منطقه ویژه اقتصادی خلیج فارس نماد توسعه در دوران تحریم

مزیتهای قانونی مناطق ویژه اقتصادی در زمینه معافیت از پرداخت تعرفه های گمرکی برای واردات ماشین آلات، مواد اولیه و قطعات، معافیت از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده برای مبادلات کالا در درون منطقه و یا با سایر مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، صدور مجوزها توسط منطقه و... سرمایه گذاری در زمینه تولید و صادرات کالا، به ویژه کالاهایی که کشور در تولید آنها از مزیت نسبی برخوردار است را تسهیل میکنند. یکی از مزیتهای نسبی ایران فراوانی و ارزانی انرژیهای نفت و گاز است. وجود معادن غنی فلزی و غیرفلزی ای که استخراج و فرآوری آنها نیاز به انرژی فراوان و ارزان دارد، ایران را در رده کشورهای دارای مزیت نسبی برای ایجاد صنایع انرژی بر از قبیل پتروشیمی، تولید آهن و فولاد، آلومینیوم، روی، مس و سیمان قرار داده است. به همین دلیل، شکل گیری مناطق ویژه اقتصادی با موضوع فعالیت صنایع معدنی و فلزی، در کنار بهرهمندی این صنایع از مزیتهای قانونی برای افزایش جذابیت سرمایه گذاری و صادرات، میتواند در رونق اقتصادی و توسعه تولید و صادرات بسیار موثر باشد.

منطقه ویژه اقتصادی صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس، به عنوان نخستین منطقه ویژه اقتصادی با موضوع فعالیت صنایع انرژی بر، برای بهرهمندی از مزیتهای کشور در زمینه تولید و صادرات محصولات صنعتی ای شکل گرفت که نیاز به مواد اولیه و انرژی ارزان و فراوان داشتند.

منطقه ویژه اقتصادی صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس، با ایجاد زیرساختهای پرهزینهای چون اسکله های تخلیه و بارگیری، خط آهن، انبار، تولید آب شیرین، برق و...، سهم عمده ای در شکل گیری صنایع سنگینی چون آلومینیوم و فولاد داشته و توانسته است تا حدود زیادی به برنامه منطقه برای تبدیل شدن به قطب بزرگ تولید مواد فلزی و غیرفلزی کشور عمل کند. با این حال، تحریمهای ظالمانه طی دو دهه گذشته و در برخی موارد، ضعف در برنامه ریزیهای کلان و منطقه ای، مانع از استفاده کامل از ظرفیتهای این منطقه شده است.