به گزارش برنا؛ دکتر کامران خداکرمی با بیان اینکه از دست دادن حس بویایی جزو نخستین علائم شناختهشده کرونا بوده است، اظهار کرد: الان میتوان گفت یکی از قطعیترین علائم کرونا، از دست دادن حس بویایی است؛ از دست دادن حس بویایی باعث میشود غذاها برای فرد، طعمی نداشته باشند و حتی حس چشایی شیرینی و تلخی نیز از بین میرود.
وی با بیان اینکه از دست دادن حس بویایی به دلیل عصبدوست (نوروتروپ) بودن ویروس کروناست، افزود: از دست دادن حس بویایی و چشایی بسیار مهم است زیرا بسیاری از عملکردهای انسان را تحت تأثیر قرار میدهد و افراد ممکن است در پی از دست دادن حس بویایی و چشایی، دچار افسردگی شدید و تغییرات خلق و خو و اضطراب شوند.
خداکرمی ادامه داد: همراه با از دست دادن حس بویایی، ممکن است علائم کجخلقی شدید و حتی تحت تأثیر قرار گرفتن و اختلال عملکرد جنسی نیز بروز پیدا کند.
متخصص گوش و حلق و بینی اضافه کرد: یکی دیگر از علائم کرونا میتواند پاروسمی (بویاییپریشی) یا فانتوسمی (توهم بویایی) باشد؛ پاروسمی یعنی چیزی بوی بد ندارد اما فرد آن را بد بو احساس میکند؛ فانتوسمی نیز به این معناست که هیچ بوی بدی وجود ندارد اما فرد دائماً بوی لجن، فاضلاب یا پیاز و بوهای بد را احساس میکند؛ در این مواقع گاهی فرد حس میکند خلط شدیدی پشت گلوی اوست؛ در صورت بروز این مشکل، ممکن است شستوشوی بینی با سرم شستوشو، تا حدی به بیمار کمک کند.
خداکرمی خاطرنشان کرد: توهم بویایی و احساس بوی بد میتواند از ابتدای ابتلا به کرونا رخ دهد یا اینکه در بعضی از بیماران که دچار از دست دادن حس بویایی شدهاند پس از بازگشت حس بویایی، توهم بویایی و احساس بوی بد ایجاد شود؛ یعنی ممکن است فرد مبتلا، یکسری بوهای خوب را متوجه شود اما همراه با آن، توهم بوی بد را نیز داشته باشد.
اختلال بویایی ناشی از کرونا را چگونه درمان کنیم؟
وی درباره روشهای درمان اختلالات بویایی تصریح کرد: در هنگام از دست دادن بویایی، داروهایی مانند ویتامین آ، ویتامینهای گروه ب، روی و برخی از داروهای دیگر توسط پزشک تجویز میشود. در درمان احساس و توهم بوی بد، بیماران باید از هرگونه بوی بد یا تند دوری کنند و تا حد امکان از خوردن مواد غذایی دارای بوی تند مانند سیر، پیاز، ادویههای تند پرهیز کنند.
این متخصص گوش و حلق و بینی تصریح کرد: بیماران دچار توهم بویایی یا بیمارانی که بوی بد در بینی خود احساس میکنند؛ باید سعی کنند با روشهایی بویایی خود را به حالت عادی برگردانند؛ بوییدن روغن بادام تلخ، هسته آلبالو یا عطرهایی که اسانس و عصاره گل رز دارند؛ همچنین اسانس نعنا، اکالیپتوس و پوست لیمو میتواند محرکهای خوبی برای بویایی باشد.
وی افزود: در بوییدن عطرهای دارای اسانسهای گفته شده، باید توجه کرد که در این عطرها از الکل استفاده نشده باشد؛ بوییدن دارچین، رازیانه و زیره نیز میتواند به بهبود اختلال بویایی کمک کند.
خداکرمی ادامه داد: بیماران دچار اختلال بویایی میتوانند پس از بوییدن هر یک از این محرکهای بویایی، دانه قهوه را بو کنند و سپس یکی دیگر از محرکهای بویایی و اسانسهای گفته شده را استشمام کنند؛ استفاده از این روش همراه با مصرف ویتامینهای گفته شده میتواند باعث بهبود اختلال بویایی در بیماران مبتلا به کرونا شود.
وی با بیان اینکه تجویز داروها برای رفع اختلالات بویایی فقط باید از سوی پزشک صورت بگیرد؛ هشدار داد: داروهایی مانند کورتونهای موضعی،"تئوفیلین" و "گاباپنتین" از جمله داروهایی هستند که حتماً باید تحت نظر پزشک مصرف شوند در غیر این صورت عوارض شدیدی در فرد ایجاد میکنند.
خونریزی معده، علامت جدید کرونا
این متخصص گوش، حلق، بینی و جراحی سر و گردن با اشاره به اینکه ویروس کرونا اختلالات انعقادی ایجاد میکند، بیان کرد: اخیراً علامت خونریزی معده، در کسانی که مشکل خاصی ندارند دیده میشود که این علامت را میتوان از علائم ابتلا به کرونا دانست. در افرادی که خونریزی معده دارند، مدفوع قیریرنگ میشود. این علامت باید حتماً جدی گرفته شود.
وی با بیان اینکه خارش و راش پوستی نیز ممکن است در برخی از بیماران مبتلا به کرونا ظاهر شود؛ بیان کرد: این خارش پوست ممکن است قبل از علائم ریوی و یا بعد از علائم ریوی ابتلا به کرونا بروز پیدا کند.
به تست پیسیآر منفی اعتماد نکنید!
خداکرمی تأکید کرد: اگر فردی علائم بیماری کرونا را داشته باشد اما تست PCR او منفی شود، به این معنا نیست که فرد کرونا ندارد؛ تست پیسیآر منفی در افرادی که علائم اصلی ابتلا به ویروس کرونا را دارند هیچ ارزشی ندارد اما اگر تست پیسیآر مثبت شود به معنای ابتلای قطعی فرد به کروناست.
وی نابویایی، ناچشایی، درد قفسه سینه، سرفه، دردهای عضلانی، تب و لرز، خونریزی پوستی همراه با خارش شدید پوستی بدون زمینه آلرژی، اسهال و تهوع را از علائم اصلی و مهم ابتلا به کرونا عنوان و خاطرنشان کرد: البته به غیر از نابویایی و ناچشایی، مابقی علائم باید در کنار علامتهای دیگر ارزیابی شود.