از «کنیزی» تا «استاد آزادگی»

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بوشهری با آنکه با بازی در ده ها نقش سینمایی، تئاتری و تلویزیونی ، از بازیگران شناخته شده و خوشنام کشورمان است و پیش از این هم با اجرای نقش اشرف پهلوی - خواهر دو قلوی شاه - در سریال تاریخ انقلاب، نقشی تاریخی را به خوبی بازی کرده است اما وقتی حرف از نقش طوعه می شود، با علاقه و دلبستگی بسیار زیادی از این نقش تاریخی تعریف می کند .

او این بار ، زندگی زنی را روایت می کند که به مسلم بن عقیل- بعنوان فرستاده امام حسین «ع»- به کوفه، پناه می‌دهد و در آن شرایط خفقان و ترسی که بر کوفه سایه انداخته ، از معدود انسان هایی است که مردانه پای اعتقاداتش می ایستد.

بازیگر فیلم های حکم، بازنده ، شارلاتان و... این بار در مجموعه نمایشی « نجواهای در گلو مانده »،- روایت 10 زن عاشورایی- برای نخستین بار در تاریخ سینما و تلویزیون ایران، زنی تاریخ ساز در واقعه کربلا را به تنهایی و به صورت یک شخصیت مستقل برای بیننده معرفی می کند. ‌این مجموعه نمایشی که کاری از حوزه هنری با همکاری مرکز رسانه سازمان تبلیغات اسلامی است ، هر شب از تلویزیون پخش می شود و نخستین بخش از این مجموعه درشب سوم محرم  به زندگی «طوعه» اختصاص دارد.

خانم بوشهری، اگربه طور خلاصه قرار باشد طوعه را تعریف کنید ، چه تعریفی از او دارید؟

طوعه از بانوان کم نظیر تاریخ عاشوراست، کنیزی آزاد شده که بعد از آزادی، ازدواج می کند و پسری به نام بلال را به دنیا می‌آورد ، او در کوفه زندگی می کند، جایی که داستان کربلا اصولا با دعوت مردمان بی وفایش شروع می شود ، بعد از این دعوت است که امام حسین«ع»، مسلم بن عقیل را می فرستند تا از نزدیک اوضاع کوفه را گزارش کند، مسلم بعد از درک بدعهدی کوفیان، خسته و دردمند، از غم بی وفایی آنها به دیواری تکیه می دهد و این تکیه نه از سراتفاق که مشیت الهی بود ، این دیوار، دیوار خانه طوعه است، زنی که به خدا باور عمیق قلبی داشت، او در شرایطی که حکومت با تمام قدرت به دنبال دستگیری فرستاده امام حسین است، به مسلم پناه می دهد ، اما پسرش بلال زمانی که متوجه حضور مسلم می شود برای گرفتن پاداش به دارالعماره می رود و ماجرای مسلم را می گوید و مسلم بن عقیل به شهادت می رسد ، در این مسیر، طوعه با تمام تلاش و تقلایی که می کند موفق نمی شود جلوی کار فرزندش را که مثل همه کوفیان بدعهد است را بگیرد ، او آنقدر از این بدعهدی دلشکسته می‌شود که می گوید : ای کاش بلال، در سر زا، تو و جفتت را با هم دفن کرده بودم .

شما نقش های بسیار زیادی را در سینما، تلویزیون و تئاتر بازی کرده اید، اما با علاقه زیادی درباره این نقش صحبت می کنید ،  دلیل این علااقه چیست؟

ببینید، رسیدن به این نقش که استناد تصویری نداشت ضمن اینکه تاریخی هم بود، باید در باورمن اتفاق می افتاد ، طوعه شخصیتی قوی و تاًثیر گذار داشت و زمانی که متن را خواندم احساس کردم که این زن از جهت اخلاقش، اعتقاداتش، شجاعتش و انسانیتش نه تنها در مذهب ما که در هر کجای جهان و با هر مذهبی، یک انسان والا به شمار می رود ، ‌او بدون هیچ چشمداشت دنیوی و مادی ، با عهد و پیمان قوی، در بزنگاهی تاریخی، نقش خودش را به خوبی ایفا کرد و یکی از فداکاری‌های عجیب واقعه عاشورا را رقم ‌زد 

وقتی که من متن را خواندم احساس کردم که این زن چه انسان بزرگی بوده   اما متاسفانه نامش به اندازه کاری که کرده است شنیده نمی شود ، من از ته قلب احساس کردم که این وظیفه‌ای بود که من بعنوان یک هنرمند بر دوش داشتم و باید انجامش می دادم، اینکه روای این شخصیت باشم و برای همین، عاشقانه این کار را بازی کردم، چرا که زندگی طوعه یک کلاس درس برای بچه های آینده است.

او به عنوان زنی که زیاد در تاریخ به شخصیتش پرداخته نشده است، چطور می تواند در کنار زنان بزرگ تاریخ ساز عاشورا قرار بگیرد، یعنی او چه پیام مهمی دارد؟

متاسفانه این چنین انسان والایی در لابلای برگ های تاریخ ما گمنام مانده و جا دارد که شخصیتی چنین بزرگ در تاریخ ایران و جهان، به همه شناسانده شود و این رسالت فعالان هنری ، هنرمندان و ... کشور است تا با به تصویر کشیدن رفتار و زندگی افراد ماندگار و در عین حال گمنامی مانند طوعه و با معرفی آنها،.چراغ روشنتری را به دنیا بدهند، برای کودکانی که در این جهان متولد می شوند،‌ تا آنها به  درک این حقیقت برسند که  دنیا فقط جای خوشی و گذران یک زندگی نباتی نیست و  آنها باید بتوانند بر جهانشان تاثیر مثبت و درستی بگذارند چرا که فرزندان ، مهم ترین دارایی انسانی در جهان هستند. 

بعنوان آخرین سئوال، بازی در نقش طوعه،در کنار جذابیت هایش، چه دشواری هایی داشت؟

ببنید بازی درمتونی که زبانی آرکائیک- باستانی- دارد، برای بازیگر، نیاز به زمان و تفکر عمیقی دارد، ولی در این مجموعه،  زمان کافی برای این کار وجود نداشت ، به همین دلیل با کارگردان و نویسنده اثر به توافق رسیدیم که ضمن وفاداری به این زبان، برای فهم بهتر مخاطب، این زبان با زبان ادبیات کنونی ما در هم تنیده شود و فاصله ای برای بازیگر و مخاطب ایجاد نشود، .حدفاصله منطقی شکل گرفت و لحاظ شد که این فاصله در دکور، گریم،‌ تصویر ، نور و ... هم دیده می شود که امیدوارم بینندگان از دیدن این اثر هم لذت ببرند و هم با انسانی الگو و تاثیر گذار آشنا شوند، با زنی که می خواست با مادران بهشتی هم نشین باشد.