دولاب، گورستان جنگ است نه صلح/ الگوهای تاریخی و زیباشناسی را برای ساماندهی گورستان‌ها در نظر بگیریم

به گزارش برنا؛ احمد مسجدجامعی، عضو شورای شهر تهران در جریان بررسی کلیات لایحه ساماندهی گورستان های تاریخی شهر تهران از جمله گورستان دولاب با بیان اینکه احیای گورستان ها سندی فراگیر است و من هم بسیار موافق آن هستم گفت: البته سندی که در برنامه 5 ساله آمده تنها مختص به دولاب نیست و اختصاص به یک آرامستان ندارد. امامزاده عبدالله و ابن بابویه هم هست و لازم است این ها نیز در این سند جدید اضافه شود. واقعیت این است که آنجا وضعیت نامطلوبی دارد و تصرفاتی که در آن شده غیرکارشناسی است.

یکسان سازی به جای احیا

عضو شورای شهر تهران در ادامه به وضعیت کنونی این گورستان ها پرداخت و اظهار کرد: ما به جای ساماندهی یکسان سازی می کنیم. قبرها را داریم از بین می بریم. این قبرها سند است. یعنی نوشته روی آنها ، نام متوفی ، سنگ قبر و حتی نوع سنگی که به کار رفته همگی سند است که متاسفانه امروز این سنگ ها و همه نوشته ها وآثارشان برداشته شده و سنگ های قبر یکدست و مانند هم به جای آن می نشینند.

گورستان دولاب هیچ مناسبتی با صلح ندارد

او در ادامه با بیان این که پیش از این  در زمان ریاستم  در دوره چهارم شورا جلساتی با مجتبی رفیعیان که اکنون مشاور کمیسیون معماری هم هستند، برگزار کردیم و نیز با آقای فرهادی شهردار آن منطقه بازدیدهایی از گورستان دولاب داشتیم ، یادآوری کرد: آن چه در این گورستان هست سابقه و پشتوانه تاریخی دارد. ما نباید تاریخ را تحریف کنیم. گفته شده نام این جا را میدان صلح بگذاریم در حالی که این محل هیچ مناسبتی با این نام ندارد و نمی توان نامش  را صلح جهانی بگذاریم.

درگذشتگان خارجی و داخلی در گورستان دولاب

مسجدجامعی به پیشینه تاریخی گورستان دولاب پرداخت و گفت: در بخشی از این گورستان روس ها و در قسمت های دیگر فرانسوی ها ، ایتالیایی ها و لهستانی ها دفن هستند. این ها بخش هایی هستند که افراد و شخصیت های خارجی در آن دفن شده اند. در بخش درگذشتگان داخلی هم هموطنان مسیحی ما هستند که در ساخت وساز کاخ ها، سنگ تراش و شیشه گران قابلی بودند. یک قسمت دیگر هم مسیحیانی از کشورهای اروپایی هستند که در دوره قاجار به اینجا آمده اند، در همین جا زندگی کرده اند و همین جا از دنیا رفته اند؛ مارکوف؛ معمار مشهور گرجی، تولوزان از اولین کسانی که بنیان طب نوین ایران را گذاشت، کنت اولین کسی که شهربانی را راه انداخت و قاعده مندکرد و خیلی های دیگر  اینجا دفن شده اند.

عضو شورای شهر تهران با بیان این که مشخص نیست ربط این گورستان با صلح چیست یادآور شد: روسها در زمان جنگ جهانی دوم و اشغال ایران، خاک این مملکت را به توبره کشیدند و ایران را اشغال کردند که هنوز هم به همان مناسبت ها یعنی پیروزی در جنگ جهانی دوم اینجا جشن پیروزی میگیرند. یادمان نرود که روس ها آمدند اینجا در تهران جنگیدند نه در مرزهایشان؛ جنگی که تامرحله تجزیه ایران پیش رفت. بخشی از توطئه تجزیه ایران در دوران پیشه وری و با حمایت حکومت شوروی سابق صورت گرفت. بنابراین این محل نسبتی با صلح ندارد که بخواهیم این نام را روی آن بگذاریم.

قبرهایی تاریخی و ارزشمند که سند هستند

او ضمن اشاره به این که در گورستان دولاب قبرهایی داریم که تاریخی و ارزشمند است و سند محسوب می شود اظهار داشت: مثلا روی قبر نوشته شده این قبر مربوط به یک مسیحی ساکن در گرجستان بوده که بعد از روی کار آمدن بلشویک ها به ایران پناه آورده و خواسته و وصیت کرده اینجا دفن شود و در محل دفن او، بنایی است که یادآور کلیسای بزرگ شهر خودشان به صورت مینیاتوری است .

نام مریم به جای صلح

مسجدجامعی در ادامه به موضوع مشارکت جامعه محلی پرداخت و بیان کرد: ما پیش از این و پس از بازدید از مجموعه این گورستان ها خدمت مرحوم آقای سید مهدی طباطبایی شخصیت مورد وثوق محله و منطقه رفتیم آنجا درباره ایده هایمان گفتکو کردیم.ایشان پیشنهاد جالبی داد گفت ما در ایران بهشت معصومه و بهشت زهرا هم داریم اما بهشت مریم نداریم. جا دارد اینجا را بهشت مریم بگذاریم. چرا که حضرت مریم شخصیتی قدسی است که وجه مشترک مسلمانان و  مسیحیان است. به نظر من پیشنهاد ایشان، پیشنهاد خوبی است اما صلح برای این میدان نام خوبی نیست.

الگوهای تاریخی و زیباشناسی را درنظر بگیریم

عضو شورای شهر تهران در ادامه گفت: لازم است برای تغییر و تحولات این جا و نامگذاری برای آن، الگوهای تاریخی وزیباشناسی را در در نظر بگیریم. درسند کلمه احیا  امده است درحالی که قرار نیست آنجا احیایی صورت گیرد و دفن تازه انجام بگیرد. کلمه باززنده سازی برای متن مناسب است زیرا با الگوهای تاریخی و زیباشناسی و معماری و شهرسازی همخوانی دارد. ما با وزارت خارجه ، میراث فرهنگی ، شخصیتهای محلی، خلیفه گری ارامنه و مانند این ها مسائل را طرح کردیم که باید نقش همه در اینجا در نظر گرفته شود.

او افزود: افراد مدفون در این مقابر از جایگاه و شان یکسانی برخوردار نیستند و افراد گوناگونی را در بر میگیرند؛ خارجی ها از کشورهای مختلف  و نیز هموطنان ما در این جا دفن هستند. برخی افراد از جایگاه هنری و فرهنگی و علمی شایسته ای برخوردار هستند که مثلا بنیان عکاسی، طب، مدیریت شهری، معماری و مانند این ها را گذاشتند. این جا بخش های زیبایی شناسی هم دارد که باید کار کرد. برخی الگوهای زیبایی شناسی آن کم نظیر و دارای وجوه انسانی لطیف است.