اینترنت وب ۳ چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ از عبارت وب ۳٫۰ برای توضیح و معرفی نسل سوم وب استفاده می‌شود. وب ۳٫۰ همانند وب ۲٫۰ در پی آن است تا در اینترنت نوآوری ایجاد نماید. منظور از نسخه‌بندی وب، این نیست که وب را شرکت خاصی در نسخه‌های متعدد منتشر می‌سازد؛ بلکه نسخه‌بندی وب برای بیان نسل‌های مختلفی که وب پشت سر می‌گذارد، استفاده می‌شود. بسیاری بر این باورند که فناوری‌های پدیدآمده جدید مانند وب معناییدر دستور کار وب ۳٫۰ قرار خواهد گرفت. نظریه‌های دیگر براین باورند که نرم‌افزارهای تحت وب ۳٫۰ موجب استفاده از اینترنت پرسرعت در میان مردم خواهد شد.

با تکامل وب 1 و ورود وب 2، در کنار رشد فضای سایبری و سهیم شدن کاربر اینترنتی برای انتقال و استفاده داده، به تدریج زمزمه تکامل وب 2 میان متخصصین رواج پیدا کرد.

وب 3 اصطلاحی است که برای اشاره به وب آینده به کار می‌رود. پس از آنکه اصطلاح وب 2 برای تکامل اخیر وب رواج یافت، بسیاری از متخصصین، روزنامه نگاران و مسؤلان سایبری، اصطلاح وب 3 را بکار بردند تا فرضیاتی درباره موج آینده تغییرات اینترنت مطرح کنند.

نظرات پیرامون مرحله بعدی سیر تکاملی وب، بسیار متفاوت است، برخی معتقدند؛ پدیدار شدن تکنولوژی وب 3 یا وب مفهومی راه وب را تغییر خواهد داد و آنرا به سوی هوش مصنوعی خواهد برد. دیگر نظریه پردازان اظهار می­کنند که وب 3 افزایش سرعت اینترنت، اپلیکیشن­‌های تحت وب، یا پیشرفت گزینه­‌های دیگر است

تاریخچه اجمالی وب:

ایده اولیه در مورد تارِ گیتی‌گستر (WWW) به سال   1980 برمی‌گردد. زمانی که در شهر سرن سوئیس، تیم برنرز لی شبکه "ENQUIRE” را ساخت که به Enquire Within Upon Everqthing CSS"" اشاره داشت و همنام کتابی بود که وی از جوانی خود به یاد داشت. اگرچه آنچه وی ساخت با وب امروزی تفاوت‌های زیادی دارد اما ایده اصلی در آن گنجانده شده است و حتی برخی از این ایده‌ها در پروژه بعدی برنرزلی پس از WWW یعنی وب معنایی به کار گرفته شد.

در مارس 1989، برنرزلی یک پیشنهاد را نوشت که به ENQUIRE اشاره داشت و یک سیستم اطلاعاتی پیشرفته را توصیف می‌کرد. وی با کمک رابرت کایلا، پیشنهاد طراحی تور جهان گستر را در 12 نوامبر 1990 ارائه کرد. اولین مرور وب جهان توسط برنرزلی با عنوان ”NEXTcube”مورد استفاده قرار گرفت و وی اولین مرورگر وب و تور جهان گستر را در سال 1990 طراحی کرد.

تولد وب 2

به تدریج کاربران با انبوهی از اطلاعات رو به رو شدند که خود یک مشکل محسوب می‌شد. باید راه حلی پیدا می‌کردند. از این جا بود که کم‌کم « نرم افزارهای مبتنی بر وب» به کمک کاربران آمدند.

« نرم افزارهای مبتنی بر وب» محیط وب را از صفحات ساده تبدیل به دنیایی چند بعدی کرده‌اند که امکان ارتباطات فردی و کارهای گروهی را فراهم کرده است. شبکه‌های اجتماعی به سرعت به وجود آمدند و با استقبال گسترده کاربران رو به رو شدند.

