سالمندانی که زیاد چرت می زنند در خطر این بیماری هستند

به گزارش برنا؛ این مطالعه به شواهد حاکی از اهمیت خواب برای سلامتی می‌افزاید. انجمن قلب آمریکا اخیراً مدت زمان خواب را به لیست خود در مورد عوامل سلامت و سبک زندگی برای سلامت قلب و عروق اضافه کرده است. این انجمن می‌گوید بزرگسالان باید به طور متوسط ۷ تا ۹ ساعت در شب بخوابند.

تحقیقات قبلی نشان داده است که بدخوابی و کم خوابی ممکن است افراد را در معرض خطر بیشتر طیف وسیعی از بیماری‌ها و شرایط مزمن قرار دهد که بر سلامت قلب و مغز تأثیر می‌گذارند. این شرایط شامل بیماری‌های قلبی عروقی، زوال عقل، دیابت، فشار خون بالا و چاقی است.

مطالعات قبلی مدت زمان خواب نشان می‌دهد که خواب زیاد یا خیلی کم هر دو ممکن است خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهند. اما اینکه چرت زدن خوب است یا بد مشخص نبوده است.

در مطالعه جدید، محققان الگوهای خواب ۱۲,۲۶۸ بزرگسال را در دفتر ثبت دوقلوهای سوئد تجزیه و تحلیل کردند. شرکت کنندگان در شروع مطالعه به طور متوسط ۷۰ سال سن داشتند و سابقه حوادث قلبی عروقی جدی ای نداشتند.

برای جمع آوری داده‌ها در مورد مدت خواب شبانه؛ چرت روزانه؛ خواب آلودگی در طول روز؛ میزانی که آنها خود را شب زنده دار یا سحرخیز می‌دانستند؛ و علائم اختلالات خواب، مانند خروپف و بی خوابی، از پرسشنامه استفاده شد. شرکت کنندگان تا ۱۸ سال تحت نظر بودند تا بررسی کنند که آیا آنها دچار مشکلات قلبی عروقی از جمله بیماری قلبی و سکته شده اند یا خیر.

افرادی که گزارش کردند هر شب بین ۷ تا ۹ ساعت می‌خوابند، کمترین احتمال ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را داشتند که این یافته با تحقیقات قبلی مطابقت دارد. در مقایسه با آن گروه، کسانی که کمتر از هفت ساعت خواب شبانه را گزارش داده بودند، ۱۴ درصد بیشتر در معرض ابتلاء به بیماری قلبی عروقی بودند و کسانی که بیش از ۱۰ ساعت می‌خوابیدند، ۱۰ درصد بیشتر در معرض ابتلاء به بیماری قلبی عروقی بودند.

در مقایسه با افرادی که می‌گفتند هرگز چرت روزانه ندارند، احتمال ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی در افرادی که تا ۳۰ دقیقه چرت می‌زدند، ۱۱ درصد بیشتر بود. اگر چرت زدن بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد، این خطر ۲۳ درصد افزایش می‌یابد.

به طور کلی، افرادی که الگوهای خواب نامناسب یا سایر مشکلات خواب از جمله بی خوابی، خروپف شدید، خواب زیاد یا کم، خواب آلودگی مکرر در طول روز و شب زنده داربودن را گزارش کردند ۲۲ درصد بیشتر در معرض خطر بودند.

شرکت‌کنندگانی که کمتر از ۷ ساعت در شب می‌خوابیدند و بیش از ۳۰ دقیقه در روز چرت می‌زدند، بالاترین خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را داشتند؛ ۴۷ درصد بیشتر از کسانی که خواب بهینه و بدون چرت زدن داشتند.

زو گفت: «حتی اگر خواب در طول شب کم شود، چرت زدن بیش از حد در طول روز توصیه نمی‌شود. اگر افراد دائماً در خواب کافی مشکل دارند، باید با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنند تا علت آن را دریابند.»