شهروز دل‌افکار: می‌خواهم تا روزی که زنده‌ام از امید حرف بزنم

شهروز دل افکار بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو خبرنگار خبرگزاری برنا: بعد از کرونا شرایط سختی را سپری کردیم. مرگ عزیزان و دوستان قبح زندگی را برای من شکست. فکر می‌کنم دیگر هیچ اتفاق خاصی نمی‌تواند ما را آنقدر اندوهگین کند. با خواندن «در انتظار گودو» و دیالوگ‌های ولادیمیر و استراگون به این فکر کردم که چرا آن‌ها بیش از حد حرف می‌زنند. تحقیق کردم و متوجه شدم این متن بعد از جنگ جهانی دوم نوشته شده است. انگار آن‌ها فقط می‌خواستند حرف بزنند. بعد از کرونا من این قضیه را بین مردم خودمان هم احساس کردم. حرف بزنند تا فقط زمان بگذرد. فکر می‌کنم در این چند سال دوره بدی را سپری کردیم. من زندگی را دوست دارم اصلا نمی‌خواهم از ناامیدی حرفی بزنم. می‌خواهم تا روزی که زنده‌ام از امید بگویم. به جز از دست رفتن عزیزانمان هرچه شود هیچ اهمیتی ندارد.