یکی از بهترین تعاریف وب 2 این است که وب تبدیل به بستری شده که می‌توان همه جور نرم افزاری را بر پایه آن ساخت تا کاربران فارغ از نیاز به نصب آن بر روی کامپیوتر شخصی خود بتوانند از هر جایی به آن‌ها دسترسی داشته باشند؛ شاید بهترین تعبیر برای وب 2، وارد کردن کاربر سایبری برای مشارکت در اکثر برنامه‌های اینترنتی است تا کاربر در کنار دیگر اعضا بتواند نظرات و یا خواسته‌های خود را در فضای وب اعمال کند.

به عنوان مثال Wikipedia یک سایت وب 2 است، یک دایره المعارف که ظاهراً هیچ مولف خاصی ندارد و با نیروی کاربرانش گسترش پیدا میکند. اما دایره‌المعارف بریتانیکا یک سایت وب 1 محسوب می‌شود. زیرا تعداد محدودی مولف هستند که مقالات این سایت را به روز می‌کنند و بر روی سایت قرار می دهند.

وب 3

هنوز مدت زیادی از اظهارات Dale Dougherty درباره وب 2 نمی گذرد. این ایده در آغاز چندان جدی نبود تا اینکه در اواخر سال 2005 نخستین کنفرانس درباره وب 2 برگزار شد و روشن گردید که این استاندارد با خود انقلابی به همراه دارد.

وب 2 آمد تا هر کجا که به اشتراک گذاری داده‌ها لازم است به ما کمک کند و نتیجه آن را در بلاگ‌ها، دایره المعارف‌های اینترنتی و RSS feedها می‌بینیم کهWikipedia ، MySpace و YouTube نمونه‌های عملی آنها هستند. از آنجا که این استاندارد جنبه‌های گوناگونی را پوشش می‌دهد هنوز ارزش و سودمندی آن برای برخی روشن نیست. ما ناگزیریم که تاریخچه وب را به دو بخش تقسیم کنیم: امروز که وب 2را داریم و دیروز که از وب 1استفاده می‌کردیم.

اما اکنون پرسش این است که وب 3 دیگر چیست؟

البته هنوز خیلی زود است که بخواهیم با قاطعیت درباره آن صحبت کنیم. حتی وب 2 هنوز از برخی جنبه‌ها در حال پیشرفت است. اما هیچ شکی نیست که همین حالا نیز فناوری‌های تازه شبکه در دانشگاه‌ها، مراکز پژوهشی و شرکت‌های پیشرو در دست بررسی و پایه‌گذاری‌اند. اگر به وب لاگ‌ها سری بزنید می‌بینید که گفتگو بر سر نسل بعدی بسیار داغ است. برای بسیاری، وب 3 یعنی Semantic Web این عبارت را Tim Berners- Lee یعنی همان کسی که سنگ بنای وب را گذاشت مطرح کرده. Semantic Web یا وب مفهومی جایی است که ماشین‌ها صفحات وب را همانگونه که ما می‌خوانیم می‌خوانند و موتورهای جستجو می‌توانند بهتر درون وب کاوش کرده و نتایج دقیق‌تری ارائه کنند.

آینده وب

"نوا اسپیواک" یکی از مدیران شرکت "Radar Netwroks" می‌گوید: «وب 3 مجموعه‌ای از استانداردهاست که فضای وب را به یک بانک اطلاعاتی بزرگ تبدیل می‌کند.

وب 3 به زبان ساده

وب 3 چه شکلی خواهد داشت؟ کسی نمی‌داند اما امکانات زیر را باید محتمل بدانیم.

 * وب مفهومی

یک فضای وب است که کامپیوترها می‌توانند در آن مانند ما صفحه‌های وب را بخوانند. کافی است از کامپیوتر بخواهید برنامه شما را با چیزی مثلاً یک پزشک یا پرواز هواپیما تنظیم کند.

