چگونه با ناشنوایان سخن بگوییم؟

به گزارش برنا؛ برای ارتباط با افراد ناشنوا قبل از هر چیزی می بایست او را متوجه حضور خود کنید. قطعا صدا زدن نام این افراد در حالتی که شما را نمی بینند کاری بیهوده است چرا که آن ها نمی توانند صدای شما را بشنوند. در وهله اول آن ها باید شما را ببینند.

طبق مرکز ارتباط شنوایی ناشنوایان (DHCC)، شما چند گزینه اساسی برای جلب توجه آنها دارید که بی ادبانه تلقی نمی شوند. به قسمت بینایی افراد ناشنوا بروید یا به آرامی روی شانه فرد ضربه بزنید. تا جایی که می توانید سعی کنید همواره از گزینه اول استفاده کنید.

به این ترتیب می توانید به چشمان افرد ناشنوا نگاه کنید. تماس چشمی بسیار مهم است و به گونه ای علاقمندی شما را برای گفتن چیزی و برقراری ارتباط با ناشنوایان نشان می دهد. همچنین ارتباط چشمی این اطمینان را ایجاد می کند که فرد ناشنوا توجه کامل به شما را دارد.

هرگز دست خود را در مقابل صورت آنها تکان ندهید. DHCC همچنین پیشنهاد می کند که از فرد بپرسید آیا روش های دیگری برای جلب توجه آن ها وجود دارد که او ترجیح می دهد، خصوصاً اگر قرار است که مرتباً با آنها تعامل داشته باشید.

شما همچنین باید زمان برقراری ارتباط با افراد ناشنوا را به درستی تنظیم کنید. اگر به نظر می رسد که آن ها مشغول انجام کاری هستند، فعالیت آن ها را قطع نکنید چرا که به هر حال این کار بی ادبانه است. به هر حال هنگامی که صحبت خود را شروع کردید از آنها بپرسید که آیا مانع انجام فعالیت آنها شده اید یا خیر.

به یاد داشته باشید، افراد ناشنوا نیز می توانند مانند هر فرد دیگری توسط عوامل مختلفی دچار حواس پرتی شوند. بنابراین تصور نکنید که آنها آماده تماشای شما هستند فقط به این دلیل که این موضوع را به آنها نشان داده اید.

همیشه بر ارتباط با یک فرد ناشنوا روبروی او قرار بگیرید و تماس چشمی برقرار کرده و آن را در حین صحبت نیز حفظ کنید. سعی کنید دهان خود را نپوشانید زیرا بسیاری از ناشنوایان و کم شنوایان برای کمک به درک شما به لب خوانی اعتماد می کنن

بگذارید افراد ناشنوا پیش قدم شوند

وقتی توجه آنها را جلب کردید، ادامه نحوه ارتباط را به آنها واگذار کنید. همه افراد ناشنوا و کم شنوا قادر به لب خوانی نیستند. بنابراین، ضروری است که به آنها اجازه دهید تصمیم بگیرند که چگونه با شما ارتباط برقرار کنند.

این نکته را به یاد داشته باشید که ممکن است این اولین باری باشد که شما با یک فرد ناشنوا ارتباط برقرار می کنید، اما آن ها هر روز با افراد گوناگونی در ارتباط هستند. در صورت امکان، برای روش های مختلف ارتباطی آماده باشید.

به عنوان مثال، اگر یک همکار ناشنوا دارید، همیشه یک قلم و یک کاغذ در دست داشته باشید. آن را روی میز خود بگذارید و وقتی می خواهید با آنها صحبت کنید، آن را با خود ببرید. همچنین، از صداهای پس زمینه آگاه باشید و سعی کنید در صورت امکان آن ها را حذف کنید. مخصوصا اگر فرد مقابل شما فقط کم شنوا است.

قابل مشاهده باشید و عادی صحبت کنید

در هنگام ارتباط با افراد ناشنوا بهترین کار این است که در دید آن ها قرار داشته باشید، چرا که بسیاری از افراد ناشنوا قادر به لب خوانی هستند. در این صورت ، مهم است که قابل مشاهده بمانید تا هنگام صحبت کردن، بتوانند حرکت لب های شما را ببینند.

در همین خصوص لازم است که در هنگام قرار گرفتن در جلوی دید افراد ناشنوا به چند نکته توجه کنید. پیشنهاد می شود که خود را در نور مناسب قرار دهید. آنقدر نزدیک بایستید که فرد ناشنوا بتواند لب های شما را ببیند. اما خیلی هم نزدیک به آن ها نباشید که احساس کنند به حریم شخصی آن ها تجاوز کرده اید.

هنگامی که شروع به صحبت می کنید، بیش از حد در سخنان و حرکات لب خود غلو نکنید. هر دوی این کارها باعث می شود تا لب خوانی برای آن ها دشوار تر شود. تا حدی آهسته صحبت کنید (مخصوصاً اگر سریع صحبت می کنید) و هنگام صحبت همیشه رو در روی آن ها باشید و به برقراری ارتباط چشمی ادامه دهید.

هنگام صحبت دست ها، غذا و نوشیدنی ها را از دهان خود دور نگه دارید و هرگز هنگام جویدن غذا یا آدامس با افراد ناشنوا صحبت نکنید. تصور نکنید که آنها همه چیز را می فهمند فقط به این دلیل که به شما توجه می کنند.

ناشنوایان هم حواسشان پرت می شود. بنابراین، آماده تکرار مطالبی باشید که قبلاً گفته اید. این بدان معنی نیست که گفته های خود را دوباره با صدای بلند فریاد بزنید. فقط کافی است سخنان خود را به همان روش تکرار کنید. به آنها زمان دهید تا آنچه را که می گویید پردازش کنند و گاهی اوقات متوقف شوید تا ببینند آیا تمام حرف های شما را درک کرده اند یا خیر.

در هنگام ارتباط با افراد ناشنوا بهترین کار این است که در دید آن ها قرار داشته باشید، چرا که بسیاری از افراد ناشنوا قادر به لب خوانی هستند. در این صورت ، مهم است که قابل مشاهده بمانید تا هنگام صحبت کردن، بتوانند حرکت لب های شما را ببینند.

در همین خصوص لازم است که در هنگام قرار گرفتن در جلوی دید افراد ناشنوا به چند نکته توجه کنید. پیشنهاد می شود که خود را در نور مناسب قرار دهید. آنقدر نزدیک بایستید که فرد ناشنوا بتواند لب های شما را ببیند. اما خیلی هم نزدیک به آن ها نباشید که احساس کنند به حریم شخصی آن ها تجاوز کرده اید.

هنگامی که شروع به صحبت می کنید، بیش از حد در سخنان و حرکات لب خود غلو نکنید. هر دوی این کارها باعث می شود تا لب خوانی برای آن ها دشوار تر شود. تا حدی آهسته صحبت کنید (مخصوصاً اگر سریع صحبت می کنید) و هنگام صحبت همیشه رو در روی آن ها باشید و به برقراری ارتباط چشمی ادامه دهید.

هنگام صحبت دست ها، غذا و نوشیدنی ها را از دهان خود دور نگه دارید و هرگز هنگام جویدن غذا یا آدامس با افراد ناشنوا صحبت نکنید. تصور نکنید که آنها همه چیز را می فهمند فقط به این دلیل که به شما توجه می کنند.

ناشنوایان هم حواسشان پرت می شود. بنابراین، آماده تکرار مطالبی باشید که قبلاً گفته اید. این بدان معنی نیست که گفته های خود را دوباره با صدای بلند فریاد بزنید. فقط کافی است سخنان خود را به همان روش تکرار کنید. به آنها زمان دهید تا آنچه را که می گویید پردازش کنند و گاهی اوقات متوقف شوید تا ببینند آیا تمام حرف های شما را درک کرده اند یا خیر.

مهم نیست که در پایان شما به چه نحوی با افراد ناشنوا ارتباط برقرار می کنید، مهم این است که همواره صبور باشید. این روند می تواند برای هر دوی شما دشوار باشد، بنابراین کمی به آن ها فرصت دهید و عصبانی یا خسته نشوید.

محققان می گویند که شما هرگز نباید از روی ناامیدی تسلیم یا عصبانی شوید. این کار بی ادبی و بی احترامی به فرد ناشنوای مقابل شما است و به طور حتم باعث احساس ناتوانی و بی اهمیت بودن در او خواهد شد.

از حرکات ساده و زبان بدن استفاده کنید

هنگام صحبت، چند نشانه بصری به شما کمک می کند تا نظر خود را بیان کنید. همان گونه که ممکن است به هنگام صحبت با یک فردی که مشکل شنوایی ندارد، از زبان بدن خود کمک بگیرید، در زمان برقراری ارتباط با یک فرد ناشنوا یا کم شنوا نیز می توانید از حرکات ساده استفاده کنید.

اما به طور کلی، در اکثر مواقع توصیه می شود که هنگام ایجاد ارتباط با افراد ناشنوا یا کم شنوا تا حد امکان از انجام حرکات سریع به خصوص حرکات دست در مقابل صورت خود اجتناب کنید. چرا که ممکن است لب خوانی برای آن ها دشوار شود.

همیشه رو به روی آنها بمانید، تماس چشمی خود را حفظ کنید و دهان خود را قابل مشاهده نگه دارید. همچنین، اگر مانند یک فرد عجیب و غریب رفتار کنید، این کار شما نه تنها کمکی نمی کند بلکه می تواند باعث حواس پرتی آن ها نیز شود. بنابراین، چه در صحبت و چه در حرکات خود اغراق نکنید.

صداهای پس زمینه و نور را بررسی کنید

افراد ناشنوا از طریق دید بصری با دیگران ارتباط برقرار می کنند. به همین جهت همواره در هنگام ایجاد ارتباط با افراد ناشنوا و کم شنوا نور مناسب و عدم صداهای بلند در پس زمینه را بررسی کنید.

از ایستادن در مقابل منبع نور مانند پنجره، آفتاب روشن یا نورهای شدید خودداری کنید زیرا سایه تیره ای را در صورت شما ایجاد می کند. به این ترتیب افراد ناشنوا قادر نخواهند بود حالات چهره، حرکات لب و سایر علائم ارتباطی را ببینند. در نتیجه درک اینکه شما قصد دارید چه چیزی را بیان کنید، عملا برای آنها غیر ممکن خواهد بود.

واضح، آهسته و با ریتم ثابت صحبت کنید. مبالغه، فریاد و غر زدن می تواند لب خوانی را برای افراد ناشنوا و کم شنوا سخت تر کند. در صورت لزوم سخنان خود را دوباره تکرار کنید. تلاش برای گفتن همان حرف به روشی دیگر ممکن است کمک کننده باشد. همچنین برای رساندن بهتر مفهوم خود می توانید از نوشتن هم کمک بگیرید.

در آخر باید گفت که مهمترین نکته در برقراری ارتباط با افراد ناشنوا این است که هرگز تسلیم یا ناامید نشوید. شاید برای بار اول سخت باشد اما دوباره امتحان کنید. مطمئن ترین راه برای موفقیت این است که همیشه بار دیگر تلاش کنید.