تفاوت انتخاب بازیگر در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی؛
چند می‌گیری بازی کنی؟!
انتخاب بازیگران در سریالهای تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی از طرفی موجب کشش اولیه مخاطب به سریال می‌شود اما اگر قصه‌ای در کار نباشد بیننده سریال را رها می‌کند.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، انتخاب بازیگران در سریالهای تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی از طرفی موجب کشش اولیه مخاطب به سریال می‌شود اما اگر قصه‌ای در کار نباشد بیننده سریال را رها می‌کند؛ نمونه‌اش سریالهای شبکه نمایش خانگی که با حضور چهرهها و تبلیغات گسترده سر از فضای مجازی و سوپرمارکت‌ها در می‌آورد اما پس از انتشار چند قسمت بدل به نسخه‌ای بی‌طرفدار و شکست خورده می‌شوند که گاهی مخاطب حاضر به تماشای نسخه دزدی آن در فضای مجازی هم نیست. هزینه ساخت این سریالها چگونه تامین می‌شود که شکست تجاری کوچک‌ترین تاثیری در روند کاری عواملش ندارد، موضوع این گزارش نیست؛ اما در مورد تلویزیون ماجرا کمی متفاوت است و با وجود بیننده زیادی که دارد میتواند با چهرههای کمتر شناخته شده به موفقیت دست یابد...
در این باره با دو تهیه‌کننده تلویزیون گفت‌گو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید...
فشار تهیه‌کنندگان برای استفاده از بازیگران چهره/ کمبود بازیگران متنوع در سینما و تلویزیون
حسن نجاریان، تهیه‌کننده سریال «جشن سر برون» که این روزها در حوالی امامزاده داوود در حال تصویربرداری است، معتقد است وقتی به هر دلیلی بازیگر مورد نظرتان را نمی‌توانید در اختیار داشته باشید، شرایط برای انتخاب جایگزین بسیار سخت می‌شود و بسیار پیش آمده که برای یک نقش چند بازیگر با ویژگی‌های فیزیکی متفاوت تست میدهند که نشان از کمبود بازیگران متنوع در سینما و تلویزیون دارد.
نجاریان در مورد استفاده از چهرههای جدید و بازیگر سازی در تلویزیون گفت: «به شخصه معتقدم تلویزیون با رسالتی که دارد میتواند از بازیگران جوان و شناخته‌نشده استفاده و آنها را در کنار بازیگران چهره معرفی و مسیر را برای آینده هموار کند. این اتفاق در شبکه نمایش خانگی هم میتواند رخ بدهد و ترکیب بازیگران پیشکسوت و جوان تصمیم درستی توسط سازندگان و برای سریال است.»
او درمورد الزام در انتخاب بازیگرن چهره گفت: «الزام استفاده مدام از بازیگران چهره یا ستاره‌‌های مشغول در عرصه بازیگری در تلویزیون _ اگر نگویم یک دام است _ یک وسوسه اشتباه است که بعضی از سازندگان و دچارش می‌شوند. هرچند گاهی نقشی وجود دارد و سازندگان شخص خاصی را برای ایفای آن در نظر دارند و با توجه به فضای موجود باید از یک بازیگر مشخص استفاده کرد و این تصمیمی‌ست که از قبل گرفته شده است اما این الزام در استفاده از چهرههای مطرح وجود ندارد و دست سازندگان برای انتخاب بازیگران متنوع باز است.»
این تهیه کننده افزود: «در سالیان اخیر بارها دیده‌ایم که بازیگرانی در سینما و نمایش خانگی درخشیده‌اند که خاستگاه‌شان تلویزیون بوده و سالها در این فضا فعالیت کرده‌اند و الان به عنوان یک سوپراستار به فعالیت هنری‌شان ادامه میدهند. در حالی که این اتفاق کمتر رخ میدهد و مدیران و سازندگان در تلویزیون برای انتخاب بازیگران مطرح طوری که انگار در یک مسابقه قرار گرفته‌اند، سعی در جلو زدن از یکدیگر دارند.»
او درمورد دستمزدهای بالای بازیگران هم گفت: «همین موضوع موجب شده تا بازیگران برای حضور در سریالها پیشنهاد دستمزدهای نجومی را بدهند چون مدتی است دیگر روح تازه‌ای در بازیگری و حضور جوانان دمیده نشده است. هرچند این ادعا مطلق نیست و به ندرت ما شاهد پدیده‌‌‌هایی در عرصه بازیگری در تلویزیون بوده‌ایم. ما نیاز داریم به روزهایی برگردیم که تلویزیون در این زمینه پررنگ بود. گاهی هم مردم دوست دارند زندگی مردم عادی ماننده معلمان و کارگردان را ببینند و استفاده از سوپراستارها در مقام مجری و البته مهمان‌های برنامه‌های ترکیبی تصمیم غلطی است؛ اتفاقی که در ویژه برنامه‌هایی مانند عید نوروز و دیگر روزها به وفوور دیده می‌شود.»
نجاریان با اشاره به شبکه نمایش خانگی گفت: «درمورد شبکه نمایش خانگی ماجرا متفاوت است چرا که مخاطب برای تماشای آثار این مدیوم پول پرداخت می‌کند و همین موضوع موجب می‌شود تا تفاوتی میان این دو به وجود بیاید. در واقع تلویزیون چنین الزامی را ندارد و با توجه به مخاطبان زیادی که دارد، راحت‌تر میتواند از بازیگران جوان استفاده کند.» نداند
این تهیه کننده با اشاره نقش مدیران در اجبار استفاده از بازیگران چهره در تلویزیون گفت: «نقش مدیران را بسیار پررنگ می‌‌دانم چون گاهی فشار مدیر روی تهیه‌کننده و الزام استفاده از بازیگران چهره مشکل‌آفرین است. حرف من بر سر انتخاب هنری و دادن نقش به چهره‌ای خاص بر اساس توانایی هنری او نیست و منظورم الزام از استفاده چند بازیگر چهره در هر سریال است.»
