اطلاع رسانی؛ نیروی محرکه و مُبَلغ سرمایه گذار در مناطق آزاد

به گزارش خبرنگار برنا از آبادان، رسانه ها آیینه تمام نمای ارگان های تصمیم ساز و اجرایی کشور هستند با این خصوصیت که گاه آنها را نقد و گاه از آنها تمجید می کنند. در این شرایط چون اصل بر تکامل و هدف بر این پایه استوار است که نواقص از پیش رو‌ برداشته شود، در بیشتر موارد رویکرد نقادانه و البته انعکاس منصفانه در دستور کار قرار می گیرد.

البته نباید از این نکته گذشت که "آگاهی" میوه ممنوعه ی است که چون خواب خفتگان را آشفته و راز تحفگان را برملا می کند، مخالفان سر سختی دارد.

رسانه های مختلف دیداری و شنیداری و نیز رسانه های مکتوب بیش از پیش و افزون تر از همیشه تاریخ انسان های روی کره زمین را هدف اطلاع رسانی خود قرار داده اند و ذهن و بینش آنها را آماده پذیرایی و استقبال از خبرها و رویدادها کرده اند. بخشی از مناطق ویژه  اقتصادی و سرمایه گذاری در ایران، در ماکتی کوچک‌ حجم‌ قابل توجه ای از اخبار اقتصادی کشور را به خود اختصاص می دهند، مناطقی که در تداوم سیاست های همتایان خود در دیگر نقاط جهان و با اهدافی والا که مهمترین آن پردازش صادرات بوده، شکل گرفته اند.

حدودا نزدیک‌ به سه دهه از زمانی که نظام جمهوری اسلامی به موجب ماده ۱۹ قانون برنامه اول  توسعه  اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اجازه یافت حداکثر در سه نقطه از نقاط مرزی کشور مناطق آزاد صنعتی و تجاری تاسیس کند، می گذرد. حال پرسش اینجاست که در طول این چند دهه تا چه حد به برنامه هایمان نزدیک شدیم و به چه مقداری از آن جامه عمل پوشانده ایم؟ مهمتر آنکه آیا رسانه ها توانسته اند به طور تمام و کمال به وظیفه خود در قبال مناطق عمل کنند؟

بر هیچ کس پوشیده نیست که رسانه ها با هدف اطلاع رسانی عامل محرکی در تمام عرصه ها هستند. به زعم بسیاری از کارشناسان و مسولان، رسانه های قوی با گستره عظیمی از مخاطبان نوعی سرمایه گذاری معنوی در حوزه اقتصادی به شمار می آیند.

مهجور ماندن مناطق آزاد و‌ ویژه اقتصادی از حیث‌ خبری به جد نه تنها به سود مسوولان مربوطه و در کل اقتصاد کشور نیست،  بلکه در دراز مدت آثار منفی  آن خودنمایی خواهد کرد.

اگر از قشرهای مختلف جامعه در خصوص میزان آشنای شان با مناطق آزاد و چگونگی فعالیت آنها آماری گرفته شود، به یقین نتیجه نشان خواهد داد که بیشتر افراد آگاهی چندانی از این مقوله ندارند و حتی شاید برخی از آنان کاملا با آن بیگانه اند.

از سویی سرمایه گذار زمانی به سرمایه گذاری در حوزه فعالیت های اقتصادی تشویق می شود که تا حدودی به خروجی کار خود اطمینان داشته باشند؛ اگر چه موقعیت بی همتای ایران در خلیج فارس، خاورمیانه، شبه قاره هند و دریای خزر از یک سو و استقرار مناطق آزاد در مراکز مهم  اقتصادی کشور از سویی دیگر فرصتی عالی و کم  نظیر ایجاد کرده است، تا سرمایه گذاران بتوانند بازدهی خود را دو چندان کنند اما در این بین نمی توان از عامل استقبال گردشگران در ترغیب سرمایه گذاران غافل شد. این مهم تنها با زمینه سازی های لازم و در سایه اطلاع رسانی درست، کافی و به موقع انجام خواهد شد. البته در طول چند سال اخیر، رسانه ها اقدام های پراکنده ی در این خصوص انجام داده اند؛ هر چند با حجم عظیم پتانسیل ها و ظرفیت های مناطق همخوانی نداشته است.

این مسیله قابل تامل است که چرا در این زمینه ها حرکت های بنیادین انجام نشده و با وجود حجم انبوه رسانه های دیداری و نوشتاری حق مطلب ادا نشده است. بی تردید با توجه به چنین کمبودی در امر اطلاع رسانی در صورت توجه و اهتمام ویژه به آن، شاهد محکمتر شدن تار پود مناطق آزاد خواهیم شد. البته تمامی این موارد روی یک سکه است، و روی دیگر آن به نحوه تعامل مسوولان با مجریان و‌ تصمیم‌گیران حوزه های اقتصادی مربوط می شود. 

مسوولان با آگاهی از اینکه عملکرد آنها در هر زمینه ای در رسانه ها منعکس خواهد شد، به یقین با جدیت بیشتری درصدد رسیدن به نقطه ایده آل طرح و برنامه ریزی ها برخواهند آمد و این مسیله ای که دبیر جدید شورایعالی مناطق آزاد و‌ وزیر اقتصاد، نیز بارها روی آن صحه گذاشته و تاکید کرده اند.

حاصل سخن اینکه بهره گیری از ظرفیت عظیم رسانه در رساندن پیام و شرح فعالیت مناطق آزاد، به بهترین وجه ممکن ضرورت تام‌ دارد.

انتهای پیام/