کاوه سجادیحسینی کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: آسیبی جدی که سینمای ایران در عرصه بینالملل و حضور فیلمها در جشنوارههای مختلف میبیند ناشی از سلیقه پخشکنندههای ایرانی است. پخشکنندههای بینالمللی ما دارای نگاه و سلیقهای هستند که با سلیقه خودشان فیلمها را انتخاب کرده و به جشنوارهها میفرستند.
سجادیحسینی تصریح کرد: فیلمهای بسیاری هستند که میتوانند با حضور در جشنوارههای مختلف دنیا موفقیت کسب کنند اما به دلیل سلیقه پخشکنندهها به هیچ جشنوارهای ارسال نمیشوند و این فیلتر به وجود آمده طبیعتاً باعث میشود همه فیلمهای راهیافته به جشنوارههای معتبر دنیا از سینمای ما شبیه هم باشد؛ در برخی مواقع هم نام فیلمساز است که باعث میشود فیلم به جشنواره راه پیدا کند.
او افزود: هر فیلم خوبی که دارای نگاه، حرف و زبان مختص به خود است باید راه خود را پیدا کند اما در سینمای ما به خصوص برای فیلمسازان جوانتر یا فیلمسازان مستقل این امکان بسیار کم است و راهی که آنها باید برای رسیدن به جشنوارههای معتبر جهانی طی کنند، بسیار سخت است. سینمای مستقل ما همانطور که امروز از اکران بر پرده سینماها حذف شده است از حضور در جشنوارهها نیز حذف میشود.
این کارگردان در ادامه گفت: این شرایط تنها به سینمای ما مربوط است، در هیچ جای دنیا سلیقه پخشکنندهها اینقدر بر انتخاب فیلمها برای حضور در جشنوارهها موثر نیست و در کشور ما علاوه بر همه مشکلاتی که وجود دارد، تحریمها مشکلات را بیشتر کرده و دلیل دیگری بر این وضعیت است. در سالهای اخیر فیلمهای اصغر فرهادی که موفقیتهای بسیاری در جشنوارهها کسب کرد توانست سلیقهها برگرداند و دیگر مثل گذشته نیست که فقط یک دسته مشخص به جشنوارهها راه پیدا کنند.
کارگردان فیلم سینمایی «بوفالو» در ادامه با اشاره به تأثیر قدرت پخشکنندهها در موفقیت آثار سینمایی، اظهار داشت: یک پخشکننده حرفهای قطعاً بر موفقیت یک فیلم تأثیرگذار است. اگر یک فیلم تنها از طریق سایت آپلود شود و پخشکننده در جشنواره حضور نداشته باشد تا فیلم را به مسئولان آن معرفی کند، طبیعی است که احتمال موفقیتش به حداقل برسد. جشنوارهها هم به نظر من ملاک و معیار مشخصی برای انتخاب فیلمها ندارند، در جشنواره فیلم کن که شاید معتبرترین رویداد سینمایی جهان است، یک سال فیلمی قصهگو جایزه میگیرد و سال بعد یک فیلم هنری و متفاوت.
او افزود: در همه جای دنیا یک سری فیلمساز وجود دارند که فقط برای حضور و موفقیت در جشنوارهها فیلم میسازند. این نگاه در کشورهای مختلف وجود دارد و حتی برخی فیلمسازان روی موج جشنوارهها حرکت کرده و به رویکرد آنها توجه دارند. مثلاً در کشور رومانی دو فیلمساز خوب کریستین پویو و کریستین مونجیو فیلم میسازند که پویو هیچگاه توجهی به جشنوارهها نداشته اما به نظر من مونجیو فیلمسازی است که به جشنوارهها و موفقیت در آنها توجه دارد.
سجادیحسینی در پایان گفت: امروز حتی فیلمهای سینمای بدنه ما هم در جشنوارههای مختلف جهانی حضور دارند؛ فیلمهای پرفروشی که قبلاً کمتر آنها را در جشنوارهها میدیدیم اما اینکه همیشه قدرت در انتخاب فیلمها برای راه یافتن به جشنوارهها تأثیرگذار است تنها مربوط به کشور ما نمیشود. سال گذشته یک مصاحبه از برادران داردن میخواندم که خبرنگار از آنها پرسیده بود، چرا فیلم شما به اسکار فرستاده نشد و آنها هم به این نکته که قدرت در دست آنها نیست اشاره کردند و اینکه فیلم را جناحی انتخاب میکند که قدرت را در دست دارد. این وضعیت در همه جای دنیا به اشکال مختلف وجود دارد و تنها مربوط به سینمای ما نمیشود اما در کشور ما علاوه بر این مسائل مشکلات بسیاری وجود دارد که مثلاً یکی از این مشکلات حتی به خود فیلمسازان برمیگردد. من در بین فیلمسازان فیلم کوتاه دیدهام که به جشنواره ایمیل زده و میگویند که فلان فیلمساز بنا بر دلایلی نباید در جشنواره باشد و این ایمیلها قطعاً امتیازات منفی برای یک فیلمساز خواهد بود. متأسفانه یک فیلم ایرانی مراحل بسیار سختی را باید برای رسیدن به جشنوارههای معتبر دنیا طی کند که معمولاً موفق نیستند و یا زمان امکان ارسال فیلم به پایان میرسد یا فیلم کلاً هیچ راهی برای رسیدن به جشنوارهها پیدا نمیکند.