روزی که رییس مجلس «برادر عزیز» احمدی‌نژاد بود

در ادامه بخش‎هایی از سخنان احمدی نژاد در کسوت رییس دولت نهم را در ۲۸ آبان ماه سال ۸۷، در مجلس شورای اسلامی و در دفاع از صادق محصولی بخوانید:
* این دولت تنها دولتی است که بارها به صراحت اعلام کرده است که مجلس مقتدر بالاترین یار و همکار دولت است. در طول این سه سال میزان جلسات مشترک دولت و مجلس بیش از ۸ سال قبل از آن است. در طول این سه سال ملاقات‌هایی که بنده خدمت نمایندگان محترم بودم کمیسیون‌ها، فراکسیون‌ها، مجامع استانی، نفر به نفر بیش از ۱۶ سال قبل از این دولت است.

*بارها و بارها از همین تریبون مقدس افرادی آمدند و برخی از نمایندگان محترم از بالا تا پایین دولت را شسته‌اند، اما ما حتی یک دفعه هم نگفتیم که مجلس چنین کرد؛ چراکه به باور ما آن فرد یک نماینده و آزاد است و اظهارنظر می‌کند و نظرش نیز محترم است، حتی فردی نیز مخالفش نظر می‌دهد. این خاصیت اصالت و زنده بودن مجلس است.
*بنده این را می‌گویم تا دیگران که خیالاتی هستند، و بیرون از دولت و مجلس، بدانند که با این حرف‌ها نه دولت دلش نسبت به مجلس و نه مجلس دلش نسبت به دولت مکدر و چرکین می‌شود. جایگاه دولت و مجلس بسیار فراتر از این حرف‌هاست.
*در مورد رابطه ثروت و قدرت که یکی از موارد مخالفت برخی نمایندگان با صادق محصولی بود، باید بگویم هرگاه کسانی که در راس قدرت هستند دست به کار اقتصادی بزنند و جیب‌ها را انباشته کنند، من و شما باید جلوی آن‌ها بایستیم؛ چراکه آن‌ها در راس قدرت‌اند. مشکل اینجاست؛ برخی از آن‌هایی که مسوولند به کار اقتصادی رفته‌اند، اما کسی که از دوره مسوولیت کنار رفته آیا باید خانه بنشیند؟ کجای این‌که این فرد کار اقتصادی کرده مشکل و عیب است؟ ‌البته اگر مشی و سلیقه بنده را بخواهید، دو ـ سه پیشنهاد دارم که اگر دوستان موافق بودند این موارد را لایحه و طرح می‌کنیم و در خدمت شما هستیم. یکی از این موارد این است که یا ما لایحه یا شما طرحی بدهید که ثروت تمام کسانی که بعد از انقلاب مدیر بودند و در دوره‌ مدیریت در ثروت آن‌ها تغییری ایجاد شده است از فرماندار به بالا تا رییس‌جمهور و یا رییس فلان نهاد یک‌جا بررسی کنیم و قال قضیه را بکنیم. ما با این موضوع موافق هستیم، بنده اولین نفر، خدمت شما هستم و فکر می‌کنم برادر عزیزم جناب آقای لاریجانی، همچنین یقین دارم که نمایندگان مجلس با این موضوع موافق هستند.

*کسانی که آن بیرون نشسته‌اند و ستاد تشکیل داده‌اند و شما می‌دانید و ما هم می‌دانیم به خیال خام خودشان می‌خواهند با برخی حرف‌های دم دستی و ابتدایی دلخوری و نقار ایجاد کنند، آنها بدانند به جایی نخواهند رسید و مایوس خواهند شد. آن روز نخواهد رسید که ببینند نیروهای انقلاب در مقابل هم ایستاده‌اند و فرصت را برای تحرک کسانی که روزی می‌خواستند همه‌ مملکت را یکجا بفروشند و چیزی نگیرند، بلکه چیزی هم بدهند، بیایند وسط و مساله‌سازی کنند.