به گزارش خبرگزاری برنا، شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی بهمناسبت انتخابات مجلس دوازدهم که در روز ۱۱ اسفندماه برگزار میشود، بیانیهای تحلیلی صادر و مواضع خود را در خصوص این رخداد بیان کرد.
متن این بیانیه بدین شرح است:
انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی که در یازدهم اسفندماه یکهزاروچهارصدودو و اندکی پس از دهۀ فجر در سراسر ایران برگزار خواهد شد با آغاز چهلوششمین سال پیروزی انقلاب اسلامی مقارن است و همین تقارن فرصتی به دست میدهد تا سخن دربارۀ انتخابات را با مقدمهای درباره «انقلاب اسلامی» آغاز کنیم.
استقلال؛ حرف اول ملت ایران در انقلاب اسلامی
هر کس با تاریخ دویست سالۀ اخیر ایران آشنایی داشته باشد میداند که این دوره را باید دوره انحطاط و زوال اقتدار ایران دانست. بیکفایتی شاهان قاجار و دخالتهای روسیۀ تزاری و انگلستان سبب شد تا ایران به یک کشور عقب مانده و ناتوان مبدل شود. سرانجام کار دخالت بیگانگان بدانجا کشید که در فاصلهای که روسها به علت انقلاب کمونیستی سرگرم گرفتاریها و امور داخلی خود بودند انگلیسها فرصت را غنیمت شمردند و با کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹، رضاخان را به قدرت رساندند و اندکی بعد او را به سلطنت رساندند تا خیالشان از حیث تسلط بر ایران راحتتر از گذشته باشد.
در شهریور ۱۳۲۰ هم رضاخانی را که «خودشان آورده بودند، خودشان بردند» و فرزند بیستودو سالهاش محمدرضا را بر تخت نشاندند. با کودتای آمریکایی-انگلیسی بیستوهشت مرداد سال ۱۳۳۲، آمریکا در تسلط بر ایران نقش اول را پیدا کرد و ایران بهصورت مهرهای در منطقه برای اجرای سیاستهای آمریکا درآمد. بیسبب نبود که اولین کلمهای که در اولین و مهمترین شعاری که از مردم ایران و از گلوی پاک شهیدان در انقلاب اسلامی شنیده شد کلمه «استقلال» بود. ملت ایران با تجربۀ تلخ حاصل از یک تاریخ دویستساله بهخوبی دریافته بود که «استقلال» کلید اصلی قفل پیشرفت و سربلندی کشور است.
انقلاب اسلامی در بیستودوم بهمنماه هزاروسیصدوپنجاهوهفت با هدایت امام خمینی(ره) و همت مردم ایران به پیروزی رسید و نظام پادشاهی که مردم آن را به درستی ستمشاهی مینامیدند منقرض گردید و جمهوری اسلامی برپا شد. انقلاب را مردم با فداکاری و شهادت جوانان خود به پیروزی رساندند و مردی از جنس مردم را که در صداقت و پاکی و روشنبینی و دلسوزی او برای ملت تردیدی نداشتند به رهبری خود برگزیدند. انقلاب اسلامی از نخستین روز پیروزی به همان اندازه که نزد مردم ایران عزیز و دوستداشتنی بود در چشم آمریکا و انگلیس و دیگر کشورهای سلطهگر و اذناب منطقهای آنها منفی و مأیوسکننده و مزاحم تلقی میشد.