 * وب سه بعدی

فضایی است که می‌توانید بدون نیاز به حرکت از پشت کامپیوتر، درون آن قدم بزنید و ساختمان‌های آن را بازدید کنید.

 * وب رسانه‌ای

فضایی است که می‌توانید با یک فایل رسانه‌ای فایل‌های دیگر را جستجو کنید. برای نمونه تصویری از یکی از نقاشی‌های مورد علاقه خود را به کامپیوتر می‌دهید و او تصاویر و فیلم‌های مرتبط با آن را پیدا می‌کند.

* وب فراگیر

یک فضای وب است که همه جا وجود دارد؛ روی کامپیوتر شخصی، روی کامپیوتر جیبی، روی تلفن همراه و حتی روی لباس‌تان. حتی با ارتباط پنجره‌های اتاق‌تان و دریافت وضعیت هوا، پنجره‌ها در زمان لازم باز و بسته می‌شوند.

اظهارات متخصصین و مسؤلین شرکت‌های بزرگ سایبری درباره وب 3

 تیم برنزلی ـ مخترع وب ـ در ماه می سال 2006 گفت:

مردم مدام میپرسند وب 3 چیست؟ من فکر می‌کنم وقتی شما تعداد زیادی کاغذ کالک را روی هم میگذارید همه چیز ناهموار و چین خورده شده، مبهم به نظر می‌رسد. وب 2 و دسترسی به وب مفهومی، سراسر حجم عظیم اطلاعات را یکپارچه میکند، شما دسترسی غیر قابل باوری به منابع اطلاعاتی خواهید داشت.

در ماه می سال 2006 از اریک اسمیت ـ مدیر گوگل ـ خواسته شد تا وب 2 و وب 3 را تعریف کند. او پاسخ داد:

اگر بخواهید که حدس بزنم که وب 3 چه خواهد بود، خواهم گفت که «وب 3» راهی متفاوت در ساخت اپلیکیشن‌ها است. پیش بینی من این است که «وب 3» در نهایت در قالب اپلیکیشن‌هایی تحقق می‌یابد که تکه‌ای از یکدیگرند. شماری از ویژگی‌های آنها از این قرار است: اپلیکیشن‌ها نسبتا کوچک ، اطلاعات توده‌ای ، اپلیکیشن‌ها روی هر وسیله‌ای اعم از پی سی یا تلفن همراه قابل اجرا، اپلیکیشن‌ها بسیار سریع و بسیار قابل کاستومایز و اپلیکیشن‌ها توزیعی خواهند بود، بصورت لفظ به لفظ؛ با شبکه‌های اجتماع، با ایمیل. شما به فروشگاه نم‌یروید تا آنها را بخرید... آنها نوع بسیار متفاوتی از اپلیکیشن‌ها خواهند بود که ما هرگز در محاسباتمان ندیده‌ایم.

در نوامبر سال 2006، جری یانگ ـ بنیانگذار و رئیس یاهو ـ گفت:

وب 2 خوب مستند شده و درباره آن سخن گفته اند، نیروی اینترنت با امکاناتی که در مرحله شبکه میتوان انجام داد به نقطه بحرانی رسیده است، ما همچنین از چهار سال قبل شاهد ابزارهای قدرتمند هستیم، همچنین راه های قدرتمند تعامل با شبکه را نه تنها در سخت افزار مانند کنسول های بازی و ابزارهای همراه، بلکه حتی در شاخه نرم افزار مشاهده میکنیم، شما لازم نیست که متخصص کامپیوتر باشید تا یک برنامه ایجاد کنید. ما می بینیم که توسعه بزرگ در وب 2 و وب 3، توسط مانیفست صورت می گیرد، یک اشتراک حقیقی میانی ... تمایز میان حرفه ای، نیمه حرفه ای، و مصرف کنندگان محو می شود. ایجاد یک شبکه، تجارت و اپلیکیشن ها را نتیجه میدهد.

