به گزارش خبرگزاری برنا ازلرستان ،محمد بازوند در نخستین همایش ملی زبانهای بومی زاگرس، ضمن تبریک هفته معلم و تسلیت بهمناسبت سالروز شهادت امام موسی کاظم(ع)، افزود: میتوانیم دکتر کزازی را بهویژه در منطقه غرب ایران نگاهبان و پاسدار هویت ملی و منطقهای بهویژه هویت زبانی دانست.
وی ادامه داد: ما انسانها مسیر تکامل فردی و اجتماعی خودمان را با احراز هویت انسانی و هویت فردی خود آغاز میکنیم و آنگاه که بهصورت مجموعهای از افراد در موقعیت خاص جغرافیایی استقرار پیدا میکنیم هویت کلیتر و عامتری به نام هویت نژادی و قومی شکل میگیرد و این مجموعههای قومی و نژادی که متشکل از تیرهها، قبایل و طوایف است، در سطح کلانتر، هویت فراگیرتر و بزرگتری را با نام هویت ملی شکل میدهد.
بازوند افزود: ملتهایی که دارای اندیشه دینی و فرهنگی مشترک هستند، مطمئناً بهسمت هویت تمدنی در حرکت هستند.
مدیرکل صدا و سیمای مرکز لرستان گفت: در میان همه شاخصههای هویتی و عناصرفرهنگی که متعلق به هر قوم و قبیله و مردم یک منطقه است، بدون شک هویت زبانی و عنصر زبان مهمترین عنصر آن منطقه، ملت و مردم محسوب میشود.
وی با اشاره به اینکه ساموئل جانسون میگوید: هویت زبانی هر قوم و ملتی به منزله شجرهنامه آن قوم و ملت محسوب میشود، عنوان کرد: ما ایرانیان بهویژه کسانیکه در مناطق عشایری زندگی میکنیم و همچنین سادات همواره سعیمان بر این است که با شجرهنامهای که از نیاکان ترسیم میکنیم خودمان را به بزرگان و افرادیکه نام نیک دارند، وصل کنیم، بنابراین این شجرهای که ما به هویت زبانی وصل میشویم بسیار ارزشمند است.
بازوند با اشاره به اینکه برای ما ایرانیان زبان فارسی بهعنوان زبان رسمی و ملی، عامل وحدتبخش همه اقوام و طوایفی است که در ایران زندگی میکنیم، بیان کرد: در کنار زبان رسمی و ملی که وظیفه داریم پاسدار آن باشیم، گویشها و زبانهای محلی متعددی در ایران وجود دارد، که از قدیمالایام در میان قبایل ایران بهویژه در منطقه غرب و جنوب غرب کشور رایج هستند.
مدیرکل صدا و سیمای مرکز لرستان تصریح کرد: گویشهایی که درمیان ما رایج هستند بهعنوان زبان مادری ما لُر تباران منعکس کننده آداب، رسوم، سنن، فرهنگ، ارزشها و باورهایی است که هویت قومی ما محسوب میشوند.
وی تأکید کرد: آنچه گذشتگان را به نسل فعلی پیوند میدهد زبان است و آنچه که موجب میشود آیندگان و نسلهای آینده از ارزشها، باورها، داشتهها و آداب و سنن نسل فعلی آگاهی پیدا کنند، زبان است.
بازوند عنوان کرد: از نگاه جامعه شناختی اعتقاد بر این است که زبان یک ارگانیسم و موجود زنده است که تولد و بیماری و ناخوش احوالی دارد و احتمال مرگ نیز دارد، این ارگانیسم و موجود زنده آنگاه که مبتلا به ناخوش احوالی میشود طبیب این رشته باید به میدان بیایند.
مدیرکل صدا و سیمای مرکز لرستان با اشاره به اینکه در این سالها مستندهای زیادی در رابطه با انقراض سمندر لرستانی ساختهایم و به دستاندرکاران هشدار دادهایم که این گونه جانوری در حال انقراض است، اظهار کرد: سؤال اینجاست که ما به همان میزانی که دغدغه انقراض گونه جانوری سمندر را داریم، که دغدغه خوب، درست و علمی است، به همان میزان نیز دغدغه لهجهها، گویشها، زبانهای محلی و حتی زبان ملی را داریم؟
وی با اشاره به اینکه در عصر و دنیای کنونی که دنیای ارتباطات و اطلاعات است و شاهد رشد ارتباطات و اطلاعات در حوزه اطلاعرسانی و فرهنگسازی هستیم، عنوان کرد: مشخصه این دنیای فعلی، سرعت در تغییرات و تحولات است، پدیده سرعت آنچنان به تندی در حوزههای مختلف در حرکت است که در بسیاری از موارد در حوزه اختراعات و فناوری، اکتشافی که تحقق پیدا میکند، قبل از اینکه به دست مصرف کننده برسد گونهای دیگر جایگزین میشود و آن نظریه قبلی بدون اینکه مصرف شود کنار گذاشته میشود.
بازوند ادامه داد: در شرایط فعلی ما تحت سلطه و سیطره تغییرات و تحولات آنی و سریع قرار داریم و این تغییرات و تحولات زبان، گویش و هویت زبانی و قومی ما را نیز در بر گرفته است.
مدیرکل صداوسیمای مرکز لرستان با اشاره به اینکه ما داریم به استقبال جهانی شدن و جهانی سازی میرویم، گفت: آیا ما دانشگاهیان و رسانهایها، آموزش و پرورشیهاو پدر و مادرها ملزومات ورود به این جهانی شدن و جهانیسازی را فراهم کردهایم؟
وی با اشاره به اینکه در دنیای کنونی و شرایط فعلی فقط زبان مادری لُر تباران و لک تباران نیست که مورد هجمه قرار میگیرد، اظهار کرد: هرچه جلوتر میرویم از آمار کسانی که به زبان لُری و لکی تکلم میکنند کاسته میشود.
بازوند ادامه داد: ما گویشوران لُر و لک وظیفه داریم که با اعتماد به نفس و خودباوری نسبت به گویش و هویتمان و مشخصههای قومی که حتماً این ویژگیها و مشخصهها در راستای تقویت هویت کلی و نظامی اجتماعی ایران است، حرکت کنیم.
مدیرکل صدا و سیمای لرستان ادامه داد: این تکثر زبانی و گویش و لهجه که در بین ما ایرانیان و منطقه زاگرس وجود دارد، یک فرصت برای زبان رسمی ما و هویت کلی و نظام اجتماعی و فرهنگی ایران اسلامی است.