ملت در مقابله با دشمنی دشمنان
دشمنی سلطهجویان و مستکبران با این انقلاب از همان نخستین روز پیروزی آن آغاز شد، روزی که هیچ بهانهای از قبیل «حقوق بشر» و «هستهای» و امثال آن وجود نداشت. آنها چون دشمن استقلال ایران بودند پیروزی یک انقلاب صددرصد مردمی را بهمعنی رهایی ایران از یوغ بیگانگان میدانستند دشمن انقلاب بودند و این دشمنی تا به امروز که چهلوپنج سال از پیروزی انقلاب گذشته ادامه یافته و روزبهروز افزونتر شده است. همین دشمنی و عصبانیت آمریکا بود که ناآرامیهای داخلی یکسالونیم اول انقلاب و سپس جنگ خانمانسوز هشتسالۀ رژیم بعثی عراق را بر ملت ایران تحمیل کرد و همین دشمنی بود که پس از ناکام ماندن در جنگ تحمیلی، پس از ارتحال امام خمینی و آغاز رهبری حضرت آیتالله خامنهای به سراغ «تهاجم فرهنگی» رفت و در آن «ایمان» جوانان و «امید» مردم را نشانه گرفت و علاوهبرآن «تحریم اقتصادی» ایران را در دستورکار خود قرار داد و با بهانه قرار دادن پیشرفتهای هستهای ایران «فلجکنندهترین تحریم تاریخ» را علیه این ملت مؤمن و بصیر و بهپا خاسته اعمال کرد. آنها با تحریم اقتصادی میخواستند از یکسو از ملت ایران که با انقلاب خود دست آنها را از دخالت در سرنوشت ایران قطع کرده بود انتقام بگیرند و از سوی دیگر میخواستند با فشار اقتصادی بر گلوی مردم، تودۀ ملت را ناراضی کنند و به ستوه آورند و کاری کنند که مردمی را که پشت سر انقلاب بودند و هستند در مقابل انقلاب قرار دهند. آنها از یکسو با تحریمی که خود اعمال میکنند به اقتصاد کشور و معیشت مردم لطمه میزنند و هزینه به بار میآورند و از سوی دیگر صورتحساب این هزینه را به حساب انقلاب اسلامی میگذارند و انقلاب را مسئول و مقصر مشکلاتی میدانند که در واقع خود آنها مسبب اصلی آن بودهاند.
مردم ایران بهرغم همۀ سختیهای ناشی از جنگ تحمیلی و تحریمهای فلجکننده و بهرغم همۀ تلاشها و توطئههای قدرتهای سلطهگر و بعضی جریانات داخلی غربگرا، فریب نخوردند و «دوست» و «دشمن» خود را شناختند و با وجود مشکلات اقتصادی حاصل از گرانیها و تورم پای انقلاب اسلامی ایستادند و راه روشن امام خمینی(ره) بنیانگذار این انقلاب را پشت سر فرزند خلف و جانشین شایستۀ امام خمینی، مقام معظم رهبری، حضرت آیتالله خامنهای ادامه دادند.
ملت ایران نهتنها با تحریمها از پای در نیامد بلکه قویتر شد و به همت جوانان بااستعداد خود که در همین دوران تحریم در دانشگاههای داخل کشور تحصیل کرده بودند توانست چرخهای صنعت کشور را به گردش درآورد و با دستیابی به دانش و فناوری روز جهانی، نیاز کشور به خارج را کاهش دهد تا بدان حد که در بسیاری از عرصهها مانند سدسازی و راهسازی و علوم و فناوریهای نوین مانند «نانو» و «زیست فناوری» و نیز در عرصۀ «سلامت و درمان» و صنایع هوا و فضا و صنایع نظامی در رتبههای بالای جهان قرار گیرد و علاوه بر تأمین نیاز داخل کشور، محصولات خود را به خارج نیز صادر کند. پرتاب ماهواره ثریا و پرتاب سه ماهواره با یک موشک ماهوارهبر سیمرغ، در بهمنماه سال چهارصدودو، که صفر تا صد آن به همت متخصصان داخلی صورت گرفته، تنها یک نشانه از برکات مجاهدتهای ملت ایران در راه حفظ انقلاب اسلامی و پافشاری بر سر استقلال کشور است. ملت شریف و شهیدپرور ایران توانست در سختیهای معیشتی ناشی از تحریم و نیز در دوران دشوار فراگیری بیماری کرونا با «همدلی مؤمنانه» از سنگینی بار معاش بر دوش مردم بکاهد و دشمن را در توطئه خود ناکام سازد. انقلاب اسلامی با مردمی بودن و منطق متکی بر ایمان به خدا توانسته است پیام خود را به ملتهای دیگر نیز برساند. واقعیت مهمی که امروز در منطقه از آن به نام «مقاومت» یاد میشود نتیجه حضور همراه با بصیرت مردم ایران در همه صحنهها و عرصههای دفاع از انقلاب اسلامی است که برای مردم و ملتهای کشورهای دیگر نیز الگو شده و الهامبخش گردیده است.
