زمان پخش سریال‌هایی مثل «شب‌های برره» دوران طلایی سریال‌های طنز ۹۰ قسمتی بود / تلویزیون و هنرمندان باید به هم نزدیکتر شوند

حسین سلطان محمدی منتقد سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: قطعاً مخاطب علاقه‌مند است تا سریال‌های طنز 90 قسمتی جدید که پیش‌تر به صورت روتین پخش می‌شدند را ببیند، سریال اگر کیفیت داشته باشد با لذت دنبال می‌کند و در غیر اینصورت برای گذران وقت به دیدن آن می‌نشیند.

سلطان محمدی خاطرنشان کرد: اینکه ما در گذشته فیلمسازان زیادی داشتیم که این آثار را تولید می‌کردند و امروز خبری از آن‌ها نیست به این نکته برمی‌گردد که آن‌ها امروز در کجای نظام تولید هستند. به نظر می‌رسد روش تولید تغییر کرده یا سلیقه تلویزیون عوض شده است؛ جریانات بیرونی جامعه نیز در این موضوع تأثیرگذار هستند و این جریانات بیرونی در پذیرش کارگردان، قصه و میزان بودجه برای ساخت سریال نقش دارند.

این منتقد در ادامه گفت: تلویزیون در مسائل مختلف دخالت می‌کند و سعی دارد به زعم خود از جوانان حمایت کند و از آنجا که فیلمسازان جوان پختگی لازم را ندارند آثار با کمترین کیفیت روی آنتن می‌روند و بدتر از آن این است که ما هیچ پیشرفتی در این جوانان نمی‌بینیم و هر روز آثارشان با همان کیفیت یا حتی ضعیف‌تر تولید و پخش می‌شوند.

او افزود: از زمانی شاهد قطع ارتباط برنامه‌سازها و سریال‌سازهای موفق قدیمی بودیم که تلویزیون به تصویر بیرونی هنرمندان بها داد و متأثر از وضعیت سیاسی کشور همه چیز به سمت و سویی رفت که با سنگر گرفتن پشت واژه‌های ارزشی به ظاهر از جوانان حمایت کند و افراد کارکشته و باتجربه را کنار بگذارد؛ این سیاست امروز کاملاً شکست خورده است و به توانمندی ما کمکی نکرده است و یکی از عوامل آن عدم ساخت سریال‌های 90 قسمتی است که در گذشته شاهدش بودیم.

سلطان‌محمدی در ادامه گفت: پخش سریال‌های پر مخاطب 90 قسمتی به لحاظ اقتصادی برای تلویزیون می‌تواند درآمد خوبی داشته باشد؛ بسیاری از سرمایه‌گذارهای اقتصادی ترجیح می‌دهند آگهی تبلیغاتی‌ محصولشان در میان برنامه یا سریالی پرمخاطب پخش شود و تلویزیون با برنامه‌های پرمخاطبش می‌تواند به خوبی آگهی جذب کند. دایره سلیقه تلویزیون بسیار بسته است و از آنجا که وزارت فرهنگ نرم‌تر برخورد کرده سینماگران خوب قدیمی که در تلویزیون فعال بودند ناخواسته به سمت سینما و شبکه نمایش خانگی رفته و تلویزیون را رها کردند. برای رسیدن به یک شرایط ایده‌آل در تولید آثار لازم است هنرمندان این نگرش را کنار بگذارند و تلویزیون هم به این نتیجه برسد که اظهار نظر اعضای شورای نظارت و دیگر بخش‌ها وحی منزل نیست و باید از این فضای بسته فاصله بگیرد.

این منتقد در پایان تأکید کرد: زمانی که مجموعه آثاری مثل «شب‌های برره» مهران مدیری و سریال‌های سعید آقاخانی به عنوان سریال‌های روتین پخش می‌شدند را می‌توان دوران طلایی تلویزیون در تولید و پخش سریال‌های طنز 90 قسمتی با پخش روتین دانست. رضا عطاران هم آن زمان در سریال‌های سعید آقاخانی نقش‌آفرینی خوبی داشت و در آن زمان حتی سریال‌های طنز کوتاهی هم پخش می‌شدند که آثار قابل توجه و خوبی بودند. این سریال‌ها از جمله سریال «شب‌های برره» در بخش‌هایی که پس از سال‌ها می‌بینیم متوجه طعنه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بسیاری می‌شویم که امروز هم کارکرد دارد. امیدوارم سینماگران و تلویزیون به جای فاصله گرفتن بیشتر هر روز گام به گام بهم نزدیک‌تر شوند.