به گزارش خبرگزاری برنا استان البرز، رضا سلطان محمدی اظهار کرد : یکی از کسب و کارهای به شدت آسیب دیده از کرونا ،صنف تالار و رستوران است که متاسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته است .
وی افزود : با شیوع کرونا در کشورمان از اسفند ماه سال 98 ، دستورالعمل هایی به جهت پیشگیری از شیوع این بیماری در سطح کشور اجرا شد که تمامی صنوف در گروه های مختلف توزیعی ،تولیدی و خدماتی ملزم به رعایت و تبعیت از آنها شدند .
سلطان محمدی ادامه داد: با گذشت زمان و با پیگیری هایی که توسط نمایندگان صنوف صورت گرفت ، راهکارهای جدیدی در خصوص فعالیت صنوف در نظر گرفته شد که متعاقب آن بسیاری از کسب وکارها با رعایت ضوابط و پروتکل های خاص به چرخه کسب و کار بازگشتند و فعالیت خود را از سر گرفتند اما در این میان ، پیگیری ها و درخواست نمایندگان صنف تالار و رستوران بی پاسخ ماند و پیشنهادات صنف تالار داران درخصوص فعالیت صنفی با رعایت ضوابط و شیوه نامه های بهداشتی راه به جایی نبرد .
سلطان محمدی افزود : بر اساس اطلاعاتی که تا مهرماه سال 99 جمع آوری کرده ایم ، از مجموع 315 واحد صنفی تالار و رستوران در کرج ، حدود 149 واحد با اعلام ورشکستگی ، از این شغل کناره گیری کرده اند . البته آن تعداد باقی مانده نیز تعطیل هستند و با مشکلات عدیده مالی دست به گریبانند .
وی افزود : با احتساب کارکنان بیکار شده درتالارها و رستورانهای کرج که به طور تقریبی بالغ بر 4 هزار نفر هستند ، ابعاد بیشتری از خسارات وارد آمده به این صنف آشکار خواهد شد مشکلاتی که شاید در نگاه نخست به نظر نیاید ،اما در واکاوی دقیق تر موضوع رخ می نماید.
سلطان محمدی افزود : صاحبان تالارها و رستوران ها ، از زمان اجرای محدودیتهای اجتماعی منتظر دستورالعمل ستاد ملی مقابله با کرونا برای بازگشایی مجدد بودند، اما چنین دستورالعملی هیچگاه صادر نشد .
رئیس اتحادیه صنف تالار و رستوران داران کرج تصریح کرد: ناگفته نماند که در دو مقطع زمانی بسیار کوتاه ، مجوز فعالیت تالارها با پذیرش نیمی از ظرفیت تالار صادر شد که طی آن زمان اندک عملا امکان برگزاری هیچ مراسمی در تالارها میسر نبود و این بازگشایی کوتاه مدت هیچ فایده ای برای صنف تالارداران نداشت .
وی با طرح سوالی گفت: نکته مبهم برای اعضای این صنف اینجاست که در میان تمام صنوفی که با رعایت شیوه نامه های بهداشتی مجوز فعالیت مجدد گرفتند ، چرا فقط برای صنف تالار داران این مجوز صادر نشد . در صورتیکه متصدیان تالارها به راحتی می توانستند شرایط بسیار ایده آلی را برای برگزاری مراسم محدود در سالن های خود فراهم کنند و ضمن ارائه خدمات به مردم از بروز خسارات مالی فراوان و اخراج کارکنان که خود به تنهایی تبعات منفی دیگری دارد ، نیز جلوگیری کنند .