انتخابات مجلس دوازدهم
اکنون پس از این مقدمه ضروری به سراغ موضوع انتخابات مجلس میرویم. چنانکه گفتیم در چهلوپنج سال گذشته جدا ساختن مردم از انقلاب هدف راهبردی دشمنان ایران بوده است. انتخابات در عرصه حیات سیاسی هر ملت، از آن جهت که میدانی برای حضور مردم به شمار میرود یکی از مواقف سرنوشتساز و مهم برای اعمال ارادۀ ملی محسوب میشود. در ایران، آزادی انتخابات یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی است. در دهههای پیش از انقلاب، به جز در چند دورۀ معدود از مجالس، فهرست کسانی که میبایست نماینده میشدند از «سفارتخانه» میآمد و بعدها تنها پیشرفتی که در این کار حاصل شده بود این بود که فهرست نمایندگان از «دربار» میآمد. مشارکت در انتخابات، از جمله انتخابات مجلس دوازدهم، درحقیقت بهمعنی دانستن قدر این آزادی و بجا آوردن شکر این نعمت است. حضور انبوه مردم در پای صندوقهای رأی و برگزار شدن یک انتخابات باشکوه، آن هم در شرایط حساس و خطیری که به علت جنگ در غزه و فلسطین بر منطقه حاکم است، قطعاً مایۀ افزایش اقتدار کشور و در کاهش تهدیدات دشمن مؤثر خواهد بود، چنانکه اگر برخلاف این باشد دشمنان از آن به عنوان دستاویزی برای توطئههای خود استفاده خواهند کرد، بگذریم از اینکه آنها حتی وقتی هشتادوپنج درصد مردم ایران هم در انتخابات سال ۸۸ شرکت کردند باز هم با ادعای دروغین تقلب در انتخابات شیرینی آن حضور باعظمت را در کام ملت ایران تلخ کردند.
شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی
شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی، که مجمعی است برآمده از نمایندگان احزاب و تشکلهای انقلابی و فعالان سیاسی، از سال ۹۶ که کار خود را آغاز کرده سعی کرده است با پدید آوردن زمینهای برای وحدت و ائتلاف نیروهای انقلابی به برگزاری انتخاباتی با «مشارکت» بالا و تشکیل مجلسی «انقلابی و کارآمد» که مخصوصاً مورد نظر رهبر معظم انقلاب بوده است کمک کند. برخلاف نظر کسانی که فقط بر افزایش مشارکت تأکید میکنند، تأکید ما هم افزایش مشارکت و هم شکل گرفتن مجلسی انقلابی و متخصص و راهگشا و کارگشاست.
مبنای کار سیاسی و انقلابی در شورای ائتلاف سه رکن مهم «عقلانیت، معنویت و عدالت» است. این آموزه را ما از امام راحل و رهبر معظم انقلاب آموختهایم و معتقدیم که فقدان هر یک از این سه رکن، ما را از مسیر اسلام و انقلاب اسلامی دور و منحرف خواهد کرد، همانطور که در سالهای اخیر نمونههایی دیدهایم که گواه صحت این مدعاست. عقلانیت سبب میشود تا در اداره کشور «آرمانگرای واقعبین» باشیم و اعتقاد به معنویت، سبب خواهد شد تا برای رسیدن به اهداف خود شرع و دیانت و اخلاق و انصاف را فراموش نکنیم و زبان و قلم خود را در رقابتهای سیاسی به انواع توهینها و تهمتها و زشتگوییها آلوده نسازیم. تأکید بر عدالت، در کنار معنویت و عقلانیت، درحقیقت تأکید بر همان حقیقتی است که در قرآن بهعنوان هدف مهم بعثت انبیا ذکر شده و در انقلاب اسلامی ما نیز از جملۀ اهداف اصلی بوده است.
