به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، 5شنبه 9 شهریور روز ملی یوزپلنگ ایرانی بود. یوزپلنگی که نفس های آخر خود تا منقرض شدن می کشد.
برای حفظ این شکارچی ارزشمند ایران از سال 2001 با همکاری برنامه توسعه سازمان ملل و سازمان حفاظت از محیط زیست شروع به کار کرد. برای کار مطالعاتی و حفاظتی، ۵ منطقه انتخاب شد که گمان میرفت ۸۰ درصد یوزهای ایران در آن مناطق پراکندهاند.
همچنین به مردم محلی آموزش داده شدهاست با توجه به کمبود شکار برای یوزپلنگ اگر احیاناً یوزی به آغل گوسفندان آنها حمله کرد، آنها اجازه بدهند یوز شکارش را انجام دهد و هیچ مقاومتی نکنند، یوزپلنگ مثل گرگ نیست که همه گوسفندان آنها را خفه کند و از بین ببرد؛ یوز تنها یک بره یا گوسفند را شکار میکند.
پس از آن اقداماتی از قبیل بیمه کردن این گربه سان و نصب گردنبند ردیاب برروی یوز، جریمه شکار از جمله کارهایی بود که برای این حیوان انجام شد.
همزمان با فرارسیدن روز ملی یوزپلنگ خبرهایی مبنی باقی ماندن تنها 50 قلاده یوزپلنگ آسیاسی در صفحات مجازی پخش شد.
یقینا با توجه به اینکه این حیوان تنها در تنها در ایران یافت می شود هیچ کسی از اهمیت حفظ نژاد آن غافل نیست اما این نکته دلیلی برای پخش آمار غلط به منظور تهییج افکار عمومی نیست.
اسماعیل کهرم کارشناس محیط زیست در گفت و گو با برنا در خصوص آخرین آمار یوزپلنگ در ایران گفت: در حال حاضر طبق اخبار حدود 2000 قلاده یوز افریقایی در افریقا حضور دارند اما این روش که با اطمینان عددی مانند50 را ارائه دهیم درست نیست ، نمی توان به یقین گفت که در یک میلیون و 600 هزار مترمربع فضا چه تعداد یوزپلنگ وجود دارد.
به گفته ی او این تخمین، تخمین درستی نیست چرا که یوزپلنگ آسیایی به خوبی می توان خود را استتار کند، این حیوان سفیدی چشم ندارد و خط و خال بدنش مانند ریگ و شن بیابان پنهان می شود.
او افزود: اگر کسی به من برای عدد دقیق یوزپلنگ ها در ایران فشار بیاورد می توانم عددی حدود 120 قلاده به اضافه و منهای 10 درصد را ارائه دهم، چرا که با توجه به اینکه این یوزپلنگ ها به سادگی دیده نمی شوند سرشماری عددی آنان هم کار ساده ای نیست.
کهرم در خصوص آنچه که مردم می توانند برای حفظ یوزپلنگ آسیایی انجام دهند گفت: هدف از نام گذاری این روز تمرکز و مطالبه گری در خصوص این مطلب است، اما از نظر من به عنوان یک کارشناس باید همه تلاش را بر روی مدارس و بچه ها گذاشت.
او در ادامه به تعریف خاطره ای پرداخت و گفت: چند سال پیش به یکی از مدارس امریکا رفته بودم، معلم مدرسه در حال معرفی یوز ایرانی بود او در کنار استفاده از وسایل ایران از یک قالی استفاده می کرد و پس از آنکه این حیوان را معرفی کرد با نشان دادن گره های فرش گفت: می توان یک گره از این قالی را باز کرد بدون اینکه تغییری صورت بگیرد حتی ده گره را میتوان باز کرد اما صد گره فرش را سوراخ می کند، این فرش می تواند همان کره زمین و هر گره حیوانات و درختان آن باشد.
به گفته این کارشناس محیط زیست چگونگی بهره برداری از این مسئله بیش از هرچیزی اهمیت دارد در ایران نهاد های مدنی به معنای واقعی مردم نهاد نیستند، بلکه وابسته به دولتند و این وابستگی دست و پای آنان برای پیشبرد اهدافشان را می بندد.
او ادامه داد: تا زمانی که نهاد های مدنی برای تشکیل نیاز به تصویب دولت یا دریافت بودجه از دولت دارند نمی تواند انتظار فعالیت هایی اثر بخش از آنان را داشت.