حضور زغال سنگ در بورس اتفاق جدیدی قلمداد نمی‌شود/ اگر تولید زغال سنگ زیان‌ده باشد، بخش خصوصی در آن سرمایه‌گذاری نمی‌کند

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری برنا؛ قرار است شرکت‌های سنگ آهن مرکزی ایران، زغال‌سنگ پرورده طبس، زغال‌سنگ کرمان، فولاد آلیاژی ایران، فولاد خراسان و فراورده‌های نسوز آذر در قالب یک هلدینگ به بورس وارد شوند. این اتفاق برای شرکت‌های زغال سنگی که بیشتر از همتایان معدنی خود از کمبود بودجه در تنگنا هستند، می‌تواند اتفاق خوبی قلمداد شود اما  مساله این است که سرمایه‌گذاری در سهام شرکت زغال سنگی، چقدر می تواند سودده باشد. زغال سنگ به دلیل نیاز به شمار بالای نیروی انسانی همواره از صنایع پرهزینه به شمار می‌آمده و میزان سوددهی آن تاکنون جذابیت چشمگیری در مقایسه با دیگر شرکت‌های معدنی نداشته است. با شیوع کرونا تنها بخش معدنی که تقاضای دریافت تسهیلات و قرار گرفتن در گروه مشاغل پرخطر را داشت، زغال سنگ کشور بود.

با این حال کارشناسان حوزه زغال سنگ و بورس بر سودده بودن این صنعت امیدوارند. آنها می‌گویند اگرچه امروز صنعت از چالش‌هایی در رنج است، اما این روند در حال تغییر است، تغییراتی که اگر اعمال شود، می‌تواند به سوددهی بینجامد.

«سعید صمدی»، دبیر انجمن زغال سنگ ایران، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری برنا در این باره توضیح می‌دهد: حدود 60 درصد تولید زغال سنگ در کشور توسط بخش خصوصی واقعی صورت می‌گیرد اگر این صنعت زیان‌ده باشد، بخش خصوصی واقعی در آن سرمایه‌گذاری نمی‌کند.

او می افزاید: پیش از این سه شرکت، نگین طبس، فرآوری زغال سنگ طبس و زغال سنگ شمال شرق در بورس حضور داشتند و در نتیجه حضور زغال سنگ در بورس اتفاق جدیدی قلمداد نمی‌شود. با بررسی عملکرد این شرکت‌ها در سامانه کدال می‌توان دید، میزان سودهی و رشد سهام آنها چگونه بوده است.

همایون دارابی، کارشناس بورس، نیز در این باره توضیح می‌دهد: سرمایه‌گذاری در بخش معدن به عنوان یک منبع طبیعی نمی‌تواند سودده نباشد. امروز زغال سنگ ایران از مشکلات توسعه‌ای در رنج است اما این وضعیت در حال تغییر است.

او افزود: صنایع معدنی به دلیل توسعه صنعت کک‌سازی با کمبود زغال سنگ روبه‌رو هستند آن هم در شرایطی که دیگر امکان واردات زغال سنگ با ارز ارزان وجود ندارد و این بر اهمیت استخراج زغال سنگ در شرایط کنونی می‌افزاید.

دارابی در پایان گفت: همچنین زغال سنگ در داخل از نظر نحوه قیمت‌گذاری و نبود اسکله و پایانه تخصصی برای ذخیره و صادرات مشکل دارد. همچنین با همترازی بهای زغال سنگ و گاز می‌توان صنعت زغال سنگ را توسعه داد. مصرفی که در کک پیش‌بینی می‌شود نیز می‌تواند چشم‌انداز خوبی را در آینده به تصویر بکشد. اینها اتفاقاتی است که از سال گذشته تاکنون به تدریج در حال وقوع است.