آیا ریه بیماران مبتلا به کرونای اومیکرونی پس از بهبودی به حالت قبل بازمی‌گردد؟

به گزارش خبرگزاری برنا ؛ تقی ریاحی رئیس بیمارستان رسول اکرم (ص) با حضور در برنامه «طبیب» در خصوص برخی گفته‌ها و شایعات مبنی بر اینکه کارکرد ریه بیماران کرونایی حتی بعد از بهبود افت کرده و مثل گذشته نخواهد بود، عنوان کرد: این موضوع درست نیست، اگر التهاب ریه به دلیل کرونا باشد، بعد از بهبود بیماری در اغلب بیماران از بین رفته و کارکرد ریه نیز به شرایط سابق برمی‌گردد.  

ریاحی در خصوص التهاب ریه در بیماران کرونایی یادآور شد: ذات‌الریه یا التهاب ریه همیشه تاریخ تهدیدی برای سلامت انسان بوده و کرونا هم یکی از علل التهاب ریه است، در التهاب ریه هم طیفی داریم از درگیری خفیف تا شدید، درگیری ریه در درصد کم و ناچیزی از بیماران کرونایی شکل می‌گیرد، اما اغلب مردم فکر می‌کنند چون کرونا گرفتند حتما ریه آنها درگیر است، ما درگیری ریه را در همه بیماران نداریم خیلی از بیماران هیچ علامتی ندارند، فرد در تماس بوده از سر کنجکاوی می‌رود یک تست می‌دهد می‌بیند که کرونا دارد اما اصلا هیچ علامتی ندارد و این طور نیست که چون علامت ندارد ریه از داخل در حال از بین رفتن است. 

وی ادامه داد: درصد زیادی از بیماران هم علائم دستگاه تنفس فوقانی را دارند مثل سرماخوردگی و فرد فکر می‌کند سرما خورده  و حتی تست و آزمایش هم نمی‌دهد، بعد از استراحت هم شرایطش عادی شده و اصلا خبردار هم نمی‌شود که کرونا گرفته، درصد کمی از بیماران کرونایی هستند که ریه‌شان درگیر می‌شود، حالا چرا در جامعه آن قدر بیمار زیاد است تا حدی که با کمبود تخت بیمارستانی مواجه می‌َشویم، برای اینکه جمعیت در معرض کرونا برعکس عفونت‌های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا تقریبا همه جمعیت کشور است، یعنی ۷۰ درصد در معرض خطر هستند، حالا اگر این بیماری روی ریه اثر بگذارد درصد آن کم و اغلب خفیف است و علائمی مثل سرفه‌های همراه با درد و غیرمتعارف دارد که حتی اغلب آنها نیاز به بستری هم پیدا نمی‌کنند. 

این فوق تخصص ریه با اشاره به اینکه مشکل اینجاست که خیلی از افراد خودشان کنجکاو هستند و اصرار به گرفتن عکس دارند، اظهار کرد: به همین دلیل در بخش‌های سی تی اسکن صف می‌کشند، حالا یک لکه‌ای هم در ریه‌شان پیدا می‌کنند و می‌گویند پنج یا ۱۰ درصد ریه درگیر شده، افرادی که در عکس ریه‌شان این درگیری دیده می‌شود حتی اگر هم بستری شوند بعد از بهبودی این التهاب برطرف خواهد شد و حال‌شان کاملا خوب می‌شود، ممکن است بعد از بهبودی نیز باز هم این لکه در عکس دیده شود چون معمولا برای از بین رفتن این لکه در عکس چند هفته تا دو ماه زمان لازم است. در واقع اگر این التهاب به دلیل کرونا باشد خوب شده و هیچ آثاری از آن هم باقی نمی‌ماند. 

ریاحی همچنین تصریح کرد: حتی ریه غالب کسانی که در آی سی یو بستری شدند بعد از بهبود کارکرد قبل خود را خواهد داشت و فقط درصد بسیار ناچیزی  از افرادی که زیر تهویه مکانیکی بودند یا بیماری زمینه‌ای دارند ممکن است درصد بسیار جزئی اثر کرونا یک باقیمانده‌ای در ریه بگذارد که این هم برای کسی که از دو راهی مرگ و زندگی برگشته یک دستاورد و غنیمت است، البته به غالب آنها هم می‌گوئیم که این کارکرد ریه برخواهد گشت. اصطلاح فیبروز بر اساس دانسته‌ها و مشاهدات ما در حد انگشتان دست است. لذا مردم از ذهن‌شان خارج کنند که ممکن است کارکرد ریه‌شان از بین برود چون بعد از بهبودی آثار آن هم از بین خواهد رفت و فقط مهم جلوگیری از سرایت به بقیه است.  

وی همچنین در خصوص اصطلاح آب آوردن ریه نیز توضیح داد: این اصطلاح بیشتر برای آبی که در فضای بین جنبی ریه جمع می‌شود به کار برده می‌شود، خود ریه پوست حائلی شبیه پوست پیاز دارد که دو لایه است و در حالت عادی یک مایع بسیار کمی شبیه روغنی که در چرخ برای روغن کاری است ترشح و جذب می‌شود و این دائم در چرخش است و به باز و بسته شدن ریه کمک می‌کند،  اما در مواردی که ممکن است ناشی از بیماری ریه و غالبا ناشی از بیماری قلبی باشد یا بعضا بیماری‌های عمومی این تعادل بین ترشح و جذب به هم می‌ریزد و در داخل این لایه‌ها مایع جذب شود، که در کرونا نیز این را داریم و برای درمان آن باید بیماری زمینه‌ای عامل از بین برود، اما اگر مایع زیاد باشد ممکن است یک یا دو نوبت مایع را تخلیه کنند تا بیمار حالش بهبود یابد، غالبا خود مایع ریه هیچ تهدیدی برای سلامتی بیمار نخواهد بود. 

رئیس بیمارستان رسول اکرم(ص) در پایان در خصوص دلائل پائین آمدن سطح اکسیژن در ریه و خون نیز عنوان کرد: ریه شبیه درختی است که از سمت ساقه به داخل آن می‌روید، یعنی نای تنه درخت است و سمت راست و چپ شاخه‌های آن هستند که منشعب شده‌اند، داخل این مسیر فقط هوا جریان دارد تا جایی که در سطح بافت ریه بتواند در نزدیک‌ترین مجاورت با خون تبادل اکسیژن و دی‌اکسیدکربن کند، اتفاقی که درکرونا می‌افتد این است که ریه سنگین شده و نسج از بین می‌رود و بافت احتقان پیدا می‌کند، شلوغی بافت باعث می‌شود که نتواند کار طبیعی خود را انجام دهد و بعد می‌شنویم که سطح اکسیژن در خون یا ریه بیمار افت کرده که این اتفاق به دلیل التهاب بافت ریه است.