نوآوری هایی که با «وب 3» پیوند خورده اند

تبدیل وب 3 به یک دیتابیس:

اولین قدم بسوی وب 3 ظهور «داده وب» است، ساختاری که اسناد در وب منتشر میشوند. فرمت های قابل استفاده، قابل کنترل و قابل جستجو همچون RDF، ICDL و microformats رشد اخیر تکنولوژی SPARQL استانداردی برای زبان جستجو و API یی برای جستجوی سراسر RDF، دیتابیسی توزیعی روی وب فراهم کرده است. داده وب مرحله جدیدی از داده های یکپارچه و اپلیکیشن های مشارکتی را فعال کرده و داده ها را قابل دستیابی باز و قابل پیوند همچون صفحات وب ساخته است. داده وب اولین قدم از راهی است که بسوی وب کاملا مفهومی میرود. در مرحله داده وب، تمرکز بیشتر بر روی تبدیل فرمت داده های در دسترس به RDF میباشد. وب مفهومی کامل، مرحله ای از وب است که تمام پهنای داده های فرمت شده و سنتی که قالب بندی نشده اند یا محتواهای نیمه فرمت شده، (همچون صفحات وب، اسناد و مانند آن) باید در دسترس RDF و OWL که فرمتهای مفهومی میباشند قرار گیرد. اجزای تمپلت وبسایت ها باید قابل استفاده مجری وب 3 باشد تا بیشتر بتواند اطلاعات جامعی درباره محتوای سازمان یافته وبسایتها بدست آورد.

سیر تکاملی بسوی هوش مصنوعی:

همچنین وب 3 مسیر تکاملی وب را که به هوش مصنوعی منتهی میشود توصیف میکند، مسیری که وب را به شکل یک شبه انسان تبدیل میکند. برخی شکاکان معتقدند که این تصوری دست نیافتنی است. در هر صورت کمپانی‌هایی همچون آی بی ام و گوگل در حال تکمیل تکنولوژی‌های جدیدی هستند که اطلاعات شگفت انگیزی بدست می‌آورد مانند پیش بینی موسیقی از طریق اطلاعاتی که روی وبسایست‌های موزیک موجود است. اینجا همچنین بر روی اینکه نیرویی که وب 3 را به حرکت در خواهد آورد مناقشه است؛ آیا سیستم های باهوش خواهند بود یا هوشمندی از یک نوع سازمان دهی بیشتر پدیدار خواهد شد.

وب مفهومی

در رابطه با مدیریت هوش مصنوعی، وب 3 میتواند تحقق و توسعه وب مفهومی باشد، تحقیقات علمی در جهت گسترش نرم افزار برای استدلال بر مبنای منطق تعریفی و عوامل هوشمند پیش می‌رود. بنابراین اپلیکیشن‌ها میتوانند عملیات استدلال منطقی را با استفاده از مجموعه قوانین منطق انجام داده و ارتباط میان مفهوم و داده روی وب را بیان کند.

حرکت تکاملی بسوی سه بعدی

احتمال دیگر برای وب 3 این است که مسیر سه بعدی را طی کند، که توسط کنسرسیوم وب سه بعدی پشتیبانی می‌شود. این ممکن است وب را به یک دوره فضای سه بعدی وارد کند. مفهومی که به آینده ی Second Life مرتبط می‌باشد.

وب اجرایی چند لایه

وب 1 فقط قابل خواندن بود، وب با تولید محتوا همراه بود و با آنچه که سایت ارائه میکرد سازمان می یافت. اما وب 2 بصورت «خواندنی ـ نوشتنی» توسعه یافت و کاربران نقش فعالی به عهده گرفتند. وب 3 میتواند این مرحله را با اجازه دادن به انسانها برای تغییرات در سایت و منابع آن بیشتر ادامه دهد. با نمای رشد ثابت قدرت رایانه، این غیر قابل باور نیست که نسل بعدی سایت ها مجهز به منابعی شوند که کد مشارکتی کاربران بر روی آنها اجرا شود.

تکنولوژی مشارکتی مقادیر

مفهوم وب 3 شامل مفهومی از وب است که «دنیای واقعی» را وب با احساس بازسازی میکند. وب 3 به این معنا پایان حلقه ی یکپارچه سازی تکنولوژی ها برای شبکه های دیجیتال است و پردازش، هضم و غیر قابل تجرید ساختن «دنیای واقعی» نوین است. در این معنا وب 3 بیولوژیکال، دیجیتال آنالوگ وبی خواهد بود که در آنجا اطلاعات از مجموعه ای از مقادیر دیجیتال آمیخته با حواس ساخته میشوند و بوسیله میانجی های آنالوگ به دنیای واقعی پیوند خورده اند.

پیشنهاد توسعه تعریف:

نوا اسپیواک وب 3 را بعنوان سومین دهه وب (2020-2010) تعریف میکند، دوره ای که تعداد زیادی از تکنولوژی های بزرگ تکمیلی همزمان به مرحله جدیدی از کمال خواهند رسید. از جمله؛ دگرگونی شکل وب به شبکه اپلیکیشن ها و محتواهای جداگانه که یکپارچه و قابل مشارکت میشوند؛ اتصالات همه جا حاضر، پذیرش پهنای باند، اینترنت همراه و ابزارهای همراه در دسترس خواهند بود.

اطلاعات، پول و ثروت است

برآوردهای سازمان ملل نشان می‌دهد کاربران اینترنت از ۷۳۸ میلیون نفر در سال ۲۰۰۰ به ۳٫۲ میلیارد نفر در سال ۲۰۱۵ رسیده‌اند. این یعنی یک حجم غیر قابل تصور و بزرگ از داده‌های شناور در همه جا. این را کمپانی‌های بزرگ دیجیتال بخوبی متوجه شده‌اند که اطلاعات شخصی کاربران فوق‌العاده گرانقیمت است. از این رو شروع کردند به ذخیره‌سازی اطلاعات کاربران در سرورهای متمرکز خودشان. آمازون، فیسبوک و توییتر را می‌شود از بزرگترین بنکداران اطلاعات دانست.

در این میان مردم هم بخاطر راحتی این خدمات، امنیت‌شان را قربانی می‌کنند، چه بدانند یا ندانند، هویت‌شان، عادت‌های وب‌گردی، سرچ‌ها و خریدهای آنلاین شان به خریداران بزرگتر، فروخته می‌شود.

انقلاب وب ۳

اینجا بود که نمایندگان وب ۲ به فکر جایگزین افتادند. وب بعدی که پیش‌بینی کردند، بازگشت نوستالژیک خواهد بود به دیدگاه وب ۱، یعنی انسانی‌تر و خصوصی‌تر. به جای جمع شدن و تمرکز قدرت (و اطلاعات) در دستان انحصاری گردن‌کلفت‌ها با انگیزه‌های نامشخص، باید آنها را به دست صاحبان اصلی برگرداند.

دیدگاه یک وب شفاف و عادلانه‌تر به سال ۲۰۰۶ برمی‌گردد، ولی ابزارها و تکنولوژی‌ها هنوز برای عملیاتی شدنش کافی نبودند. بیت‌کوین هنوز سه ساله بود که ایده‌ی دفتر کل توزیع‌شده یا بلاک‌چین برای ذخیره‌سازی دیجیتال نقطه‌به‌نقطه مطرح شد. تمرکز زدایی ایده اصلی بود و بلاک‌چین معنی آن. حالا ما همان مفهوم اینترنت انسان‌محور را داریم.

محوریت حریم خصوصی، وب ِ ضد انحصار در وب ۳

از وقتی که وب ۲ ساختارهای قدرت متمرکز را عمومی کرد و موقعیت‌های تازه پدید آورد، موتور اقتصادی اش هم به شدت خصوصی و انحصاری شد. فیسبوک، اوبر، ایربی‌ان‌بی برای زیرساخت‌های عمومی، شبکه‌های اختصاصی ساختند که بر آن مسلط باشند.

