ستونهای خورهه ؛ راویان تاریخ ایران سلوکی

روستای خورهه از عمده ترین مکانهای باستانی و تاریخی استان مرکزی است که وجود معبدی از دوره سلوکیان که هنوز ستون های آن پابرجاست باعث شهرت ملی آن شده است. روستای تاریخی خورهه با مختصات جغرافیایی 50 درجه و 30 دقیقه طول شرقی و 34 درجه و چهار دقیقه عرض شمال، در شمال شرقی شهر محلات و در غرب جاده اصلی تهران-اصفهان قرار دارد. خورهه در اوستا به مفهوم «محل برآمدن خورشید» و همچنین به معنی«منطقه ییلاقی» آمده است. محوطه تاریخی خورهه از آثار تاریخی به جا مانده از روزگار اشکانی، ساسانی، اسلامی و نیز سلجوقی است و ۳۰۰۰ متر مربع وسعت دارد. از این محوطه تاریخی تنها دو ستون متشکل از شش قطعه سنگ با مجموع ارتفاع هشت متر، بقایای فرو ریخته ستون‌ها، بخشی از دیواره‌های سنگی، گورها و آثار به دست آمده در شش مرحله عملیات کاوش در این منطقه به جا مانده است.