به گزارش برنا، بر اساس تعاریف ارائه شده زیست محیطی شیرها گربهسانانی بزرگ جثه هستند که به طور سنتی از آنها با عنوان «سلطان جنگل» یاد میشود. گرچه این گربه سانان روزگاری در آفریقا، آسیا و اروپا در تعداد زیاد زندگی میکردند، اما امروزه تنها میتوان آنها را در دو منطقه بزرگ در جهان یافت و در دو گونه دسته بندی میشوند: شیرهای آسیایی در جنگل جیر هند زندگی کرده و شیرهای آفریقایی نیز در بخشهای مرکزی و جنوبی این قاره زیست میکنند. اگر چه ظاهر این دو گونه شیر بسیار شبیه هم است، اما از لحاظ جثه، زیستگاه، رژیم غذایی و بسیاری چیزهای دیگری تفاوتهایی با هم دارند.
شیرهای نر عموماً بزرگ جثهتر از شیرهای ماده بوده و یالی پرپشت و متمایز کننده دور گردن خود دارند. کارکرد این یال این است که شیر نر را در نگاه نوع ماده قدرتمند و جذاب ساخته و توجه او را به خود جلب کند. همچنین این یال در طول مبارزه شیرهای نر بر سر قلمرو یا حق جفت گیری از گردن شیر محافظت خواهد کرد.
سالهاست شیرهای آسیایی فقط تنها در پارک ملی جنگل جیر در هند یافت میشوند. این پارک یک پناهگاه وحشی به وسعت ۱.۴۱۲ کیلومتر زمین است و شامل یک جنگل برگ ریز، چمنزار، بوته زار و تپههای صخرهای است.
بازیچه شاهان قجر
شیرها در دو قرن اخیر همواره با تهدیداتی مانند شکار، از دست دادن زیستگاه و بیماریهایی که از طریق سگهای اهلی در مناطق روستایی نزدیک به زیستگاه شیرها به آنها سرایت میکند مورد تهدید قرار داشته اند. شیرهای آفریقایی در فهرست جانوران در معرض تهدید و آسیب پذیر حیات وحش قرار گرفته و تعداد آنها رو به کاهش است. جمعیت کنونی شیرهای آفریقایی حدود ۳۰.۰۰۰ تا ۱۰۰.۰۰۰ قلاده تخمین زده میشود. در دو دهه اخیر جمعیت این شیرها تقریباً نصف شده است که مهمترین عامل آن کشته شده توسط دامدارانی بوده که احشام آنها توسط شیرها صید میشوند. شکارچیان غیرقانونی که برای تفریح شیرها را میکشند و همچنین از دست دادن زیستگاه و کمبود شکار نیز از دیگر عوامل عمده این کاهش جمعیت بوده است.
گفته شده ، شیرهای آسیایی در شرایط بغرنج و بسیار خطرناکتری زندگی میکنند، زیرا در آسیا زیستگاه این گربه سانان با شدت و وسعت بیشتری توسط انسانها تهدید شده و میشود. بدین ترتیب تعداد این شیرها اکنون تنها به حدود ۳۵۰ قلاده رسیده که تنها ۱۷۵ قلاده آنها شیرهای بالغ هستند.
از شکار و هدیه کردن شیر به عنوان یک سرگرمی شاهزادگان قاجار نامیرده شده و آخرین شیر ایرانی در سا 1320 یعنی حدود 80 سال در خوزستان مشاهده شد.
برنامه احیای این گونه جانوری ارزشمند پس از چند بار تعویق بالاخره با دریافت دوقلاده نر و ماده از این شیر با ریشه های ایرانی در سال 98 با انتقال دو قلاده شیر از انگلستان و ایرلند انجام شد.
ظاهرا گفته شده این شیر از نسل شیرانی بوده که توسط شاه قاجار به صورت هدیه به انگلستان داده شده بود اما به هر حال برای انتقال آن رعایت استانداردهای اتحادیه اروپا ضروری بود.
بیماری شیر نر ایرانی
هیرمان اما بر اساس گزارش موجود ، از روز 7 بهمن دچار بیماری آبریزش بینی و اخلاط خونین بینی بوده که به دلیل حساسیت کار ، برای آن چند تیم دامپزشکی حاذق ایرانی برای کنترل سلامتی او به دعوت مجموعه ارم به این بوستان و باع وحش سر زدند.
درمان و تشخیص در دو مرحله درون باغ وحش و درون بیمارستان دامپزشکی پی گرفته شد و برای این حیوان ارزشمند، آزمایش ها و ابزار لازم تشخصیصی به طور اختصاصی آماده گردید.
با توجه به منفی بودن جواب آزمایش برای انواع بیماری ها برای این شیر 9 ساله ، تیم پزشکان با احتیاط نسبت به استفاده از داروهای مختلف برای کنترل بیماری اقدام کردند که پس از حدود 5 روز نفس گیر بیماری و بی حسی جانور توانسته به وضعیت هشیار و غذا خورنده تبدیل شود تا این گونه که پس از 80 سال به کشور بازگشته زودتر از موعد دچار مرگ نشود و گامی برای تحقیق در زمینه شیر ایرانی برداشت شود.
بر اساس این گزارش دامپزشکان بعد از 5 روز کار شبانه روزی توانسته اند حال هیرمان را بهبود بخشیده و در مسیر سلامتی قرار دهند.