یادداشت؛

لزوم تلاش برای عضویت دائم در شانگهای

|
۱۳۹۹/۰۹/۱۰
|
۰۸:۰۰:۰۰
| کد خبر: ۱۰۹۵۴۶۴
لزوم تلاش برای عضویت دائم در شانگهای
منفعت هرگونه توافق اقتصادی در شانگهای به عزم جدی ایران در فعال شدن در این سازمان بستگی دارد

شعیب بهمن تحلیلگر و کارشناس روسیه در یادداشتی تحت عنوان« لزوم تلاش برای عضویت دائم در شانگهای» برای برنا نوشت:

سازمان همکاری شانگ های به منظور ایجاد همکاری سیاسی، امنیتی  و اقتصادی  بین کشورهای عضو ایجاد شده است. ایران چند سال پیش توانست به عضویت ناظر این سازمان در آمده و در اجلاس های این سازمان در سطح سران شرکت کند.

 همواره همکاری های اقتصادی بر سایر همکاری های بین المللی درون سازمانی سایه می افکند. ایران و روسیه هر دو از سال ها پیش رقیب در صادرات نفت و گاز بوده و در آینده نیز این رقابت ادامه خواهد داشت. روس ها دو مسیر انتقال انرژی به منظور صادرات در شرق  و غرب کشورشان دارند. بخشی از انرژی چین و اروپا از طریق این دو خط تامین می شود.

 همکاری ایران و روسیه بر پایه سازمان های بین المللی تحت تاثیر روندهای سنتی تجارت قرار  می گیرد. دو کشور در آینده مقاصد صادراتی یکسان تری خواهند داشت. هر دو رقیب یکدیگر در صادرات گاز و حتی نفت به اروپا محسوب می شوند. روسیه از گذشته به اروپا انرژی صادر می کرده و ایران نیز هدف بلند مدتی برای انتقال خط گاز به اروپا دارد که تحت تاثر تحریم های آمریکا قرار گرفته است و صادرات نفت ایران به اروپا اکنون به صفر رسیده است. طراحی خطر انتقال گاز از ایران به اروپا نیازمند از بین رفتن تنش های سیاسی است.

 ایران و روسیه معادن نفت و گاز وسیعی دارند و هر دو  جزء صادر کنندگان  مهم انرژِی به حساب   می آیند. از این رو می توانند روی معادلات بازارهای جهانی نقش قابل توجهی داشته باشند. دو کشور در گذشته سازمان اوپک گازی را پایه گذاشتند  و از سال 2014 به بعد در اوپک پلاس همکاری های خوبی برای افزایش قیمت نفت داشتند. از این رو همکاری دو کشور در حوزه تعیین قیمت  است. همکاری ایران و روسیه در سازمان های بین المللی  مانند شانگهای اثرگذار است. زیرا  هر دو کشور ذیل این سازمان می توانند با همکاری های بین المللی بیش از پیش اثرگذار باشند.

 البته افزایش صادرات انرژی از ایران به ساز و کارهای اجرایی در شانگ های  ارتباط چندانی ندارد. زیرا بخش مهمی از کاهش صادرات گاز ایران تحت تاثیر تحریم های یک جانبه آمریکاست. ضمن اینکه ایران برای افزایش  جایگاه خود در شانگهای باید در ابتدا به عضو دائم این سازمان درآید.  منفعت هرگونه توافق اقتصادی در شانگهای به عزم جدی ایران در فعال شدن در این سازمان بستگی دارد. اگر عضویت دائم ایران در شانگهای  مورد تائید قرار گیرد، آنگاه  همکاری های اقتصادی در حوزه انتقال انرژی در بین کشورهای عضو منافع خوبی برای ایران خواهد داشت.

نظر شما