلسله عوامل بحران ساز در عراق نیاز دارد. یکی از این عوامل بحران ساز ترور است. به گونه ای که بحران های امنیتی در عراق به گونه ای ادامه پیدا کند و به گونه ای بر این کشور حاکم شود که توجیه گر، حضور نیروهای اشغالگر در عراق باشد.
او افزود: به هر حال این فرمولی بوده که آمریکا بارها در عراق پیاده سازی کرده است. حتی بین سالهای 2003 تا 2016 میلادی یعنی دوره ریاست جمهوری بوش پسر و اوباما، شاهد بودیم که این عوامل برهم زننده نظم و امنیت چگونه از سوی آمریکا و متحدانش به ویژه عربستان و امارات تقویت شدند. در حال حاضر هم شاهد هستیم در دوران ریاست جمهوری ترامپ هم در حال انجام است.
این تحلیلگر سیاسی ادامه داد: بخشی از این ترورها شامل جنگ بوده یعنی از ترور هم فراتر رفته مثل ایجاد داعش و حمایت از گروههای تروریستی و تکفیری در عراق و سوریه از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی و عربستان. بخشی از آنها بعدِ از بین رفتن داعش به عملیاتهای موردی باز میگردد یعنی دیگر حالت جنگ نبوده بلکه به عملیاتهایی محدود بوده و یا ترورهایی از این دست که ما هفته گذشته، نمونهای از آن را مشاهده کردیم.
حنیف غفاری عنوان کرد: در هر حال این یک راهبرد و یک استراتژی است به بیانی دیگر کشورهایی که آمریکا، آنها را اشغال میکند باید ناامن نگه داشته شوند تا این مساله توجیهی برای ادامه حضور و مداخله آمریکا در این کشورها باشد. ما در افغانستان هم این مورد را مشاهده میکنیم از سال 2001 تاکنون، 19 سال است بحران امنیت در افغانستان، ساری و جاری است.
او در پایان اظهار کرد: در نهایت هدف نهایی که چه دموکراتها و چه جمهوریخواهان دنبال میکنند این است که بر اثر مداخله مستمر خود به بهانه وقوع ناامنی در این کشور بتوانند، پروژه نهاییشان که تجزیه منطقه غرب آسیا و جهان اسلام را کلید بزنند. بنابراین با یک طرح کاملا هدفمند مواجه هستیم، با یک نقشه استراتژیک و راهبردی مواجه هستیم که پیشبرد آن نقشه هم، در گروی حضور یا عدم حضور ترامپ در کاخ سفید نیست، یعنی اگر فردا بایدن هم به کاخ سفید بیاید همین مسیر را قطعا در پیش خواهد گرفت و رئیس جمهور بعد از بایدن هم، چه جمهوریخواه یا دموکرات باشد این کار را انجام خواهد داد. 2/5