پاهای کوچک و عشقی بزرگ در مسیر دلدادگی
در گرمای بالای ۵۰ درجه خوزستان و سختی راه، کوچکترین زایران مسیر پیاده روی اربعین با دلی بزرگ از سراسر کشور خود را به شلمچه رساندهاند تا راهی کربلا شوند؛ کودکان و نوجوانانی که برای نخستین مرتبه، پا در این سفر معنوی گذاشتهاند. تصاویر پیش رو، لحظههای به یاد ماندنی از حضور پرشور نوجوانان و حتی خردسالانی است که به همراه دیگر اعضای خانواده با کالسکه، چرخ دستی یا با پای پیاده و کفشهای کوچکشان، گام به گام در مسیر عشق به امام حسین (ع) پیش میروند. برخی از آنها از دورترین نقاط ایران آمدهاند و تعدادی نیز از اتباع کشورهای دیگر هستند که در این سفر روحبخش شرکت کردهاند. چهرههای معصوم و پُرنشاط و کنجکاو این کودکان، حکایت از امید و آیندهای روشن برای زنده نگهداشتن فرهنگ عاشورا دارد. بسیاری از آنها با وجود خستگی راه، با خواندن مداحیهای ساده و حمل پرچمهای کوچک اباعبدالله (ع)، شوق خود را به نمایش میگذارند. تصاویر دستهای کوچکی که برای پذیرایی از زایران نذری توزیع میکنند یا آغوش گرمی که برای استراحت در میان راه باز میکنند، نشاندهنده روحیه همبستگی و مهربانی در این سفر است. این صحنه ها، نه تنها روایتی از یک سفر مذهبی، بلکه گواهی بر تربیت نسل جدیدی است که از همان کودکی، با ارزشهای دینی و فرهنگ ایثار آشنا میشوند. حضور این کودکان و نوجوانان در اربعین، پیام آور صلح و وحدت است و ثابت میکند که عشق به امام حسین (ع)، مرز و سن و سال نمیشناسد. از اینکه از آنها عکس میگیرم بسیار خوشحال میشوند و انگار که خستگی مسیر را فراموش کردهاند، از اینکه مثل بزرگ ترها دیده میشوند بسیار ذوق زدهاند و در مقابل لنز دوربین فیگور هم میگیرند و برخی هم میپرسند عمو کجا عکس هامون رو"پخش" میکنی! من هم میگویم خبرگزاری و آدرس سایت را بهشان میدهم. آنها کوهی از انرژی و امید هستند.