او در آخر گفت: «متاسفانه وقتی به هر دلیلی بازیگر مورد نظرتان را نمی‌توانید در اختیار داشته باشید، شرایط برای انتخاب جایگزین بسیار سخت می‌شود و بسیار پیش آمده که برای یک نقش چند بازیگر با ویژگی‌های فیزیکی متفاوت تست میدهند که نشان از کمبود بازیگران متنوع در سینما و تلویزیون دارد.»
تلویزیون باید دست از سر چهرهها بردارد
علیرضا سبط‌احمدی، تهیه‌کننده تلویزیون، معتقد است تلویزیون اگر در شرایط فعلی و با توجه به بودجه‌اش دست از سر بازیگران چهره و گرانقیمت بردارد و به جوان‌ها اعتماد کند ما شاهد حضور انبوه بازیگران تئاتری و مسلطی هستیم که در آینده می‌توانند در تلویزیون موفق باشند و مخاطب را جذب کنند.
او در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، گفت: «هر پروژه‌ای که ساخته می‌شود _ تفاوتی ندارد که فیلم باشد یا سریال _ از بازیگران به عنوان ویترین خود استفاده می‌کند. تلویزیون نیز در راستای جذب مخاطب از بازیگران چهره استفاده می‌کند و با کمک از آنها مخاطب را ترغیب به تماشای اثر می‌کند. این روال در سینما هم وجود دارد و مخاطب با تماشای پوستر فیلم اسامی بازیگران و سپس کارگردان و... را می‌بیند و تصمیم به تماشای فیلم می‌گیرد. درواقع داشتن چهرههای معروف در تمام دنیا ضامن جذب مخاطب است.»
این تهیه‌کننده درمورد تعداد بالای تولیدهای سینمایی و تلویزیونی و کمبود بازیگر گفت: «تولید سریالهای تلویزیونی نسبت به سال‌های گذشته سیر صعودی گرفته و با توجه به انبوه آثار سینمایی و تلویزیونی ما با کمبود بازیگر روبه‌رو بوده‌ایم و همین موضوع موجب شده تا بازیگران با پشنهادهای زیادی مواجه باشند. به طور میانگین 100 فیلم سینمایی در سال ساخته می‌شود و تولید تلویزیون همندانداند بیش از 50 سریال است؛ در این میان سریالهای پربازیگری مانند «سلمان» و... هم اگر در حال تولید باشند که باید از چهرههای سرشناس استفاده کند، با کمبود و تکرار در زمینه بازیگر مواجه‌ایم. تلویزیون باید در این میان هوشمندی به خرج بدهند و ما به عنوان تهیه‌کننده وظیفه داریم در آثارمان از جوان‌های فارغ‌التحصیل بازیگری و یا فارغ‌التحصیلان دوره‌های بازیگری بهره ببریم. این اتفاق در حال رخ دادن است و نمونه این ادعا حضور سوپراستارهایی‌ست که سالها در تلویزیون فعالیت کردند و سپس بدل به چهرههای شناخته‌شده‌ای شدند.»
سبط‌احمدی به پژمان جمشیدی اشاره کرد و گفت: «برای مثال پژمان جمشیدی و یا امیرحسین آرمان جزو کسانی هستند که در تلویزیون مطرح شدند، هرچند به دلیل کمبود بازیگر سریع‌تر شکوفا شدند اما هستند بازیگرانی که اصطلاحا سالها خاک صحنه را خوردند و بدل به بازیگران قابل قبول و کاربلد شدند.»
او معتقد است: «تلویزیون اگر در شرایط فعلی و با توجه به بودجه‌اش دست از سر بازیگران چهره و گرانقیمت بردارد و به جوان‌ها اعتماد کند ما شاهد حضور انبوه بازیگران تئاتری و مسلطی هستیم که در آینده می‌توانند در تلویزیون موفق باشند و مخاطب را جذب کنند. این اتفاق در سریال «ایل‌دا» هم رخ داده و ما بیش از 100 بازیگر جوان از تئاتر تهران و لرستان را در سریال به کار گرفته‌ایم که مطمینم در آینده تعدادی از آنها بدل به چهره خواهند شد.»
پی‌نوشت: کمبود بازیگر در شرایطی که تلویزیون و شبکه نمایش در سال چندده سریال تولید می‌کنند بدل به معضلی شده و عواقب آن انتخاب تکراری بازیگران برای نقش‌های مختلف است و دستمزدهای بالا؛ سینما را هم با بیش از یکصد فیلم در سال به این چرخه اضافه کنید. در این شرایط تلویزیون میتواند از بازیگران مستعدِ جوان استفاده کند و برای خود سرمایه‌ای به دست آورد اما به نظر می‌رسد رقابت برسر جذب چهرهها و تزیین ویترین، ویروسی است که از شبکه نمایش خانگی به تلویزیون هم سرایت کرده.../3
شهرام خرازی‌ها:
بررسی کیفیت در تولیدات نمایشی خانگی؛
گزارش هفته؛
تهیه کننده تلویزیون:
در حد پیشنهاد؛
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی