هیچ رسانه‌ای به اندازه تلویزیون مخاطب ندارد / ابتذال سریال‌های ماهواره‌ای باعث شد مردم دیگر این سریال‌ها را دنبال نکنند

مهران مهام تهیه‌کننده تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: برای بیان موفقیت یا عدم موفقیت یک اثر در سینما و شبکه نمایش خانگی به میزان فروشش تأکید می‌شود اما میزان فروش با تغییر قیمت متغیر است و باید میزان مخاطب را ملاک قرار داد. اگر بخواهیم مخاطب عام را در نظر بگیریم هیچ رسانه‌ای هنوز میزان مخاطبش به اندازه تلویزیون نیست.

مهام خاطرنشان کرد: البته در حال حاضر تولیدات نمایشی تعطیل شده یا در شرایطی ویژه و سخت آثار تولید می‌شوند به همین دلیل در سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون شرایط خوبی را شاهد نیستیم. یکی از دلایل اصلی کم شدن میزان آثار نمایشی در قالب فیلم و سریال در حال حاضر همین مسأله است؛ یکی دیگر از دلایل کم شدن آثار تولیدی و افت کیفی آثار به مسائل اقتصادی برمی‌گردد. بخش‌های دولتی دیگر توان پرداخت هزینه‌های تولید و نگارش آثار سینمایی و تلویزیونی را ندارند چرا که بخشی وارد عرصه تولید شده است که معلوم نیست توان مالی‌اش را از کجا آورده و از آنجا که سقفی برای پرداخت دستمزدها وجود ندارد به شکل بی‌رویه‌ای هزینه تولید را بالا برده و امکان تولید اثر را برای بخش‌های دیگر سخت و یا غیرممکن کرده است.

این تهیه‌کننده در ادامه اظهار داشت: معضل دیگر در صداوسیما عریض و طویل بودن سیستم اداری سازمان است و بخش اعظمی از بودجه رسانه ملی صرف حقوق و دستمزد کارمندان در بخش‌های مختلف می‌شود و پول چندانی برای ساخت آثار نمایشی باقی نمی‌ماند. باید پول‌هایی که وارد حوزه تولید می‌شوند را مدیریت کرد تا هر کس که پول دارد بدون تخصص نرخ‌نامه‌ها را به هم نریزد.

تهیه‌کننده مجموعه تلویزیونی «زیر آسمان شهر» تصریح کرد: بدون شک پول و هزینه‌ای که صرف فیلم و سریال می‌شود در کیفیت نیز تأثیرگذار است. این تأثیرگذاری در همه تولیدات وجود دارد، شما تصور کنید که یک ساختمان قرار است ساخته شود، قطعاً اگر سازندگان ساختمان پول بیشتری داشته باشند، ساختمان بهتری ساخته می‌شود. این قاعده در فیلمسازی و سریال‌سازی نیز وجود دارد و وقتی هزینه ساخت بیشتر می‌شود از گروه‌های حرفه‌ای‌تری استفاده می‌کنند و پول بیشتری به عنوان دستمزد به عوامل داده می‌شود و همین دستمزد را که گروه‌های دیگر نمی‌توانند پرداخت کنند مجبور به استفاده از نیروهای غیرحرفه‌ای شده و در نتیجه طبیعتاً تولیدات کاهش یافته و اندک آثار تولید شده نیز کیفیت لازم را ندارند.

او افزود: از طرفی تلویزیون قواعد و اهداف خود را دارد که شاید در برخی مواقع این اهداف پر رنگ‌تر از سرگرمی باشند اما وزارت فرهنگ این هدف را ندارد و فقط به سرگرمی‌سازی فکر می‌کند. همین اهداف است که شاید منجر به محدودیت‌هایی در تلویزیون شده، سریال‌های بسیاری مثل «عاشقانه» پیش از اینکه به شبکه نمایش خانگی بروند اول به تلویزیون ارائه شده‌اند اما امکان ساخت این سریال‌ها در تلویزیون وجود نداشته و به شبکه نمایش خانگی رفته‌اند. تلویزیون باید به سرگرمی‌سازی نیز در کنار اهداف و چارچوب‌هایی که دارد فکر کند.

مهام در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: اما عدم وجود محدودیت هم در رسانه‌های دیگر مثل شبکه نمایش خانگی به سمت خوبی نرفته است و معمولاً فضاهایی که فضای بازتری داشته‌اند به سمت ابتذال کشیده شده‌اند ولی این ابتذال هم همیشه نمی‌تواند برای درآمدزایی پاسخگو باشد. زمانی شبکه‌های ماهواره‌ای که پخش سریال‌های ترکیه‌ای را شروع کردند استقبال بسیار خوبی از آثار شد و کم‌کم در هر خانه‌ای یک اثر از شبکه‌های ماهواره‌ای را دنبال می‌کردند اما کم‌کم مردم از موضوعات سطحی و مبتذل این سریال‌ها خسته شده و امروز می‌بینیم که کمتر کسی سریال‌های ماهواره‌ای را دنبال می‌کند. اگر ابتذال ادامه داشته باشد مردم خودشان تصمیم می‌گیرند آن را کنار گذاشته و به دنبال اثر بهتری بگردند و شبکه نمایش خانگی هم حتی در صورت پرداختن به موضوعات مختلف در صورتی که مدام به تیپ و ظاهر بازیگران، عشق‌های مثلثی و... تکیه کند مخاطب خود را از دست می‌دهد.

این تهیه‌کننده در پایان گفت: خوشبختانه سیاستگذاری‌هایی شده و فکر می‌کنم از سوی شوراهای سرپرستی که در نظر گرفته شده مدیریتی جدی صورت گیرد. هر چند که به نظر من هیچ رسانه‌ای هیچوقت به اندازه تلویزیون مخاطب ندارد فکر می‌کنم اگر رسانه ملی خط قرمزهای بیهوده خود را کنار بگذارد می‌تواند آثار باکیفیت‌تری تولید کند و از طرفی با نظارت بر شبکه نمایش خانگی می‌تواند این رسانه را از ابتذال بیرون آورده و شاهد آثار قابل‌قبول‌تری در این رسانه باشیم. به اعتقاد من چرخه تولید در شبکه نمایش خانگی نباید بایستد اما حفظ چرخه اقتصادی به هر قیمت اشتباه بزرگی است که نباید ادامه پیدا کند.