وب ۳ ضد این ایده است و روی مراکز سوددهی چندگانه و غیر انحصاری تأکید دارد که ارزش‌ها را در یک شبکه‌ی باز به اشتراک بگذارند.

تجسم مفهوم «نه چندان دور» در تلفن‌های مبتنی بر کریپتو، وی‌پی‌ان های با ذخیرسازی غیر متمرکز و کیف پول های رمزپایه –که همه جا منتشر شده اند- امکانپذیر است.

در واقع امکان این که مثلا بدون نیاز به شبکه انحصاری یا اپراتورهای موبایل که سرویس دهی به ما را ممکن است تعلیق کنند یا روی اطلاعات ما نظارت داشته باشند. حتی اگر زیاد روی بحث حریم خصوصی تأکید نکنیم، باز هم این ها را نیاز داریم.

امتیازات خاص وب ۳

نبود یک نقطه کنترل مرکزی

واسط شخص ثالث از میان برداشته شده است. بلاک‌چین‌ها مثل بیت‌کوین و اتریوم، یک پلتفرم قائم بالذات دارند، قواعدش غیر قابل شکستن و نفوذ است و داده‌ها کاملا رمزنگاری شده اند. دیگر شرکت آلفابت (هلدینگ مالک گوگل) و اپل و … روی اطلاعات کاربران تسلط و کنترل نخواهند داشت.هیچ حکومت یا موجودیتی نمی‌تواند سایت‌ها و سرویس‌ها را مسدود کند، هیچ شخصی نمی‌تواند هویت دیگران را کنترل کند.

اینستاگرام همه اطلاعات و عکس ها را در یک جا در اختیار دارد. شاید به تنهایی برای من و شما مهم نباشد و بگویم: خب چه اشکالی دارد؟ خدمات رایگان به ما می دهد.

ولی بحث این نیست. این که شما روی چه عکس هایی کلیک می کنید و لایک می کنید یا کامنت می گذارید، وقتی حجم اطلاعات انبوه بشود، خیلی ارزش پیدا می کند. کمترینش همان تبلیغات اینترنتی است که با توجه به عادت های مرور سایت ها توسط کاربران یا سرچ هایی که می کنند برای آن ها نمایش داده می شود.

ولی موضوع پیچیده تر از این حرف ها است. با جستجو یا لایک یا حتی کلیک روی ۲۰-۳۰ عنوان که می تواند کتاب و خبر و موسیقی و ویدئو و … باشد، شخصیت شما کاملا برای دارنده ی اطلاعات آشکار می شود.

باز هم ممکن است بگویید: خب شخصیت من به چه درد آن ها می خورد؟

فقط شما نیستید. صدها میلیون نفر اطلاعات شان وقتی یک جا جمع بشود به راحتی می توان آن چه در ذهن شان گذشته و حتی در آینده خواهد گذشت، توسط پردازش ماشینی محاسبه، طبقه‌بندی و پیش‌بینی کرد.

حالا وقتی همه علایق و فیلم و کارتون و سریال‌هایی که دیده اید، دو دستی در اختیار فیسبوک می‌گذارید (و خودم هم البته این کار را کرده‌ام) و مدتی بعد در انتخابات برای یک کاندیدا موضع‌گیری می‌کنید، برای بار بعدی فیسبوک و امثالهم می‌توانند با دقت پیش‌بینی کنند که کدام کاندیدا در چه شرایطی برای انتخابات مهیا شود و رأی بیاورد.

خلاصه این که نگران نباشید، آن ها بلدند از اطلاعات شما سود هنگفتی به دست بیاورند بدون این که ذره ای به شما سهم بدهند و خدمات رایگان که به من و شما می‌دهند برای رضای خدا نیست.

