آلمدنی در گفت‌وگو با برنا مطرح کرد؛

میزان شیوع فرسودگی شغلی در مردان بیشتر است/ جامعه کاری ما وضعیت مناسبی ندارد/ راهبردهای سازمان برای درمان فرسودگی شغلی کارکنان

|
۱۴۰۰/۰۸/۱۲
|
۰۵:۴۳:۱۲
| کد خبر: ۱۲۵۵۰۰۴
میزان شیوع فرسودگی شغلی در مردان بیشتر است/ جامعه کاری ما وضعیت مناسبی ندارد/ راهبردهای سازمان برای درمان فرسودگی شغلی کارکنان
معاون مدیرکل امور اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: بیش از 50 درصد از کل روزهای کاری از دست رفته با استرس و فرسودگی شغلی همراه است و فرسودگی شغلی در مردان بالاتر از زنان است و کارگران ماهر بیش از سایر کارکنان علائم فرسودگی شغلی را تجربه می‌کنند.

به گزارش برنا؛ فرسودگی شغلی نشانه‌های فروپاشی عاطفی بعد از سال ها درگیری و اشتغال به کار است این نشانه ها در بین مشاغل پرستاری، پزشکی، آموزشی، امنیتی و مواردی از این قبیل بیشتر مشاهده می‌شود و با داشتن مراجعان بیش از حد در یک زمان، نداشتن وقت کافی و فقدان حمایت یا قدردانی مرتبط است. فرسودگی شغلی در اثر فشار مداوم روانی پدید می‌آید و موجب تباهی در کیفیت خدماتی می‌شود که به وسیله کارکنان ارائه خواهد شد.

سیدحسین آلمدنی، معاون مدیر کل امور اجتماعی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی، در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی برنا درباره فرسودگی شغلی، گفت: یکی از مفاهیمی که در سال‌های اخیر مورد توجه روانشناسان قرار گرفته از پا درآمدن، از رمق افتادن، بی حالی و سستی افراد در محل کار است که اصطلاحا به آن فرسودگی شغلی نیز می‌گویند.

او با اشاره به اینکه فرسودگی شغلی نوعی پاسخ فرد به عوامل فشارزا و تنش در محیط کار است، افزود: متاسفانه در سال‌های اخیر میزان شیوع فرسودگی شغلی در محیط‌های کار زیاد شده است. فرسودگی شغلی موجب افزایش آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، طلاق، انواع بیماری‌های جسمی و ... می‌شود علاوه بر این باعث کاهش نیروهای مولد کاری شده که به دنبال آن به اقتصاد و تولید ضربه وارد می‌کند.

آلمدنی درباره نشانه‌های بروز فرسودگی شغلی، بیان کرد: خستگی جسمی و هیجانی از نشانه‌های فرسودگی شغلی محسوب می‌شود که باعث ایجاد نگرش منفی فرد نسبت به شغل شده که به دنبال آن فرد مشکلات ارتباطی با سایر همکاران و ارباب رجوع پیدا می‌کند که این نشانه‌ها باعث بروز انواع بیماری‌های جسمی و روحی در فرد می‌شود.

معاون مدیر کل امور اجتماعی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی ادامه داد: فرسودگی شغلی نوعی اختلال است که به دلیل قرار گرفتن فرد در معرض انواع فشارهای روانی و استرس‌های محیط ایجاد می‌شود و فرد احساس غیرسودمندی می‌کند.

او با بیان اینکه نشانه‌های خستگی بیش از حد، اضطراب، نگرانی، احساس دلتنگی و غمگینی بیشترین شیوع را در بین علائم استرس شغلی دارد، تصریح کرد: طبق آخرین مطالعاتی که در وزارت کار صورت گرفته است مشخص شد بیشترین شیوع استرس شغلی که جامعه کار و تولید را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اضطراب، افسردگی و خشم است براساس اعلام سازمان بین المللی کار هزینه‌های وارده بر کشورها به دلیل فرسودگی شغلی بین یک تا 3.5 درصد تولید ناخالص داخلی است.

به گفته آلمدنی طبق مطالعات صورت گرفته مشخص شده جامعه کاری و وضعیت کارگران ما از لحاظ فرسودگی شغلی در شرایط مساعدی نیستند.

معاون مدیرکل امور اجتماعی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی با تاکید بر اینکه فرسودگی شغلی با بیماری‌های قلبی، فشارخون و ... ارتباط دارد، افزود: 50 تا 60 درصد از کل روزهای کاری از دست رفته با استرس و فرسودگی شغلی همراه است و فرسودگی شغلی در مردان بالاتر از زنان است.

