هیچکس به نوازنده‌هایی که تنها منبع درآمدشان کنسرت است توجه نمی‌کند / باید برخوردهای سلیقه‌ای با آثار موسیقی کنار گذاشته شود

علی  لهراسبی خواننده موسیقی پاپ در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: در حدود دو سالی که درگیر شیوع ویروس کرونا هستیم و بسیاری از فعالیت‌های هنری و موسیقی متوقف شده برنامه‌ای برای بهبودی وضعیت وجود نداشته و از طرفی اصلاً کسی حال بچه‌های موسیقی را نپرسیده و کسی سراغی از آن‌ها نمی‌گیرد که چگونه درآمدزایی می‌کنند.

لهراسبی تصریح کرد: من بحث تهیه‌کننده و خواننده‌ها را جدا می‌کنم، شاید خواننده‌ها پیشتر درآمدی داشته‌اند و می‌توانند امروز امرار معاش کنند اما ما آهنگساز و نوازنده‌های بسیاری داریم که درآمدشان با اجراهای صحنه‌ای تأمین می‌شد و در این مدت که اجراهای صحنه‌ای به دلیل جلوگیری از شیوع کرونا متوقف شده هیچ‌کس هیچ برنامه‌ای برای رسیدگی به معضل شکل‌گرفته ندارد و اهالی موسیقی همینطور به حال خودشان رها شده‌اند. موزیسین‌ها و نوازنده‌ها بخش کوچکی از جامعه هستند و رسیدگی به مشکلات آن‌ها کار چندان سختی نیست.

این خواننده در ادامه اظهار داشت: با توجه به اینکه هنوز هیچ ایده‌ و پلنی برای رسیدگی به مشکلات و معضلات عرصه موسیقی و موسیقی‌دان‌ها وجود ندارد همچنان امیدی به بهبودی وضعیت و رخ دادن یک اتفاق خوب نیست. اتفاق خوب در عرصه موسیقی تنها زمانی رخ می‌دهد که موسیقی به رسمیت شناخته شود. مشکلات تنها به مسائل اقتصادی مربوط نیست و معضلات محتوایی نیز در این عرصه گریبانگیر اهالی موسیقی است. زمانی من درباره موسیقی رپ صحبت کردم و حاشیه‌ساز شد ولی همچنان به همان حرف معتقدم. وقتی یک خواننده رپ یا در واقع یک رپر می‌تواند درباره مسائل مختلف جامعه و معضلات بخواند چرا باید این موسیقی را به طور کامل حذف کرد. این موسیقی ویژگی در محتوا دارد که شاید موسیقی پاپ و سنتی و... نداشته باشند و آن ساختار محتوایی این سبک است که در آن از مسائل اجتماعی مختلف گفته می‌شود. نهایتاً باید نظارتی وجود داشته باشد و درباره آثار اظهار نظر شود نه اینکه یک سبک موسیقی را به طور کل ممنوع اعلام کنند و جلوی آن را بگیرند.

این خواننده در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: ما در عرصه موسیقی یک خانه تکانی درست می‌خواهیم و اولین تغییری که باید حاصل شود در تفکرات است. ما باید اول ببینیم که آیا کشور موسیقی می‌خواهد یا خیر. چرا هنوز تعابیر و تعاریف درباره مسائل مختلف عرصه موسیقی با هم تفاوت دارد، چرا در تهران کنسرت را با عنوان کنسرت می‌شناسیم، در شهرها اجرای صحنه‌ای گفته می‌شود و در شهرهای کوچک اجرای زنده عنوان می‌کنند. این مسائل که شاید در نگاه اول سطحی به نظر برسند قطعاً مسائل مهمی هستند.

او افزود: من قطعاً موسیقی عمیق و با محتوا را می‌پسندم و اعتقاد دارم که موسیقی ما نیز باید عمیق و با محتوا باشد اما سیاستگذاری‌هایی که شاهد هستیم چنین مسیری در برابر موسیقی کشور قرار نمی‌دهد. از نظر من موسیقی در ایران یک بچه یتیم است و هیچکس نمی‌خواهد متولی او باشد. اگر قرار است اتفاقی رخ دهد و برنامه‌ریزی درستی صورت بگیرد در وهله اول لازم است که یک نفر سرپرستی این بچه یتیم را بر عهده بگیرد و بعد درباره سیاستگذاری‌های آن اظهار نظر شود. موسیقی در کشور ما بسیار مظلوم واقع شده و توجهی که به دیگر هنرها مثل سینما می‌شود را اصلاً در این عرصه شاهد نیستیم.

لهراسبی در ادامه درباره وضعیت اقتصاد موسیقی گفت: اگر موسیقی به رسمیت شناخته شود و بعد به استانداردهای دنیا نزدیک شویم می‌توانیم به درآمدزایی استاندارد فکر کنیم. موسیقی برای درآمدزایی نیاز به تبلیغات دارد و تلویزیون ما هیچ تبلیغی برای کنسرت‌های موسیقی ندارد، نکته دیگر حمایت از آثار موسیقی است به طوری که وقتی وزارت ارشاد مجوزی صادر می‌کند از مجوز صادر شده صیانت و حمایت کند. ما بارها دیده‌ایم که یک کنسرت با وجود داشتن مجوز لغو شده است. نکته دیگر به موضوع کپی رایت مربوط می‌شود، ما اگر مسئله کپی رایت را پیگیری کنیم مسائل مختلف حل می‌شود و حقوق خوانندگان مورد صیانت قرار گرفته و به آن رسمیت بخشیده می‌شود. در این شرایط است که کنسرت شکل و شمایل دیگری پیدا می‌کند و تنها یک پرفورمنس خواننده و نوازنده‌ها نخواهد بود. این مسائلی که مطرح کردم تنها بخشی از مسائل ریشه‌ای موسیقی است که باید به آن‌ها رسیدگی شود.

او در پایان تأکید کرد: باید برخوردهای سلیقه‌ای با آثار موسیقی را کنار گذاشت. مسئولان و مدیران هر اندازه که صلاح می‌دانند مجوز بدهند ولی وقتی مجوزی صادر می‌شود باید پای آن بایستند و در مرحله‌های بعدی برخوردهای سلیقه‌ای را کنار بگذارند. اگر موسیقی مورد تأیید است مسئولان ما باید پای آن بایستند و از مجوزهایی که صادر می‌کنند حمایت کنند تا شرایط یک بام و چند هوایی درست نشود که یک موسیقی مجوز دارد اما در تلویزیون امکان پخشش وجود ندارد و بعد وقتی دلیل این اتفاق را می‌پرسید هر کس آن را به گردن دیگری می‌اندازد. با حل شدن این معضلات و وجود نگاهی درست به موسیقی می‌توان به بهتر شدن وضعیت این هنر در کشورمان امیدوار بود.