«بنویس جنایت» رمانی جنایی از دشیل همت

به گزارش برنا، در میان نویسندگان معاصر رمان های پلیسی ، جایگاه دشیل همت بسیار رفیع است. چند سال پیش وقتی انجمن جنایی نویسان آمریکا صد کتاب جنایی برتر قرن را انتخاب می کرد، در ردیف ده کتاب نخست، نام دو کتاب از همت قرار گرفت که نشان از برجستگی او در مقام جنایی نویس است.

او که در ایران بیش تر به خاطر اثر درخشان شاهین مالت شهرت دارد ، در آثار خود مانند اسلاف توانمندش آگاتا کریستی و سر آرتور کانن دویل ، چنان روی جزئیات دقیق می شود که خط داستانی او را باید به دقت تعقیب کرد تا از داستان جا نماند.

در کتاب بنویس جنایت او خواننده را به تماشای رویدادی سرشار از جزئیات می نشاند و با تشریح جزئیات صحنه ها به درک هر چه بیش تر ماجرا و فرجام آن کمک می کند.

دشیل همت را می توان مبدع رمان جنایی هاردبویلد (hardboiled) در نظر گرفت.

بازپرس آپ، کارآگاهی کوتاه قامت و تنومند است که به هیچ وجه به احساسات خود اجازه ی دخالت در کارش را نمی دهد. خانم گابریل دین لگت، زنی جوان و ثروتمند است که عاشق مورفین و فرقه های مذهبی مختلف است. به نظر می رسد که خانم لگت تأثیر ناخوشایندی بر زندگی اطرافیانش دارد چرا که دوستان و اعضای خانواده اش یکی پس از دیگری به شکلی خشونت آمیز جانشان را از دست می دهند. آیا گابریل قربانی یک نفرین خانوادگی شده است؟ یا این که حقیقت چیزی عجیب تر و بسیار خطرناک تر است؟ کتاب بنویس جنایت، یکی از پیچیده ترین و جذاب ترین پرونده های کارآگاه آپ، و شاهکاری فراموش نشدنی است.

بخش‌هایی از کتاب:

وقتی کامل در را بررسی کردم، الماس را از جیبم بیرون آوردم و به لگت نشان دادم و پرسیدم: «این یکی از آن هاست؟» لگت با دو انگشت آن را از کف دستم برداشت، به طرف نور گرفت، به گوشه و کنارش نگاهی کرد و گفت: «بله. همان لکه ی کدر را در زیرش دارد. این را از کجا آوردی؟» «از بیرون، روی چمن ها.» «که اینطور، پس سارق ما به خاطر عجله ای که داشته، بعضی از چیزهایی را که دزدیده روی زمین انداخته.» من گفتم که به این موضوع شک دارم. لگت از من پرسید: «نظرت چیست؟» «فکر می کنم الماس عامدانه آن جا گذاشته شده بود. سارق اطلاعات زیادی داشته. می دانسته باید سراغ کدام کشو برود. وقتش را با هیچ چیز دیگری تلف نکرده. کارآگاه ها همیشه می گویند «کار خودی بوده»، چون اگر بتوانند درست در صحنه ی جرم قربانی را پیدا کنند، کارشان خیلی کمتر می شود، اما من اینجا احتمال دیگری جز این نمی بینم.»