او اضافه کرد: کارگران ماهر بیش از سایر کارکنان علائم فرسودگی شغلی را تجربه می‌کنند بعد از آن نیز کارگران نقلیه، کارگران ساده و کارکنان اداری بخش‌های تولید کمترین میزان استرس شغلی را دارند.

آلمدنی با اشاره به اینکه روانشناسان صنعتی- سازمان پیشنهاداتی را برای کاهش استرس و فرسودگی شغلی در محیط‌های کاری دارند، افزود: برخی از این پیشنهادات می‌تواند در جهت تغییرات ساختاری در محل کار باشد به عنوان مثال کاهش سرعت، کاهش میزان سر و صدا، جلب توجه مسئولان برای اهمیت به کارگران، دادن استقلال بیشتر به کارگران جهت انتخاب برنامه‌های کاری در این زمینه می‌تواند موثر باشد.

معاون مدیرکل امور اجتماعی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه پیشگیری اولیه بهترین روش برای مبارزه با فرسودگی شغلی است، اظهار کرد: محیط‌های کاری باید سازماندهی شود تا نیازهای کارگران را برآورده کند. به کارگیری روش‌های مناسب می‌تواند در بهبود روحیه کارگران و کارکنان موثر باشد.

او گفت: توسعه نظام‌های حمایتی قوی، امید بخش‌ترین روش مقابله با فرسودگی شغلی است. نظام‌های حمایتی می‌تواند اثرات مخرب فشارهای شغلی را تعدیل کند و بروز فرسودگی شغلی کاهش یابد.

آلمدنی با اشاره به اینکه دو راهبرد اصلی برای درمان فرسودگی شغلی، گفت: این راهبردها شامل راهبردهای فرد و سازمانی است؛ در راهبرد فردی به کارکنان سازمان‌ها توصیه می‌شود در صورت گرفتاری با فرسودگی شغلی برنامه‌هایی را برای خودشان داشته باشند. به عنوان مثال از برنامه‌های متنوع برای بهبود وضعیت بدنی خودشان استفاده کنند. اوقاتی را برای ورزش کردن اختصاص دهند و از برنامه غذایی مناسب استفاده کنند.

معاون مدیر کل امور اجتماعی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی افزود: دوره‌های آموزشی در محیط‌های کار وجود دارد که نام آن مدیریت سازمان است و می‌توانند در این دوره‌ها شرکت کرده، آموزش‌های مدیریت زمان را دریافت کنند و با شیوه‌های اثربخش برای مدیریت وقتشان بهره مند شوند با استفاده از این روش می‌توانند زمان کاری خودشان را به بخش‌های مختلف تقسیم کنند و در زمان کمتر کار بیشتری انجام دهند. علاوه بر این برای رفع فرسودگی شغلی پیشنهاد می‌شود شرایط کاریشان را تغییر دهند و اگر امکان آن نیست می توانند رفتارهای خودشان را تغییر دهند همچنین از تعدد کارهای زیاد پرهیز کنند.

او درباره راهبرد سازمانی برای درمان فرسودگی شغلی، اظهار کرد: مدیران یک سازمان باید فشارهای وارده به کارکنان را تخفیف دهند و مانع از وارد شدن محرک‌های تنش‌زا برای کارگران شوند همچنین افرادی را به کار بگیرد که علاقه‌مند به کار و از ویژگی‌های شخصیتی مناسبی برای آن وظیفه شغلی برخوردار باشند علاوه بر آن مهارت افزایی کارکنان مهم است و می‌توانند بر موقعیت شغل‌شان کنترل داشته باشند و فشار روانی کمتری را تحمل کنند.

آلمدنی ادامه داد: کارفرماها از رفتاری تنبیهی و توبیخی کمتری استفاده کنند و دست از مدیریت «رئیس معابانه» بردارند و به مدیریت راهبرانه روی آورند هرچه قدر این مدیریت را در پیش بگیرند فرسودگی شغلی کمتر می شود. شبکه‌های ارتباطی در محیط کار را باید بهبود ببخشند، کمیت و کیفیت ارتباط‌ها بهبود پیدا کند چراکه وقتی فرد بداند می‌تواند به راحتی با مدیریت ارتباط داشته باشد نظرات و انتقادات خود را بدون ترس ارائه کند فشار روانی کمتر و فرسودگی شغلی نیز ایجاد نخواهد شد.

انتهای پیام/ 3

نظر شما