مثال ساده‌اش را بگویم. فرض کنید می‌خواهید به حساب بانکی دوست‌تان مبلغی پول، کارت به کارت کنید. خب اگر سرور بانک مرکزی یا یکی از دو بانک مبداء و مقصد کار نکند، انتقال پول انجام نمی‌شود. یک بانکی که کنترل همه حساب‌ها و … را دارد، این وسط لازم است تا انتقال پول انجام بشود. در حالت عادی شما یک سکه طلا را مستقیما می‌توانید به دست شخص دیگری بدهید، در مورد انتقال پول از یک حساب به حساب دیگر، این استقلال وجود ندارد.

در وب ۳ این کار امکان‌پذیر است. شما بیت‌کوین را با همین فناوری بلاک‌چین می‌توانید مستقیما به کیف پول شخص دیگری از راه دور واریز کنید و فقط شما و گیرنده مهم هستند. چیزی به نام شعبه مرکزی بانک بیت‌کوین لازم نیست.

مالکیت داده‌ها

کاربران کنترل و مالکیت بر داده‌های شان را پس خواهند گرفت و با استفاده از رمزنگاری، امنیت خواهند داشت. اطلاعات به صورت موردی و بر مبنای مجوز هر کاربر به اشتراک گذاشته خواهد شد.

در حال حاضر کمپانی‌های بزرگ مانند آمازون و فیسبوک، مراکز بزرگ ذخیره سازی اطلاعات کاربران شان را به صورت دایرکتوری دارند. درآمد، علایق، اطلاعات کارت اعتباری و خیلی چیزهای دیگر. این ها صرفا برای خدمات رسانی به مشتریان شان نیست. بر خلاف آن چه که مثلا در صفحات حریم خصوصی (Privacy Policy) سایت ها می بینید که مدعی هستند، اطلاعات شما صرفا برای بهبود خدمات یا نظرسنجی از شما و … استفاده می‌شود، بازاریاب‌ها و تبلیغات‌چی ها میلیاردها پول برای این اطلاعات می‌پردازند.

کاهش محسوس هک و سرقت اطلاعات شخصی

چون داده‌ها در یک جا نگهداری نمی‌شوند و توزیع‌شده هستند، هکرها مجبور خواهند شد که کل شبکه را بخوابانند و البته این کار غیرممکن است. در واقع وقتی کلی اطلاعات کاربران در یک جا جمع شده باشد، ارزش وقت گذاشتن برای هکرها را خواهد داشت. هکرها الزاما شخصی نیستند، بعضی‌های شان دولتی هستند و توسط سازمان های جاسوسی سه حرفی پشتیبانی می‌شوند. در این حالت دیگر پروژه‌های نفوذ مانند والت ۷ منسوخ خواهند شد.

هم اکنون شرکت‌های خدمات اینترنتی مجبورند اطلاعات کاربران را نگهداری کنند و حتی آن ها را طبقه بندی و مرتب کنند. این الزام صرفا برای استفاده های امنیتی سطح بالا (مثلا تروریسم) نیست. در ۲۰۱۷ کوین‌بیس، سازمان خدمات درآمدهای داخلی آمریکا را بخاطر درخواست ارایه اطلاعات مالی ۱۴هزار کاربر به دادگاه کشید.

البته کوین‌بیس در این دعوی حقوقی برنده نشد و راه برای سازمان‌های دولتی هموار شد که با کوچکترین بهانه‌ای به حریم خصوصی کاربران نفوذ کنند.

موارد این چنین متأسفانه کم نیستند، در ۲۰۱۳ لاوابیت (یک سرویس‌دهنده ایمیل امن) در برابر فشار دولت آمریکا که کلیدهای رمزنگاری SSL را برای نظارت بر ایمیل‌های ادوارد اسنودن درخواست کرده بود، ترجیح داد که تعطیل کند.

قابلیت همکاری

نرم‌افزار (اپ)ها به راحتی قابل تنظیم و انعطاف و مستقل از دستگاهی خواهند بود که روی آن اجرا می‌شوند. برنامه‌ها روی تلفن هوشمند (اسمارتفون)، تلویزیون، اتومبیل، مایکروفر و سنسورهای هوشمند اجرا خواهند شد.

