به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ در چند سال اخیر با افزایش مشاغل اینترنتی و مجازی، در عرصه ورزش افراد زیادی به عنوان مربیان رشتههای مختلف ورزشی شروع به فعالیت کردند. با افزایش آمار این افراد در صفحات مجازی، تشخیص مربیان واقعی و رسمی از مربیان مجازی بسیار دشوار شده است. با توجه به شیوع ویروس کرونا، قرنطینه خانگی و تعطیلی باشگاهها این آمار طی چند ماه اخیر نیز افزایش چشمگیری داشته است. این افراد بدون داشتن هیچ مدرک مربیگری معتبر، رزومه کاری یا مجوز از ارگانی مطمئن، فقط صرف داشتن فالوورهای زیاد و اندامی مناسب، خود را بهعنوان مربی در فضای مجازی معرفی کرده و اطلاعات بیپایه و اساس در اختیار مخاطبین قرار میدهند. در حقیقت مربیگری در فضای مجازی حتی بدون داشتن هیچ صلاحیتی یک شغل و منبع درآمد برای بسیاری از افراد محسوب میشود.
نظارتی روی فعالیت مربیان ورزشی وجود ندارد
جواد شفیعی، مربی رسمی آمادگی جسمانی آکادمی ملی المپیک، در گفتگو با خبرنگار برنا در این خصوص بیان کرد: بحث تمرینات آنلاین در شبکههای مجازی از قبلتر نیز وجود داشت اما الان به دلیل شرایط کرونایی خیلی بیشتر شده است. نمیتوانیم بگوییم این تمرینات مفید است یا مضر، چون نظارتی روی این مسئله نیست، هرکسی میتواند خود را مربی معرفی کرده و هزینههایی دریافت کند. کلا نظارتی روی فعالیت مربیان چه در بخش آنلاین و چه در بخش حضوری وجود ندارد. مربیان حتی در باشگاهها بدون اینکه اطلاعات خود را بهروزرسانی کنند یا مدرک معتبری داشته باشند، فعالیت میکنند.
وی در ادامه افزود: خیلیها کلاسهای مربیگری آنلاین برگزار میکنند بدون این که حتی روی همین کلاسها نظارتی وجود داشته باشد. الان در آکادمی ملی المپیک طرحی داریم که از کارشناسان خواستیم ویدئوهایی درست کنند برای تمرین یا مرتبط با علوم ورزشی.
شفیعی اظهار کرد: کمیته ملی المپیک در بعد قهرمانی، وزارت ورزش و فدراسیونهای تابعه یعنی فدراسیون همگانی و پرورش اندام که این مدارک مربیگری را ارائه میکنند، باید برای افرادی که می خواهند فعالیت کنند، گواهیهای معتبر صادر کنند. باید این را به مردم آموزش دهیم تا اگر می خواهند از این مربیان استفاده کنند، با جستجویی ساده در خصوص کارنامه کاری آن مربی اطلاعات کافی به دست بیاورند.
حضور مربیان غیر رسمی و بدون مدرک در کلاسهای حضوری نیز به وفور دیده میشود اما این آمار در فضای مجازی بسیار افزایش پیدا کرده و انقدری همهگیر و گسترده شده است که مقابله با آن غیر ممکن به نظر میرسد. این افراد میتوانند با تجویزهای غلط و برنامههای ورزشی نامناسب، سلامتی مردم را به خطر بیندازند. نداشتن اطلاعات کافی در زمینه مربیگری، مخصوصا برای گروههای سنی سالمندان و افراد بیمار، قطعا آسیبهای جبران ناپذیری در پیش خواهد داشت.
مربیان غیررسمی خروجی ندارند
مهدی جعفری، مربی کاراته کشورمان در گفتگو با خبرنگار برنا در این خصوص گفت: خداراشکر هر کدام از مربیانی که فعال و فنی هستند و کار میکنند، زیر مجموعههایی را دارند که معمولا از آن مربی پیروی میکنند تا یک شخص غریبه. برخی از افراد شاخص هم در صفحات خودشان تمریناتی را طراحی میکنند که اکثر مردم آنها را میشناسند اما یک عده با رزومه کذایی خودشان را معرفی میکنند، برنامه تمرینی مینویسند.
