پای آژانس جای پای موساد

به گزارش گروه روی خط رسانه خبرگزاری برنا، از امروز نشست شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی در وین آغاز به کار می کند و قرار است درباره پرونده برنامه هسته ای ایران نیز گزارشی با عنوان گزارش پادمانی (NPT) آژانس منتشر شود. روزنامه خراسان از طریق منابع آگاه خود به نسخه ای از این گزارش دست یافته است. براساس این گزارش، آژانس از ایران خواسته است تا سه مکان مورد درخواست که مختصات  جغرافیایی و نام آن را که معاون مدیرکل آژانس در ماه گذشته به ایران اعلام کرده، مورد بازرسی قرار دهد. بر اساس توضیحات مندرج در گزارش، ادعا شده که «این اماکن احتمالا در سال های 2002، 2003 و 2004 (سال های 81 تا 83) شاهد فعالیت های هسته ای یا انفجاری  بوده اند که البته همگی در سال های بعد تخریب و پاک سازی شده اند.» آژانس در گزارش خود تلاش کرده که این ادعاها را به موادی از NPT و پروتکل الحاقی مستند کند و درخواست بازرسی بدهد. نکته دیگر این گزارش این است که جمهوری اسلامی ایران همچون ماه های قبل این درخواست های زیاده خواهانه را نپذیرفته و  اعلام کرده که بر اساس ماده 14 برجام بند C برجام هیچ ادعایی را در این زمینه به رسمیت نمی شناسد. در این خصوص و ادعاهای اخیر آژانس که ظرف یکی دو روز آینده رسما منتشر خواهد شد نکاتی باید مورد توجه قرار گیرد .

اولین نکته این که استناد آژانس برای ادعاهایش به دو ماده از پروتکل الحاقی در حالی است که ایران پروتکل الحاقی را در چارچوب برجام پذیرفته و اجرا می کند و اگر قرار باشد استنادی صورت بگیرد باید در گزارش برجامی آژانس که هفته قبل منتشر شد مطرح می شد اما مطرح نشد. به نظر می رسد در این جا شاهد یک شیطنت نهفته هستیم که می خواهد ایران هم به لحاظ برجامی به تعهداتش عمل کند و هم به لحاظ پادمانی تحت فشار قرار بگیرد.

نکته دوم این که اگر قرار است موضوع برجام و پروتکل الحاقی مورد استناد ادعاهای آژانس قرار گیرد باید توجه کرد که همه این ادعاها مربوط به قبل از سال 2004 (1384) و اصولا قبل از بسته شدن پرونده ادعایی علیه ایران موسوم به PMD  است و اگر قرار به استناد به برجام است ماده 14 این توافق بین المللی به صراحت گفته موضوع مسائل اختلافی باقی مانده گذشته و حال یا همان PMD غربی ها، با این توافق بسته می شود.

نکته سوم این که اصولا استنادات آژانس برای چنین درخواست هایی ریشه در اسنادی دارد که صحت آن ها به شدت زیر سوال بوده و حاصل ادعاهای سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی است. کما این که یک منبع آگاه نیز به خراسان گفت آژانس در گفت و گوهای خصوصی غیر از چند عکس هوایی مبهم و بدون ارزش اطلاعاتی سند دیگری نداشته و تنها اتکای ادعاهایش به ادعاهای تل آویو است. این که یک نهاد تخصصی سازمان ملل که باید مدافع و حافظ صلح بین المللی باشد گزارش ها و درخواست های خود را بر اساس دروغ های یک سرویس جاسوسی بد سابقه به نام موساد که دشمنی اش با ایران پوشیده نبوده و سوابق مهمی در ترور و جعل سند علیه تهران دارد مطرح می کند جای سوال و تاسف دارد.  در این زمینه کشورهای مهم هسته ای همچون روسیه ، هند ، برزیل و ... نیز چنین روندی را قبول نداشته و آن را مخل استقلال و نگاه تخصصی آژانس می دانند

و نکته آخر این که بررسی مواد قانونی مورد استناد گزارش اخیر همچون ماده 69 «ان.پی.تی» یا مواد 4B  و 5C  پروتکل الحاقی به خوبی نشان می دهد جمهوری اسلامی در عمل به همین مواد نیز کوتاهی نداشته و اماکنی که بر اساس این مواد باید اعلام و دسترسی لازم داده می شد در اختیار بازرسان قرار داشته است. این همکاری در حالی است که طرف مقابل برجام و حتی آژانس بین المللی انرژی اتمی در دو سال اخیر بدعهدی ها و نقض های پی درپی برجام را تحت فشار آمریکا مرتکب شده اند و ایران به رغم این تخلفات، به سوالات و ابهامات در چارچوب پروتکل و پادمان عمل کرده و ادعاهای اخیر نیز تنها بهانه گیری های بی دلیلی است که ریشه در موضوعات سیاسی علیه کشورمان دارد.