پایان ۳۷ سال انتظار

سنندج- برنا؛ در همان سالهای ابتدایی دهه 60 و در کوران روزهای سخت کردستان بود که فاطمه اسدی برای رهایی همسر اسیرش از دست ضد انقلاب به دل کوه زد ولی گویا مدعیان دروغین دفاع از مردم کرد خوابی دیگر برای وی در سر داشتند.

فاطمه اسدی که برای رهایی شوهر از دست ضدانقلاب به دل کوه زده بود، خود اسیر شد و بعد از مدتی اسارت و شکنجه به شهادت رسید و پیکر مطهرش همراه با استواری هر چه تمامتر کوه های سربه فلک کشیده چهل چشمه سالها در انتظار شناسایی چشم به راه ماند.

فاطمه اسدی در آن روزهای پر از سختی به دل کوه زد و پسر شیرخوار و دختر سه ساله اش را به فامیل سپرد ولی خود برنگشت تا پسر جان ببازد و دختر هم چهل سال چشم انتظار مادر باشد و در روزهای سرد آبان مان بعد از این همه سال بالاخره چهل چشمه سکوتش را شکسست و زبان باز کرد و آشنایی غریب به خانه بازگشت.

بعد از چندی شاه محمد ممحمودی همسر این شهید از دست ضدانقلاب رهایی یافت و برای سالها لباس خدمت در بهداشت و درمان را به تن کرد تا بالاحره بعد از سالها کار و تلاش در دانشگاه علو پزشکی و در کسوت پرستار کمتر از یک ماه قبل به دلیل ابتدا به ویروس منحوس کرونا چهره در نقاب خاک کشید و بازگشت این مسافر را به چشم ندید.

شهیده فاطمه اسدی در خیلی از موارد عنوان اول را به یدک می کشد تا جایی که او نخستین شهیده زن تفحص شده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است و او جزو اولین هایی است که توسط ضد انقلاب به شهادت رسیده و بعد از سالها غریب ماندن پیکر مطهرش شناسایی شده است.

فاطمه اسدی نه به عنوان یک شهیده زن، بلکه نمادی از صبر، استواری، ایثار و رشادت زنان کردی است که در سالهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی از هر آنچه که داشتند گذشتند و خود را وقف نظام و انقلاب اسلامی ایران کردند.

آنها نه تنها فرزندان دلبند و همسران فداکار خود را در راه این انقلاب فدا کردند، بلکه خود نیز دل به دریا زده و با صبر و بردباری حتی لحظه ای از آرمان و هدفشان پا پس نکشیده و در این راه خون خود را نیز تقدیم نظام اسلامی کردنن د.

فاطمه اسدی ها سند پر افتخار مردمی هستند که در سالهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی هم در جبهه مقابله با رژیم بعث جانانه از ایران زمین دفاع کردند و هم در سنگر مقابله با توطئه های ضدانقلاب، مجاهدانه در صف دفاع از انقلاب و نظام اسلامی از جان مایه گذاشتند.

آری با پیدا شدن پیکر مطهر شهیده فاطمه اسدی بار دیگر سندی از جنایات مدعیان دروغین دفاع از مردم کرد نمایان شد و آنها کسی را به شهادت رساندند که بعد از سالها هنوز هم نماد و هویت کردی که همان لباس محلی مردم کردستان است، بر پیکر بی جانش خودنمایی می کرد.

کردستان امروز به خود می بالد، به شهیدانی که از جان مایه گذاشتند و رفتند تا آبادانی و عزت برای ایران اسلامی به ارمغان بیاورند، آنها در روزهایی که فتنه و توطئه استکبار جهانی در کردستان موج می زد مردانه پای انقلاب ایستادند.

فاطمه اسدی رفت ولی او استواری و استقامتش را از کوه های سر به فلک کشیده چهل چشمه به ارث برد، او صبر و بردباری اش را از مادرانی به ارث برد که در همان سالها از همه چیز خود گذشتند و امروز همه به بودنشان افتخار می کنیم.

امروز کردستان که مدال ارزشمند سرزمین مجاهدت های خاموش و فداکاری های بزرگ را از رهبر معظم انقلاب به یادگار دارد، به فاطمه اسدی هایش می بالد.