به گزارش خبرگزاری برنا، لیلا اسدی طی دلنوشته‌ای درمورد روز تاسوعا نوشت:
آن ستاره که با درخشش در آسمان کربلا یاران دل را از یاران بی دل برمی‌گمارد، در روز نهم که شب قدر یاران حسین (ع) بود به بالای خیمه پسر فاطمه (س) در آمد.
شوری به پا بود، جمله فرشتگان هم همه به زمین آمده بودند تا شب قدر یاران حسین (ع) را مشق کنند.
۷۲ تن با لبیک خود به ذکر یارب یارب دور حسین (ع) حجت خدا امام زمانشان حلقه زدند و سرود عشق سر دادند که ای سید ما، گنج معرفت عالم در پیچ یک زلف تو گره خورده که یک مو از سر زلف تو را به آن سیه‌بختان نخواهیم داد و عافیت ما و اهل عالم یا سیدی حسین، جملگی در خیمه توست.
مگر می شود بر لب حوض کوثر باشیم و تو سیرابمان کنی و در وهم آب فرات باشیم. این عطش ما در این بیابان کربلا ای از آفتاب روشن‌تر، گدا و ندار و تشنه یک نگاه توست و این تلظی چیز جز تعشق به تو نیست.
لیلا که سرگشته وصال بود، حیران، مناجات آنان را به تماشا بود. نگاهی به گیسوان سقای کربلا که به رقص در آمده بودند، کرد و گفت:
بس نگاهت بر آب یاد خیمه بود
دستانت با ارادت به حسین ع روی سینه بود
مشک پر شد امید غنچه کرد
طاعت امر ولی بودُ، غدیر باز جلوه کرد
پسر حیدر نگاهت چرا به خیمه بود
ای علمدار...! پرچم که در دست تو بود
مشک را برداشتی واژه احساس معنادار شد
یک رستاخیز با قیام تو آغاز شد
قصد حرم کردی، لبانت تشنه بود
یک تاریخ در انتظار این لحظه بود
تا تو را مصمم دیدند بر فرمان ولی ...!
دوره‌ات کردند همان دشمنان دیرین علی ع
سلام بر تو پسر امیرالمومنین ع
حیدری غوغا کردی یل ام البنین
مشک پاره شد امید از تو رفت
به نا گاه مادر سادات آمد بر تو بوسه زد
من نگویم قصه را حسین ع هم سر رسید
روضه را از زبان حضرت زهرا (س) باید شنید......
انتهای پیام/