در حال حاضر برنامه‌ها وابسته به سیستم عامل هستند و معمولا روی یک سیستم عامل مشخص کار می‌کنند. مثلا برنامه‌ای که روی اندروید کار می‌کند، روی آیفون اجرا نخواهد شد و برای آیفون باید یک نسخه مخصوص آن طراحی شود.

مثلا اغلب کیف پول های ارز رمزپایه (کریپتو کارنسی) روی آی‌اواس اپل کار نمی‌کنند و این برای کاربرانی که بیش از یک دستگاه (سیستم عامل) استفاده می‌کنند، دلسردکننده است.

در عین حال برای برنامه ‌نویسان و توسعه‌دهندگان برنامه هم هزینه دارد که بخواهند عملیات تکراری را برای آپدیت همه نسخه‌های برنامه، انجام بدهند.

بلاک‌چین‌های بدون نیاز به مجوز

در وب ۳ هر کاربری می‌تواند یک آدرس ایجاد کند و به شبکه وصل شود. امکان اتصال به بلاک‌چین های بدون مجوز، اصلا اغراق نیست. دیگر لازم نخواهد بود کاربران یک اکانت با اطلاعات آدرس و درآمد و جنسیت و جد و آبای شان بسازند.

ثروت و دارایی دیجیتال به راحتی و بدون مرز بین کاربران مبادله خواهد شد و این کار به سرعت و کارایی بالا و در هر نقطه دنیا انجام می شود.

سرویس‌های بدون یک لحظه قطعی

تعلیق اکانت (اشتراک کاربری) و حمله‌های توزیع‌شده‌ی پیشگیری از سرویس (DDOS=Distributed Denial Of Service) به شدت کم خواهد شد.

چون در وب ۳ بخاطر ماهیت تمرکززدایی و تمرکزگریزی‌اش، یک نقطه مرکزی برای قطع سرویس وجود ندارد، بهمین خاطر قطع شدن سرویس به ندرت رخ خواهد داد.

برای افزونگی، داده‌ها در گره‌های توزیع‌شده ذخیره می‌شوند تا با بکاپ‌های چندگانه جلوی از کار افتادن سرور گرفته بشود.

وب ۳ چگونه کار می کند؟

مثل هر تکنولوژی نوپا، وب ۳ هم هنوز در حال صاف و صوف شدن است. برای دسترسی به وب غیرمتمرکز هر کاربر نیاز به یک ماسماسک دارد. این ماسماسک می‌تواند یک چیزی باشد که کاربر را با اپ های توزیع شده (dApps) و سرویس‌های دیگر مرتبط کند.

اشخاص می‌توانند مثل قبل از مرورگر اینترنت برای دسترسی به اینترنت و همان وب ۲ استفاده کنند.

در ظاهر به نظر می‌رسد یادگیری و انتقال از وب ۲ به وب ۳ با ملایمت انجام شود، ولی در پشت صحنه، سیستم ارتباطی که کاربران را به سرویس‌های دیجیتال متصل کند، به طور اساسی با قبل، تفاوت خواهد داشت.

برای پیشگیری از انتقال بدون دلیل اطلاعات شخصی کاربران، تراکنش‌ها به صورت دستی امضا و تأیید می‌شوند.

در وب ۳ کاربران وب به جای این که تلاش کنند تا یک چیزی را رد کنند (و البته اغلب ناموفق است و در دام وبسایت‌های سیریش گرفتار می‌شوند)، به راحتی انتخاب می‌کنند که کجا باشند و چه چیزی ارسال و دریافت کنند.

همانطور که وب ۲ وقتی آمد، وب ۱ را منسوخ نکرد، برای انتقال به وب ۳ و تجمیع با سیستم‌های آنلاین موجود، زمان لازم است. آنچه قطعی است حرکت چرخ‌های وب ۳ و خروج قطارش از ایستگاه است.

وب ۳ یک انقلاب است که آغاز شده و ما از نقطه بی‌بازگشت آن عبور کرده ایم.

منبع:مگاوب