وی اضافه کرد: اگر این مربیان انقدر با علم، دانش و اهل فن هستند، چرا خروجی ندارند؟ من بارها و بارها با شاگردان اینها مواجه شدم و گلایه داشتند چرا خروجی ندارند چه در علم تمرین و چه در بحث رشته تخصصی خودشان.
برخی از این مربیان مجازی نیز شاید سالها قبل مدرک مربیگری رشته خاصی را هم گرفته باشند، اما همانطور که میداند مربیان ورزشی باید هر چند سال در کلاسهای بازآموزی مربیگری شرکت کرده و اطلاعات خود را به روز کنند. چون هر ساله روشها و شیوههای جدید در زمینه ورزش مورد توجه قرار میگیرند و گاها سیستمهای قدیمی را نقض میکنند.
مربیان مجازی باید از فدراسیون همگانی مجوز بگیرند
حسین دهقان، دبیر فدراسیون ورزشهای همگانی، در این رابطه در گفتگو با خبرنگار برنا عنوان کرد: با توجه به شیوع ویروس کرونا اکثر رشتههای ورزشی در فضای مجازی فعالیت میکنند، اطلاعات دقیقی در این زمینه نداریم که چه تعداد مربی در فضای مجازی فعالیت میکنند اما به انجمنها نامه دادیم و خواستیم در فضای مجازی فعالیت و از مربیان مجرب و دارای کارت استفاده کنند. قطعا فدراسیون مربیان دارای کارت و مجوز را مدنظر دارد. افراد علیرغم این که کارت مربیگری دارند باید دورههای بازآموزی را بگذرانند.
وی ادامه داد: بارها شاهد بودیم برخی از این افراد، کارت مربیگری نداشتند، از تاریخ انقضای کارتشان گذشته یا حتی صلاحیت فعالیت نداشتند. قبلا شکایتی در این رابطه وجود داشته که راجب آن با پلیس فتا مکاتبه کردیم و آنها همکاری لازم را کردند. اما در این بازه زمان شکایتی دست ما نرسیده است و اگر با پلیس فتا صحبت کنیم یا ما باید شاکی باشیم یا فردی شکایتی داشته باشد که بتوان آن را مطرح کرد.
دهقان تاکید کرد: اگر فعالیتهای همگانی و ورزش بخواهند رشد کنند، باید وارد فضای مجازی شوند اما باید خط قرمزها و اصولی که در کشور ما حاکم است را رعایت کنند. همان برنامهای که در کلاسهای حضوری وجود دارد باید در دورههای غیر حضوری هم وجود داشته باشد. تعطیلی ادارات باعث شده آن طور که باید و شاید نظارت دقیقی روی برخی از این مسائل نباشد. در حال حاضر با توجه به مشخص نبودن پایان اپیدمی کرونا، برنامهریزی کردیم تا مربیانی که به نام فدراسیون ورزش همگانی در فضای مجازی فعالیت میکنند باید از ما مجوز بگیرند.
سخن آخر
اگر میخواهیم از طریق صفحات مجازی در منزل یا پارکها ورزش کنیم، ابتدا باید سعی کنیم از پیشینه و سابقه مربی خود اطلاع کافی داشته باشیم. پس از آن با یک جستجوی ساده در اینترنت و صفحات معتبر میتوان از درست و غلط بودن مطالب اطمینان پیدا کرد. اگر جزء گروهها حساس، سالمندان یا بیماریهای خاص هستید یا حتی اگر قبلا در ناحیه کمر و زانو مشکلی داشتید، بهتر است که دقت بیشتری در این زمینه داشته باشید و از مربیان رسمی فدراسیونها و آکادمی ملی المپیک استفاده کنید. البته مربیان قدر و رسمی ما با توجه به موفقیتهایی که در این زمینه دارند، در فضای مجازی و بین مردم کاملا شناخته شده هستند.