سقوط بی‌صدای نماینده البرز در هیاهوی انتخابات/ خشک شدن "گل ریحان" را ندیدند!

به گزارش خبرگزاری برنا استان البرز، گل ریحان که از ابتدای فصل با دست به دست شدن های متوالی برای لحظاتی روی آرامش ندید سرانجام با دست پخت مشترک خیل عظیمی از افراد باربط و بی ربط فرصت حضور در لیگ یک فوتبال کشور را از دست داد و ناکامی دیگری را برای فوتبال البرز رقم زد.

تیمی که قرار بود با حضور در فوتبال ایران جای خالی البرز در سطح اول فوتبال ایران را پر کند و گفته می شد می خواهد قطب جدیدی را در فوتبال ایران رقم بزند امروز در بدترین شرایط ممکن قرار گرفته و سقوطش به دسته دوم (همانجایی که با خرید امتیاز متولد شد) مسجل شده است.

گل ریحان می توانست سکوی پرتاب جوانان البرزی و محلی برای پیوند فرهنگی متنوع ترین استان کشور از حیث قومیتی باشد اما با مدیریت پراشکال و غیرحرفه ای برخی ها و صدالبته کم توجهی وعدم نظارت و رسیدگی مسئولان استانی زمین خورد و حال از این تیم تنها یک لشگر شکست خورده و بلاتکلیف باقی مانده است.

در سقوط و انحطاط نماینده فوتبال البرز خیلی ها نقش داشتند.چه آنهایی که با منفعت طلبی به این تیم آمدند و آنقدر ریخت وپاش کردند که پایشان به محکمه و حبس کشید و چه کسانی که در روزهای پر مشکل این تیم فقط وعده داند و ژست ورزش دوستی گرفتند و قدمی از قدم بر نداشتند.

حال گل ریحان سقوط کرده و همه کسانی که به دنبال زمین خوردن آن بودند  خوشحال از فتح الفتوحشان می توانند پایکوبی کنند اما باید به این نکته اشاره کرد که از ورای این سقوط ها و شکست ها آنهایی که ضرر می کنند جوانان و نوجوانی هستند که چندصباحی بود به ظهور وشکل گیری تیمی امیدوار شده بودند که قرار است سکوی پرتاب و محلی برای ظهور استعدادهایشان باشد و حال نظاره گر خشک شدن گل امیدشان در کالبد گل ریحان هستند.

نمی دانیم آینده گل ریحان چه خواهد شد وآیا این تیم دوباره فرصت حضوردر اتمسفر فوتبال کشور را خواهد داشت یا خیر .اما آنچه که مهم است فرصت سوزی هایی است که ما در قطب تولید وصنعت کشور یعنی البرز داریم و نتوانسته ایم فرصت و مجالی را برای اداره بی دغدغه تیم های ورزشی مان در لیگ های کشور به خصوص فوتبال مهیا کنیم.

امیدواریم پس از تجربه تلخ از دست دادن باشگاه های پگاه ،مهر و سایپا و اکنون گل ریحان بالاخره به خود بیاییم و از این پس به گونه ای عمل کنیم که فوتبال این استان روزهای خوب و پرغروری را تجربه کند.

مجتبی علی مردانی