به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ تخمینهای جدیدتر نشان میدهد که فعالیتهای آتشفشانی و نیروهای زمین ساختی شدید این سیاره، شکل سطح سیاره زهره را تا متوسط حدود ۱۵۰ میلیون سال تغییر داده و به همین دلیل بیشتر آثار شکل اولیه سطح این سیاره و دهانههای آن را پاک کردهاند.
دهانه مزرعه را فضاپیمای ماژلان ناسا در سال ۱۹۹۱ مشاهده کرد . فضاپیمای ماژلان که به افتخار کاشف پرتغالی فردیناند ماژلان نامگذاری شده است، بیش از ۹۸ درصد از سطح سیاره زهره را در یک دست ماموریت نقشه برداری، اسکن کرد. پس از پشت سر گذاشتن موفقیت آمیز شاخص های ماموریت خود، به فضاپیما دستور داده شد تا در جو متراکم زهره شیرجه بزند تا دادههای بیشتری را به دست آورد. البته این یک سفر یک طرفه بود، زیرا پس از جمع آوری دادههای جوی، در جو متراکم سیاره سوخت. ناسا قصد دارد در سالهای آینده با پرتاب چند ماموریت به بررسی بیشتر این سیاره بپردازد.
آژانس فضایی اروپا قصد دارد بین سالهای ۲۰۳۱ و ۲۰۳۳، مدارگرد جدیدی را به سیاره زهره پرتاب کند. آژانس فضایی اروپا قرار است مدارگرد خود موسوم به EnVision را به این سیاره بفرستد تا دلیل تفاوت آن با زمین را مورد بررسی قرار دهد. ماموریت اصلی این است که مشخص شود فرآیندهای درون سیاره زهره مانند آتشفشانخیزی و تخلیه گرمای داخل آن چگونه به مرور بر جو اثر گذاشتهاند.
مدارگرد EnVision، سه ابزار اصلی علمی به همراه خواهد داشت؛ یک ژرفاسنج رادار برای بررسی ساختار زیرزمینی سیاره، یک مجموعه طیفسنج برای بررسی ترکیب شیمیایی سطح و جو زهره و یک شبکه رادار اضافه برای نقشهبرداری از سطح سیاره. شبکه رادار نهایی را ناسا فراهم خواهد کرد تا بخشی از همکاری این دو آژانس فضایی باشد.
این مدارگرد قرار است بین سالهای ۲۰۳۱ و ۲۰۳۳ و اندکی پس از ماموریتهای VERITAS و DAVINCI به فضا پرتاب شود. این سه ماموریت به همراه یکدیگر، دقیقترین و جامعترین چشمانداز را از سیاره زهره ارائه خواهند کرد.
انتهای پیام/