کانون جدید شیوع کرونا در کشور کجاست؟

|
۱۳۹۹/۰۵/۰۶
|
۱۷:۰۰:۱۴
| کد خبر: ۱۰۳۵۴۶۶
کانون جدید شیوع کرونا در کشور کجاست؟
جایی که ما هم اکنون در آن هستیم و نشسته‌ایم و داریم این سطرها را می‌‌نویسیم یا میخوانیم پایتخت ایران ، حالا خطرناک ترین نقطه ایران است. اینجا در تهران،‌ احتمال مبتلا شدن به کرونا بسیار بالاست و هیچ‌کسی نمی‌‌تواند در آن ادعای مصونیت کند.

به گزارش خبرگزاری برنا؛  تهران، پایتخت شلوغ و پرهمهمه ایران، این روزها جایی است شبیه قم در روزهای ابتدایی همه‌گیری بیماری، شهری که کانون کرونا بود و در ذهن مردم هاله‌ای از وحشت دور سرش می‌‌چرخید. امروز پنج ماه بعد از آن روزهاست، پنج ماه پر از بالا و پایین، پنج ماهی که کانون کرونا را صد کیلومتر جابه جا کرد و رساند به تهران،‌ به تهرانی که ایرج حریرچی معاون کل وزارت بهداشت آب پاکی را روی دست همه ریخت و گفت منبع پخش ویروس به کل کشور است.

با این که حریرچی می‌‌گوید وضعیت همه استان‌ها تقریبا قرمز است، اما بیایید ذهن‌مان را از قم برسانیم به تهران که حالش به هیچ وجه خوب نیست، ‌نه حال آمارهای کرونایی اش و نه حال تصمیم گیری‌ها برایش.حریرچی می‌‌گوید این روزها به طورمیانگین 600بیمارجدید در بیمارستان‌های تهران بستری می‌‌شوند اما درعین حال به ما می‌‌گوید فعلا قرار نیست محدودیت‌های بیشتری در پایتخت اعمال شود.این تناقض البته از ابتدای شیوع کرونا در کشور وجود داشته و هر وقت نوبت به تهران رسیده تناقض‌ها شدیدتر شده.

حریرچی خودش گفته‌است کرونا آینه عمل ماست، حتی جدولی زمانی ارائه کرده و گفته هر رفتار نامناسب بهداشتی ما پنج تا هفت روز بعد خودش را در حوزه سرپایی، دو تا سه هفته بعد در بخش بستری و چهار تا شش هفته بعد در مرگ و میرها نشان می‌‌دهد. او حتی گفته‌است ویروس کرونا از تهران به سایر نقاط کشور مخصوصا شهرستان‌های اطراف چرخش زیادی دارد ولی این که چرا برای این کانون انتشار ویروس فکری نمی‌‌شود و دولت برای مهندسی رفتار مردم این شهر کاری نمی‌‌کند، سوالی است که ماه‌هاست جوابی ندارد.

غلبه ورودی بر خروجی

دورکار شدن نیمی از کارمندان استان تهران که خواسته علیرضا زالی، فرمانده ستاد مقابله با کرونا در تهران از وزیربهداشت است، شاید بتواند اوضاع بغرنج بیماری در تهران را تا حدی بهبود دهد ولی از آنجا که فقط کارمندان دولتی در تهران رفت و آمد نمی‌‌کنند، اعمال این تصمیم نمی‌‌تواند تاثیر بزرگی در مهار کرونا داشته‌باشد.

رصد وضعیت بیمارستان‌های شهر تهران که کارکنان آنها این روزها دوباره وقت سر خاراندن ندارند،‌ گویای حقیقتی تلخ است. بیمارستان شهدای تجریش مصداق خوبی برای توضیح این ماجراست، جایی که رئیس آن 12 روز به خاطر کرونا بستری بوده و به روایت او از اسفند تا امروز حدود 200 نفر از کارکنان بیمارستان نیز تسلیم کرونا شده‌اند. بدتر این که به گفته او برخی پرسنل برای بار دوم بیمار شده‌اند که این اتفاق آیینه تمام نمای همه خستگی‌های این پنج ماهه و افت سیستم ایمنی آنهاست.

بیمارستان شهدای تجریش 410 تختخواب دارد که 120 تخت آن فعلا در اختیار بیماران کرونایی است،‌ بیمارانی که این روزها دیرتر از قبل ترخیص می‌‌شوند و در بیمارستان ماندگارترند. در این بیمارستان مثل بقیه بیمارستان‌های بزرگ و مهم تهران، آمار ورودی بیماران کرونایی از ترخیصی‌ها پیشی گرفته و معنی اش شدت گرفتن اپیدمی بیماری و بدحال تر شدن مبتلایان است.

با این حال سیاست‌هایی که این وضع را تغییر دهد و این معادله را که به نفع کروناست، به هم بریزد فعلا نه در دولت و نه در ستادملی مقابله با کرونا وجود ندارد. با این که ذهن موشکاف عده‌ای این روزها میل دولت برای ایمنی جمعی را تحلیل می‌‌کند، ولی وزارت بهداشت زیر بار این اتهام نرفته و نمی‌‌رود.

حتی استدلال ایرج حریرچی این است که آبله و سرخک که بیش از ده قرن بشر را درگیر کرد برایش ایمنی جمعی ایجاد شد که حالا ما دنبال این اتفاق باشیم.اگر سیاست ایمنی جمعی در دستور کار نیست، پس لطفا کسی بدون آن که فقط مردم را متهم کند، پاسخ دهد چرا 25 استان کشور همچنان در وضعیت قرمز و هشدار کرونا قرار دارند؟

 

نظر شما