به گزارش خبرنگار برنا، اصغر عبداللهی یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین فیلمنامهنویسهای سالهای اخیر سینما و تلویزیون بوده که آثار خوبی به قلم او به فیلم و سریال تبدیل شدهاند که از جمله آنها میتوان به فیلمهای سینمایی «جهیزیهای برای رباب»، «به خاطر هانیه»، «خواهران غریب»، «مرسدس»، «صبحانهای برای دو نفر»، «پیشنهاد 50 میلیونی» و «خداحافظی طولانی» اشاره کرد.
او که یکی از پرکارترین نویسندگان سینمای ایران به حساب میآید علاوه بر فیلمنامهنویسی در عرصه داستاننویسی نیز آثار متعددی را به چاپ رساند و همچنین فیلمی سینمایی با عنوان «یک قناری، یک کلاغ» را به عنوان کارگردان ساخت.
به مناسبت درگذشت او با دو تن از سینماگرانی که همکاریهای متعددی با این فیلمنامهنویس فقید داشتهاند گفتوگویی داشتیم که در ادامه میخوانید:
کیومرث پوراحمد: یاد و خاطره اصغر عبداللهی برای همیشه میماند
کیومرث پوراحمد فیلمنامهنویس و کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: من با اصغر عبداللهی در سالهایی نه چندان دور دو فیلم سینمایی «خواهران غریب» و «به خاطر هانیه» را کار کردم که فیلمنامه «خواهران غریب» را در منزل ما نوشتیم و برای نگارش «به خاطر هانیه» به بوشهر سفر کردیم و در یک هتل فیلمنامه این اثر نوشته شد.
پوراحمد خاطرنشان کرد: نگارش فیلمنامه «به خاطر هانیه» تجربه جالب و متفاوتی بود. ما ایدهای را با هم در ذهن پرورانده بودیم و تصمیم گرفتیم ابتدای فیلمنامه تا شروع سفر بشیرو (قهرمان فیلم) را اصغر عبداللهی بنویسد و من از این بخش تا پایان را باید مینوشتم و در حالیکه هر دو در یک اتاق بودیم نگارش فیلمنامه را آغاز کردیم و هر کداممان کاری که بر عهده داشتیم را انجام میدادیم. تنها گاهی مواقع در حین نگارش به ندرت با هم صحبتهای کوتاهی داشتیم، اتفاق جالب و عجیب در نگارش فیلمنامه «به خاطر هانیه» این بود که وقتی کارمان تمام شد و فیلمنامه را میخواندم نتیجه کار به شکلی بود که گویا فیلمنامه را یک نفر نوشته است و در نهایت من فقط یک بار متن را بازنویسی کردم که با یک دستخط باشد. اتفاقاً این اثر توانست جایزه بهترین فیلمنامه را هم در جشن کانون کارگردانان دریافت کند.
او افزود: علاوه بر این دو فیلم سینمایی در سریال «پرانتز باز» هم من و اصغر عبداللهی با هم همکاری داشتیم و بخش اعظمی از فیلمنامه این مجموعه به قلم زنده یاد عبداللهی نوشته شده است. من در طول 17 سالی که رابطه دوستانهای با او داشتم خاطرات خوب بسیاری برایم رقم خورد و روزها و شبهای بسیاری را با هم گذراندیم که واقعاً همکاری با او تجربه بسیار خوب و لذتبخشی بود. اصغر به شدت اهل کتاب خواندن بود و خوش سخن، گاهى ساعت ها حرف مى زد و تو واقعا گذر زمان را حس نمى کردى.
پوراحمد در ادامه خاطرنشان کرد: اصغر عبداللهی همیشه نوشتههایش را برای من میفرستاد و من همه آثارش را میخواندم؛ یک بار یکی از نوشتههایش را با عنوانی که به یاد ندارم برای من فرستاد، من این اثر را خواندم و به نظرم واقعاً قصه زیبایی بود و ماجرای عدهای دانشجو را روایت میکرد که به حمام فین کاشان میرفتند و در آنجا تصاویری از «سلطان صاحبقرانیه» زنده یاد حاتمی را در ذهنشان مرور میکردند. آن زمان در مجله فیلم بخشی را به معرفی قصههای خوبی که در یک سال اخیر خوانده شده اختصاص داده بودند و من در آنجا همین اثر را به عنوان بهترین داستانی که در سال گذشته خوانده بودم معرفی کردم و مطلبی با تیتر «کلاغها چقدر عمر میکنند؟» نوشتم که اصغر عبداللهی پس از خواندن این مطلب اسم داستانش را به همین عنوان تغییر داد. این داستان آنقدر جذاب و خواندنی بود که من به اصغر عبداللهی پیشنهاد دادم این داستان را در قسمتهای دیگر و در شهرهای مختلف مثل اصفهان و کرمان ادامه دهد اما متأسفانه به دوران نفرت انگیز تلویزیون رسیدیم و این امکان وجود نداشت که این قصه ها به سریال تبدیل شود.
