زیست‌‌پذیر شدن مریخ با کمک هواژل

به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ هواژل دما را بالا می برد، اشعه ماوراء بنفش را متوقف می کند اما نور مرئی را عبور می دهد

با اینکه مریخ زمانی شاداب و سرشار از آب بود و می توانست میزبان حیات باشد، سیاره سرخی که اکنون می شناسیم هیچ شباهتی به وضعیت گذشته اش ندارد. مریخ مدرن سیاره ای خشک است که تنها آب باقی مانده در آن یا در قطب هایش محبوس شده اند یا دریاچه های شوری که در عمق زمینش پنهان هستند. اتمسفر نازکش نیز به این معناست که سطح اکسیژن موجود در آن بسیار پایین بوده و هوایش هم بسیار سرد است. علاوه بر این هیچ محافظتی هم در برابر اشعه های مضر خورشید وجود ندارد.

دانشمندان این ایده را با بازسازی شرایط حاکم بر سطح مریخ در آزمایشگاه و قرار دادن لایه ای از هواژل بالای آن آزمایش کردند تا ببینند شرایط چه تغییری می کند. در کمال تعجب، آن ها مشاهده کردند لایه ای به ضخامت دو الی سه سانتی متر قادر به افزایش دمای سطح زیرش تا 50 درجه سانتی گراد خواهد بود.

اگر این کار در مکان های مناسب انجام شود، می تواند دمای سطح مریخ را به منفی ده درجه سانتی گراد برساند، هوایی که با وجود سرد بودن، زندگی در مریخ را به امری قابل تحمل بدل می کند. البته دما می تواند از این هم بالاتر رود، زیرا این تیم در نتایج تحقیقشان اعلام کردند: «حداکثر دمای قابل دستیابی می تواند بیشتر باشد، زیرا در آزمایش ما گرما از سطح زیر و دیوار کنار از دست می رفت.»

در مرحله بعد تیم آزمایش را با ساخت یک مدل آب و هوایی از مریخ انجام دادند. این آزمایش نشان داد قرار دادن هواژل در بالای یک محیط یخی می تواند دمای آن را به قدری افزایش دهد که آب در سطح و چند متر زیر آن تمام سال مایع باقی بماند. گیاهان و انواع دیگر حیات نیز قادر به ادامه زندگی زیر این سپر محافظ خواهند بود، زیرا علاوه بر محافظت کردنشان از اشعه فرابنفش نور زیادی برای فوتوسنتز در اختیارشان خواهد گذاشت.

با وجود جذاب بودن این ایده، تیم اعلام کرده ریسک های اختر زیست شناسی بسیاری هستند که باید پیش از به کارگیری هواژل در مریخ در نظر گرفته شوند. در این بین محققان برنامه دارند ایده شان را در آب و هوا و شرایط سخت زمینی مانند کویرها آزمایش کنند.