تاثیرات کرونا در بدن چند ماه طول می کشد؟

|
۱۳۹۹/۰۸/۰۳
|
۲۲:۵۹:۲۶
| کد خبر: ۱۰۷۷۶۲۶
تاثیرات کرونا در بدن چند ماه طول می کشد؟
کرونا علاوه بر تاثیرات مخرب این بیماری بر جسم افراد، مشکلاتی از جمله اضطراب، افسردگی و اختلال قابل توجه در کیفیت زندگی، سلامت شناختی و روانی آنها دیده می شود.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ نتایج بررسی های ام آر آی بهبودیافتگان کووید ۱۹ مشخص می سازد که علاوه بر تاثیرات مخرب این بیماری بر جسم افراد، مشکلاتی از جمله اضطراب، افسردگی و اختلال قابل توجه در کیفیت زندگی، سلامت شناختی و روانی آنها دیده می شود.

دانشمندان دانشگاه آکسفورد در حال انجام پروژه تحقیقاتی با عنوان C-MORE هستند که به انتشار برخی از یافته های خود که تا کنون به دست آمده پرداخته است. آنها ناهنجاری هایی را در ام آر آی اندام های مختلف بیماران مبتلا شده به کرونا تشخیص داده اند و معتقدند که التهاب مداوم یا مزمن ممکن است یک عامل اساسی از تاثیرات مخربی باشد که در میان بازماندگان کووید ۱۹ ظاهر می شود.

    در بیماران مبتلا به کرونا تغییرات بافتی در بخش هایی از مغز تشخیص داده شده و عملکرد شناختی بیماران مختل شده اند. توانایی آنها در حفظ ورزش نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافته، اگرچه این امر به دلیل ترکیبی از خستگی و ناهنجاری های ریه بوده است. این مطالعه همچنین نشان داد که مبتلایان به بیماری کرونا بیشتر علائم اضطراب، افسردگی و اختلال قابل توجه در کیفیت زندگی خود را در مقایسه با گروه شاهد گزارش می کنند.

این پروژه توسط محققان گروه پزشکی دانشگاه رادکلیف (Radcliffe) سرپرستی شده و توسط مرکز تحقیقات پزشکی NIHR آکسفورد  و مرکز تحقیقات پزشکی NIHR بهداشت آکسفورد پشتیبانی می شود.

پروژه تحقیقاتی C-MORE همچنین بخشی از پلتفرم ملی PHOSP-COVID به سرپرستی دانشگاه لستر (Leicester) است که در حال بررسی تأثیرات طولانی مدت کووید ۱۹ بر بیماران بستری است. پژوهشگران این پروژه به بررسی ۵۸ بیمار مبتلا به نوع متوسط ​​تا شدید کووید ۱۹ که برای درمان در بیمارستان های دانشگاه آکسفورد (OUH) بنیاد NHS بین ماه های مارس و می ۲۰۲۰ بستری شده بودند، پرداختند.

آنها همچنین ۳۰ فرد مبتلا نشده از جامعه را برای بررسی از نظرگروهی که با سن، جنس، شاخص توده بدن و عوامل خطر مانند سیگار کشیدن، دیابت و فشار خون بالا مطابقت داشته باشند، استخدام کردند. از این شرکت کنندگان تصویربرداری ام آر آی از مغز، ریه ها، قلب، کبد و کلیه های گرفته شد. آنها همچنین مورد آزمایش اسپیرومتری برای شناخت عملکرد ریه ها، یک تست پیاده روی شش دقیقه ای، تست ورزش قلبی- ریوی (CPET) و همچنین ارزیابی کیفیت زندگی، سلامت شناختی و روانی قرار گرفتند.

پروژه تحقیقاتی C-MORE نشان می دهد که دو تا سه ماه پس از شروع بیماری، ۶۴ درصد از بیماران دچار کاهش تنفس و تنگی نفس شده و ۵۵ درصد از خستگی زیاد شکایت داشتند. در ام آر آی، ناهنجاری های سیگنال بافتی در ریه های 60 درصد بیماران مبتلا به کووید ۱۹، در 29 درصد کلیه ها، در 26 درصد قلب های و 10 درصد کبد ها مشاهده شد. علاوه بر این، ناهنجاری های اندامی حتی در بیمارانی که هنگام پذیرش بیمار به شدت بیمار نبوده اند، نیز دیده می شود.

همچنین تغییرات بافتی در بخش هایی از مغز تشخیص داده شده و عملکرد شناختی بیماران مختل شده اند. توانایی آنها در حفظ ورزش نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافته، اگرچه این امر به دلیل ترکیبی از خستگی و ناهنجاری های ریه بوده است.

این مطالعه همچنین نشان داد که مبتلایان به بیماری کرونا بیشتر علائم اضطراب، افسردگی و اختلال قابل توجه در کیفیت زندگی خود را در مقایسه با گروه شاهد گزارش می کنند.

دکتر بتی رامان (Betty Raman)، که همراه با پروفسور استفان نووباور (Stefan Neubauer) در این پروژه تحقیقاتی همکاری داشتند، گفت: «در مطالعه ما، بیماران بهبود یافته از کووید ۱۹ را پس از بستری شدن در بیمارستان، دو تا سه ماه از شروع بیماری مورد ارزیابی قرار دادند. ما در چندین اندام ناهنجاری پیدا کردیم و این دشوار بود که بدانیم، چه مقدار از این موارد از پیش از ابتلا وجود داشته و چه مقدار توسط کووید ۱۹ ایجاد شده است. با این حال، جالب است که ببینیم ناهنجاری های تشخیص داده شده در ام آر آی و ظرفیت ورزشی در بیماران با نشانگرهای سرمی التهابی ارتباط زیادی دارد. این موضوع نشان می دهد که یک ارتباط بالقوه بین التهاب مزمن و آسیب مداوم اعضای بدن در میان بازماندگان وجود دارد.»

دکتر رامان، از همکاران تحقیقات بالینی در گروه پزشکی رادکلیف، در این رابطه افزود: این یافته ها نیاز به بررسی بیشتر فرآیندهای فیزیولوژیکی مرتبط با بیماری کووید ۱۹ و ایجاد یک مدل جامع و یکپارچه از مراقبت های بالینی را برای بیماران ما پس از ترخیص از بیمارستان تأکید می کند.

شرح کامل یافته های اولیه این پروژه تحقیقاتی و نتایج به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله آنلاین MedRxiv منتشر شده و قابل دسترس است.

نظر شما