کارگردان «اتوبوس شب» در ادامه با اشاره به تجربه همکاری با اصغر عبداللهی در نمایش «خرده خانم» گفت: سالهای زیادی بود که علاقه داشتم یک نمایش به روی صحنه ببرم، برادر بزرگتر من بازیگر تئاتر بود و این میل از کودکی در من وجود داشت اما هیچگاه متنی که بتواند نظرم را جلب کند پیدا نکرده بودم. اصغر نمایشنامه اى نوشته بود و طبق معمول که کارهایش را برایم مى فرستاد، فرستاد. خواندم نمایشنامه اى بود به اسم «خرده خانم»، دیدم این نمایشنامه همان متنی است که سالها منتظرش بودم. نمایشنامه را خیلی دوست داشتم گفتم "اصغر خیلى دلم مى خواد این نمایشنامه رو ببرم روى صحنه" و او خیلى استقبال کرد.
پوراحمد در پایان گفت: بعد از آن دیگر پیش نیامد که با هم کار کنیم، فیلم سینمایی «یک قناری، یک کلاغ» را که ساخته بود برای اکران خصوصیاش دعوتم کرد و من فیلمش را دوست داشتم. یادش همیشه زنده است، دوره اى که به هم نزدیکتر بودیم روزها، شب ها و ساعات خوش و لذت بخش و مفیدى را با هم گذراندیم که یاد و خاطره اش براى همیشه مى ماند. این مهم را هم بگویم که اصغر عبداللهی با همسرش اختر زندگى عاشقانه اى داشتند و هر دو به شدت بى نیاز بودند. بى نیاز و مستغنى و گرم و مهمان نواز. سفر همیشگى اصغر نازنین را به اختر صمیمانه تسلیت مى گویم.
مهدی صباغزاده: سینمای ایران یکی از بهترین فیلمنامهنویسهای خود را از دست داد
مهدی صباغزاده کارگردان و تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: اصغر عبداللهی فیلمنامهنویس توانمند و بزرگی بود و حیف که او را اینقدر زود از دست دادیم، به نظر من او بهترین فیلمنامهنویس پس از انقلاب سینمای ایران است.
صباغزاده خاطرنشان کرد: اصغر عبداللهی علاوه بر اینکه قلم بسیار خوبی داشت انسان خوش اخلاق و خوش قلبی بود. در آثارش تازگی و بداهت را به خوبی میشد احساس کرد و یکی از ویژگیهای جالب اخلاقیاش در کار این بود که هیچگاه برای نگارش از کامپیوتر استفاده نمیکرد و واقعاً دست به قلم میشد.
این کارگردان در ادامه اظهار داشت: اصغر عبداللهی آثار بسیار خوبی خلق کرد و علاوه بر فیلمنامههایی که از او به فیلم تبدیل شد قصههای کوتاه خیلی خوبی داشت که برخی به چاپ رسیده و برخی از آنها هنوز به چاپ نرسیده و امیدوارم خیلی زود شرایط چاپ این آثار نیز فراهم شود. من در چند فیلم سینمایی با او همکاری داشتم و او فیلمنامه آثاری چون «پیشنهاد 50 میلیونی»، «صبحانهای برای دو نفر» و «عشق کافی نیست» را نوشت که برای من تجربههای همکاری بسیار خوبی بودند.
کارگردان مجموعه تلویزیونی «دزدان مادربزرگ» در پایان گفت: درگذشت اصغر عبداللهی اتفاقی تلخ برای سینمای ایران است و درگذشت او را به خانواده او و اهالی سینما تسلیت میگویم.