افراطیگری که آفت بزرگی است و مایۀ آسیب به وحدت و همبستگی ملت و مشارکت بالا محسوب میشود، ناشی از بیاعتنایی به ترکیب متوازن «عقلانیت، معنویت و عدالت» است. رهبر انقلاب سالها پیش خطاب به بعضی جریانات سیاسی که میخواستند نیروهای انقلابی را با برچسب «تندرو» از میدان به در کنند بهدرستی فرمودند نباید انقلابیون را تندرو نامید، اما مسلم است که این سخن بهمعنی دادن مجوز به «تندروی» نیست. پیشران ما در حرکت سیاسی و اجتماعی دو کلیدواژه مهم «ایمان» و «امید» است که در سخنرانی مقام معظم رهبری در مراسم سالگرد امام راحل در ۱۴ خرداد ۱۴۰۲ مطرح گردید. پاکدستی و دوری از فساد مالی خط قرمز ما در معرفی نامزدهای مجلس دوازدهم به ملت ایران است و در این امر مهم اغماض و مسامحهای نخواهیم کرد.
شورای ائتلاف در انتخابات مجلس یازدهم در اسفندماه سال ۹۸ با برخورداری از اعتماد عمومی ملت ایران توانست دویستوبیستوپنج نماینده را به مجلس بفرستد. رهبر انقلاب این مجلس را «مجلس انقلابی» نامیدند و برای انقلابی بودن آن به مصوبات و موضعگیریهای مجلس اشاره و استناد کردند؛ هرچند که بعضی درصدد تأویل و تحریف سخنان ایشان برآمدند.
مجلس یازدهم توانست در چهار سال گذشته با قانونگذاری و نظارت کارنامه قابل قبولی از خود عرضه کند. بعضی از مصوبات این مجلس که گواه درستی این سخن است از این قرار است:
با این همه، ما با نقد و ارزیابی و بهرهگیری از تجربۀ مجلس یازدهم، معتقدیم مجلس دوازدهم باید مجلسی بهتر و کارآمدتر باشد و سعی خواهیم کرد با معرفی افرادی شایستهتر و تواناتر به وظیفه خود عمل کنیم.
انتظار مردم از مجلس دوازدهم
مجلس دوازدهم باید مجلسی باشد که به کاهش مشکلات مردم کمک کند. بیگمان مهمترین مشکل عامه مردم در حال حاضر مشکل اقتصادی است. گرانی و تورم بهویژه در بعضی از مواد غذایی و نیز گرانی قیمت مسکن و بالا بودن اجاره، و عدم اشتغال جوانان ازجمله مشکلات مردم و از مطالبات بهحق آنهاست. مردم از مجلس دوازدهم انتظار تحول و انتظار حل مشکلات خود را دارند و این توقع بجایی است. موفقیت مجلس دوازدهم هم در گرو انقلابی بودن آن مجلس در چهارچوب اصول سهگانه «عقلانیت، معنویت و عدالت» و هم در گرو تعامل منطقی با دولت مردمی آیتالله رئیسی خواهد بود. همکاری با دولت آیتالله رئیسی و پشتیبانی از آن، راهبرد مهم ما در انتخابات مجلس دوازدهم است، هرچند که این تعامل و پشتیبانی را بهمعنی نفی استقلال مجلس و انصراف مجلس از نظارت قانونی و نقد کارشناسانه و منصفانه دولت نمیدانیم.
در عرصۀ سیاست خارجی انتظار بهحق مردم از مجلس دوازدهم، کمک به توسعۀ روابط خارجی با کشورهای دیگر، بهویژه کشورهای همسایه و ایستادگی در برابر سلطهگرایی و زیادهخواهی سلطهگران است که همان سیاست خارجی دولت مردمی آیتالله رئیسی نیز هست.
مردم ایران در انتخابات مجلس یازدهم در سال ۹۸ که کمتر از دو ماه بعد از شهادت سردار بزرگ اسلام و ایران؛ «قاسم سلیمانی» برگزار شد، نفرت خود را از قاتلان آن شهید در انتخاب نمایندگانی انقلابی نشان دادند و مسلماً در انتخابات یازدهم اسفندماه سال ۱۴۰۲ نیز بار دیگر این نفرت را از قاتلان مردم مظلوم فلسطین و غزه که همان قاتلان شهید سلیمانی و همدستان آنها هستند هم با حضور در پای صندوقهای رأی و هم با انتخاب نمایندگانی در خور بزرگیها و بزرگواری ملت ایران نشان خواهند داد. مجلس دوازدهم انشاءالله به لطف الهی و همت و بصیرت ملت ایران، مجلس «ایمان» نمایندگان و مجلس «امید» مردم خواهد بود.
انتهای پیام/