تاثیر مثبت بازی، در رشد و تربیت کودکان

به گزارش برنا از قزوین، بازی و ورزش و تحرّک برای کودکان لازم و ضروری است، همچنین وظیفه والدین این است که سعی کنند کودکان را به سوی ورزش ها و بازی هایی هدایت کنند که فکر، روح، جسم و شخصیت آن ها را ساخته و آن ها را برای زندگی اجتماعی سالم و مفید آماده سازد.

با توجه به نوع بازی ها و ورزش های مورد علاقه کودکان، شخصیت واقعی و حقیقی و نیز استعدادهای نهفته کودکان و حساسیت های روحی آنان را کشف شده و در برنامه ریزی های تربیتی، مورد توجه و استفاده قرار گرفته می شود. بعضی مردم از کودکان انتظار دارند که مانند بزرگ سالان زندگی کنند و بر خودشان لازم می دانند که اطفال را از بازی و حرکات بچه گانه باز دارند؛ و این عمل را تربیت می شمارند. اگر کودک بازیگر باشد، می گویند: کودک بی ادبی است، ولی اگر خمود و سر به زیر باشد و از بازی کناره گیری کند، می گویند: آفرین، چه کودک با ادبی است! اما دانشمندان روان شناس این عقیده را خطا و غلط می دانند و عقیده دارند که بچه باید بازی کند؛ اگر بازی نمی کند، علامت کسالت جسمانی و ضعف روحی اوست. البته پدر و مادر باید این جهت را مراعات کنند که بازی کردن کودک به حال خودش زیان بخش نباشد و اسباب مزاحمت دیگران را نیز فراهم نسازد.

پدر و مادر نه تنها باید کودک را در بازی کردن آزاد بگذارند، بلکه خودشان نیز باید در مواقع بی کاری با آنان بازی کنند، زیرا بازی کردن با پدر و مادر برای کودکان، بسیار لذت بخش است و فرزندان آن را از نشانه محبت می دانند.

کودکان فعال مزایای زیر را نسبت به بقیه دارا هستند:

قوی تر بودن استخوان ها و ماهیچه ها

بدن مستحکم تر و با استقامت بیشتر

خطر کم تر برای ابتلا به افزایش وزن

خطر کم تر برای ابتلا به دیابت نوع 2

فشار خون پایین تر و سطح کلسترول کمتر در خون

ظاهر و فیزیک بهتر

در این قسمت راهکارهایی را برای تعامل بهتر با فرزندتان به شما معرفی می کنیم:

اجازه دهید که کودکتان بازی و فعالیت های مناسب سنش را انجام دهد.

خودتان در بخشی از روز با او همراه شده و فعالیت بدنی داشته باشید.

یک سبک زندگی سالم را به او آموزش دهید و نقش یک انسان مثبت و با انرژی را در زندگی او ایفا کنید.

در خانواده همراه با یکدیگر فعال باشید.

فضا را مهیج و شاد نگه دارید.

در این بین رسالت ما مربیان، آموزش مهارت های پایه ورزشی به کودکان است.

از نظر علم تربیت بدنی و روانشناسی کودکان زیر 6 سال به دلایل زیر نباید ورزش تخصصی و رشته ای را انجام دهند:

1. آسیب رسیدن به صفحات رشد کودک

2. ضعیف بودن بافت عضلانی و احتمال آسیب پذیری بسیار زیاد درسنین پایین

3. پایین بودن تراکم استخوانی کودکان و آسیب

4. ورزش زدگی کودکان

5. قرار گرفتن در محیط های رقابتی و مسابقه ای زودتر از زمان مناسب

کودکان درسنین زیر 6 سال باید الفبای ورزش را یاد بگیرند. الفبای ورزش، مهارت های حرکتی پایه و بنیادی هستند که در سنین زیر شش سال یادگیری و تکامل این مهارت ها با تکرار و تمرین در بالندگی فرد در زندگی اجتماعی آینده او بسیار موثر و مهم است

ما ورزش های تخصصی مخصوص کودکان را درغالب بازی های گروهی و انفرادی با کودکان انجام می دهیم. در کلاس های ورزش تخصصی کودک با استفاده از ابزارهای متنوع و مناسب کودکان، فعالیت هایی برای ارتقای مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان و تقویت آمادگی جسمانی کودکان در غالب بازی های حرکتی و هدفمند انجام می شود.

کسب سواد حرکتی در دوران کودکی پایه و بنای گرایش فرد به سبک زندگی فعال و انتخاب رشته های تخصصی است، طبق نظر سازمان بهداشت جهانی هر کودک باید ۱۸۰ دقیقه در روز فعالیت حرکتی هدفمند انجام دهد.

در سنین ۲تا۳ سال مهارت های بنیادی و ۳ تا ۱۰ سال سن طلایی آموزش و تقویت سواد حرکتی است که ما بصورت علمی و هدفمند طبق طرح درس های  آکادمی مهارت حرکتی سوئیس و کانون علمی بازی و ورزش کودکان این رسالت بزرگ را انجام میدهیم.