«تئاتر خیابانی» ظرفیتی افزاینده و رها شده

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ سامان خلیلیان مدیر اسبق دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی و کارگردان تئاتر به بهانه برگزاری هفدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان طی یادداشتی به تاثیرات و کارآمدی تئاتر خیابانی در جامعه پرداخته است که به شرح زیر است.

در مسیر رشد و توسعه پایدار هر جامعه‌ای ضروریاتی وجود دارد که توجه به آنها و بهره‌گیری از تبعات بهینه و موثر مترتب آن می‌تواند بهاین امر اجتماعی قوام و دوام دهد.

این مهم زمانی شکوفا می‌شود که حوزه فرهنگ و هنر خود را در بطن مردم و جامعه مدنی به عینیت ببخشد و در زیست مردمان هر یک ازافراد و زندگی‌شان بروز و ظهور نماید.

تئاتر به عنوان یکی از این مقولات مهم و بسترساز دانایی بخشی آگاهی و ایجاد نشاط اجتماعی همواره مورد توجه بوده و از آن درتعمیق مسائل فرهنگی اجتماعی و سیاسی استفاده شده است، حال اینکه هنرمندان این عرصه به عنوان کنشگران اصلی در این مسیرهمواره در تلاشند تا این مسئولیت بزرگ را در نهادینه کردن عموم سطوح مدنی به بهترین شکل و با استفاده از هنر خود منتقل نمایند ودر ادامه خود گونه‌های مختلف تئاتر زمانی کارآمدتر و در دسترس‌تر در ارتباط با جامعه قرار می‌گیرد که عنوان تئاتر خیابانی و محیطیداشته باشد.

به این دلیل که دیگر معماری و کالبد بناهای متعارف تئاتر و سالن نمایش ضرورت اولیه نیست و تمامی اماکن عمومی و به اصطلاح کوچهو خیابان‌ها تبدیل به محمل و محفل و مکان اجرای نمایش می‌شوند.

آنجا که دیگر نیازی به خرید بلیط، تعیین زمان قبلی و امور بروکراسی به کنار زده می‌شود و دیوار معماری ضرورت نیست و از همهمهمتر فاصله میان تماشاگر و اجراگر از بین می‌رود و همه چیز عیان و در لحظه بدون هیچ آلایشی در پیش روی چشمان مردم بدونتفکیک طبقه اجتماعی خود را در هیبت بازیگران و اجراگران به هر نقطه از شهر می‌برد و گو اینکه همه مردم همه بازیگران نمایش‌هامی‌شوند؛ آری این است خصلت ماهویه اجرای تئاتر خیابانی محیطی که نه به امکانات به خصوصی نیاز دارد و نه به تماشاگر تفکیکشده که بالعکس فقط و فقط کنشگری تماشاگران را می‌خواهد و ظرافت و هوشمندی کارگردان و خلاقیت و البته توانمندی بیش از پیشبازیگران این  این نوع اجرا، تا همه و همه دست به دست دهند و بشود حرف دلی زد از زمانه و بلکه کرد بر اوضاع و شاید تریبونی شدبرای تلنگر و تذکر به سیاسیون و مسئولان و البته آگاهی بخشید مردم را بر دغدغه‌ها و بلکه اعتراضی بشود بر وضعیت جامعه جهانی وجنگ افروزی‌ها و بلندگویی بود برای وضعیت اقتصادی نابسامان و اوضاع احوال پیشگیرانه هر معضلی. همه این‌ها که گفتم در ظاهر باناچیز امکاناتی از سوی هنرمندان این عرصه تئاتر شاید شکل می‌گیرد اما اگر مسئولان حوزه تئاتر را دغدغه‌مندان و سیاسیون فعال بهعمق توان انتقال مفاهیم و فرهنگ‌سازی آگاه بشنود بلاشک تئاتر خیابانی جز اولین ابزار برای بهره‌مندی اهداف سازمانی در میان مردماستفاده می‌کردند.

برگزاری جشنواره‌های تئاتر خیابانی واسپاری موضوعات احساس شده اهداف ارگان‌ها و توجه به موضوعات روز در تقویم‌های کشور واجراهای عمومی در جای جای نقاط شهری همه و همه به همراهی و سپردن این دغدغه‌ها به هنرمندان تئاتر خیابانی قطع به یقین به مرورزمان می‌تواند در ایجاد جریان فرهنگی در میان مردم مجامع و انتقال  مفاهیم در زمینه پایداری هر نهاد فرهنگی از زبان هنر تئاترخیابانی شکل بگیرد و کما اینکه اجرای تئاتر خیابانی می‌تواند به ایجاد نشاط اجتماعی در جامعه که در حال حاضر به دلیل مشکلاتعدیده اقتصادی دچار زندگی ماشینی شدند و تحمیل تورم و هزینه های گزاف اقتصادی محروم شدگی از این نشاط و تفریح و حذف هنراز سبد فرهنگی خانوارها ، بهترین ابزاری باشد که تا حدودی بدون پرداخت هزینه از جانب مردم همه موارد بالا را اقناع و رفع نماید اما این اتفاق مشروط است و مشروط به اینکه حمایت ارگان‌های متولی حوزه فرهنگ و هنر از هنرمندان این عرصه را با خود داشته باشد تابتوان نهایت بهره‌مندی از این ابزار و حوزه را در مسیر توسعه پایدار به خصوص بهره‌گیری از اجراهای تئاتر خیابانی و محیطی با نگاهپداگوژیک و آموزشی در مدارس برای دانش آموزان در زمینه‌های آموزشی و فرهنگ‌سازی استفاده نمود.

همچنین برگزاری جشنواره‌هایتئاتر خود نیز مقوم این انگیزه است البته به شرط آنکه آثار تولید شده صرفاً در جشنواره‌ها اجرا نشود و دستگاه‌های متولی متناسب باموضوعات و اهداف خود این آثار تولیدی را مورد حمایت و اجرا قرار دهند تا درآمد و ارتزاق هنرمندان نیز تامین شود و البته که برگزاریهر جشنواره‌ای نیست به علاوه ایجاد نشاط اجتماعی برای مردم شهر میزبان می‌تواند عاملی باشد برای رونق گردشگری شهر میزبان وتبدیل هر هنرمند حاضر در جشنواره به سفیر گردشگری خود در شهرهای گروه‌های حاضر که خود بسیار موثر است و در پیامدش ایجادچرخه اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی موثر را خواهد داشت در نهایت غرض از عنوان این یادداشت آن بود که بدانیم داشته‌های هنریمان به خصوص تئاتر خیابانی به عنوان ابزاری بسیار موثر و صد البته کم هزینه‌تر از تیزر و تبلیغات، چاپ و عناصر دیگر می‌تواند از هرجهت و جنبه‌ای در همه سطوح اجتماعی فرهنگی اقتصادی و سیاسی به صورت کارآمد در مسیر پیشرفت و توسعه پایدار همه عرصه‌هامورد توجه ویژه واقع گردد و احوال روحی و روانی جامعه را به دانایی و شادابی سوق دهد.

باشد که چنین باد و مسئولان آگاه‌تر از این نعمت و هنر بزرگ بهره بگیرند.

انتهای پیام/