چگونگی پیدایش چهار شنبه سوری در آیین کهن

به گزارش برنا؛ پروفسور ‌‌سید حسن‌ امین، ‌ادیب،‌ حقوقدان‌‌،‌‌ فیلسوف،‌‌ نویسنده و شاعرتوانا، مترجم‌،‌ محقق تاریخ و ادبیات،‌استاد بازنشسته دانشگاه گلاسکو نویسنده و خالق اثر فاخر و گرانقدر «شاهنامه امین» است.

او درباره چهارشنبه سوری در فرهنگ کهن ایرانی به خبرنگار برنا گفت: چهارشنبه سوری معنای مشخصی دارد. چهارشنبه که معنای آن مشخص و یک روز معین از هفته است. سوری هم به معنای نشاط، جشن و شادی است. از نظر اساطیری و عقیدتی  در ایران باستان بر این باور بودند که در 5 روز پایان سال فروهر و روح درگذشتان  به خانواده بازگشته و رجعتی ایجاد می‌شود.

 امین افزود: ارواح آنها رجعت کرده تا  از حال بازماندگان با خبر  شوند. بنابراین برای اینکه روح‌ها فراموش نکنند و ببینند که فرزندان، نوه‌ها، نتیجه‌ها و .... در چه حال و هوایی هستند در فرهنگ باستانی خود به آتش افروزی می‌پرداختند.آتش افروزی  کرده  و از این طریق خانه خود را  به ارواح نشان می‌دهند.

 این ادیب افزود: با گذشت زمان و تقلیل این افکار که متعلق به ادیان کهن و  پس از ظهور اسلام دارای اعتبار چندان نبوده و جشن به چهارشنبه پایان سال اختصاص پیدا کرد و آن را به عنوان جشن در قالب شادی، برفرازی، سرفرازی، نشاط، سرخ‌رویی و انبساط بر پا می کنند.

امین تاکید کرد:  اگر ما زردرویی داریم باید آن را از خود دور کرده، انرژی و سرخ رویی را به خود جذب می‌کنیم.

او در پایان گفت: این اقدام به نوعی تلقین کسب خیر، نشاط و فراموش کردن و رها شدن از غم و اندوه است.

//انتهای پیام: 3