قطبالدین صادقی کارگردان و بازیگر تئاتر در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: پخش تلهتئاترها از تلویزیون یک راهحل برای بهتر شدن وضعیت تئاتر در این وضعیت است ولی متأسفانه سلیقه تلویزیون بسیار سطح پایینتر از این است که بخواهد به این هنر اهمیت دهد و تلهتئاترها را پخش کند.
صادقی تصریح کرد: تلویزیون به دنبال موضوعات سطحی، کم تأمل و عوام زده است و سعی دارد نظر تهیهکننده را جلب کند و به فکر سود در کمترین زمان ممکن با کمترین دقت است. در تلویزیون فضای کار فقط برای گروههای اندکی فراهم است و هنرمندان بسیاری امکان کار در این رسانه را ندارند.
او افزود: تئاتر و نمایش بر پایه دو عنصر تخیل و آزادی شکل میگیرد و این دو را نمیتوان از تئاتر جدا کرد اما مشکل اینجاست که تلویزیون به این دو عنصر مهم نمایش علاقهای ندارد. چند سال پیش یکی از این آقایان که در تلویزیون بود ولی امروز چهره اپوزوسیون به خود گرفته نمایشنامهای از ژان پل سارتر را برای اجرا به شکلی تغییر داده بود که نمایش سارتر کاملاً برعکس آنچه که او مدنظر داشته عمل میکرد و در واقع به نمایشنامهای تبدیل شده بود که مخالف آزادی، روزنامهنگاران مستقل و خوش فکر بود و به نوعی در آن زمان به آزادی مطبوعات در زمان آقای خاتمی حمله میکرد. آنها حتی با آثار بزرگانی چون سارتر هم در بازنویسیهای احمقانهشان هر کاری که بخواهند انجام میدهند قطعاً به ما هیچ رحمی ندارند و فقط میخواهند که با چشم گفتن کارشان را پیش ببریم و این واقعاً غیر قابل تحمل است.
این کارگردان در ادامه اظهار داشت: تلویزیون امروز به جای اینکه یک دستگاه فرهنگی باشد، دستگاهی تبلیغاتی است و نمیتوان از آن انتظاری جز تبلیغات مدنظر و مورد تأیید داشت. من نمایش «کالیگولا» را ضبط کردم و به عنوان یک تله تئاتر به تلویزیون ارائه دادم اما این نمایش 4 یا 5 سال توقیف بود و در نهایت با سانسور عجیبی نمایش داده شد که خوشبختانه زمان پخش نمایش ایران نبودم تا بلایی که تلویزیون بر سر نمایش «کالیگولا» آورده را ببینم.
صادقی تصریح کرد: از طرفی تلویزیون به لحاظ زمانی نیز امکان پخش تلهتئاترهای متعدد را ندارد. در سال گذشته هر شب بیش از 100 نمایش روی صحنه میرفت و تلویزیون در بهترین حالت هر شب امکان پخش 3 نمایش را دارد و این نمیتواند نجاتبخش اهالی تئاتر در این وضعیت باشد. اهالی فرهنگ و هنر در همه جای دنیا با مشکل مواجه شدهاند و تفاوت در این است که در دیگر کشورها مثل آلمان دولت به اعضای سندیکاهای هنری در همان روزهای اول مبالغ قابل توجهی کمک کرد تا بتوانند به زندگیشان در این وضعیت ادامه دهند اما متأسفانه ما رها شدهایم و من به شخصه 5 ماه است که حتی 5 ریال هم درآمد نداشتهام.
او در پایان گفت: هر کس که 5 ماه شغلش را از دست بدهد و خانهنشین باشد زندگی برایش سخت میشود و این تنها شامل حال من نمیشود و باید وزارت ارشاد به کمک اهالی فرهنگ و هنر بیاید و برای رسیدن به یک وضعیت ایدهآل تنها باید صبر کنیم تا به شرایط عادی برگردیم و بتوانیم فعالیتمان را مثل گذشته ادامه دهیم. تنها امید است که برای ما باقی مانده و امیدواریم که هر چه زودتر به شرایط عادی بازگردیم./2